Κάποια γυναίκα, κουτσομπόλευε την νεαρή γειτόνισσά της για κάποιο ζήτημα. Δεν πέρασαν λίγες ημέρες και όλη η κοινωνία της περιοχής έμαθε τα «νέα», ακόμη και η γειτόνισσα της τα άκουσε, από στόμα σε στόμα και η καϋμένη προσβλήθηκε και πόνεσε πολύ, διότι το κουτσομπολιό εκείνο, επί πλέον, δεν απηχούσε την πραγματικότητα και ήταν καθαρή συκοφαντία…
Σύντομα η γυναίκα που έκανε το κουτσομπολιό, ανακάλυψε ότι, όλες οι φήμες που είχε διαδώσει, ήταν ψέμματα και ανακρίβειες. Στενοχωρήθηκε πολύ και πήγε στο πνευματικό της να την καθοδηγήσει, γιά το πώς θα μπορούσε να αποκαταστήσει το κακό που έκανε στην γειτόνισσά της.
Στο πέρας της εξομολογήσεως, και με σκοπό να διδάξει ο διακριτικός πνευματικός την μετανοημένη γυναίκα, η οποία αναζητούσε να μάθη και τον τρόπο που θα διώρθωνε το πρόβλημα που δημιούργησε στην γειτόνισσα της, της λέει:
«Πήγαινε παιδί μου στην αγορά, αγόρασε ένα κοτόπουλο και σφάξε το. Μετά βγες στο δρόμο, και άρχισε να μαδάς τα πτερά του και να τα πετάς ένα – ένα, ενώ εσύ θα προχωρείς».
Αν και η συμβουλή έκανε εντύπωση στη γυναίκα, εν τούτοις την ακολούθησε κατά γράμμα. Την άλλη ημέρα, ο πνευματικός της είπε:
«Τώρα, πήγαινε να μαζέψεις όλα τα πτερά που σκόρπισες εχθές, και να μου τα φέρεις».
Η γυναίκα, παρ’ όλο που προβληματίσθηκε (γιά άλλη μία φορά) με την εντολή του πνευματικού, έκανε υπακοή και ξεκίνησε την αναζήτηση των πτερών, από τον δρόμο όπου και τα είχε διασκορπίσει. Έργο αδύνατο, αφού ο αέρας είχε σκορπίσει τα πτερά πολύ μακριά. Έψαξε αρκετά και τελικά γύρισε στον πνευματικό της κρατώντας μόνο τρία πτερά.
«Βλέπεις, παιδί μου», της είπε ο πνευματικός, «είναι εύκολο να πετάξεις τα πτερά στο δρόμο, αλλά αδύνατο να τα ξαναμαζέψεις… Το ίδιο συμβαίνει και με το κουτσομπολιό. Δεν θέλει πολύ προσπάθεια γιά να διαδώσεις κάποια φήμη, αλλά να ξέρεις ότι, ποτέ δεν θα μπορέσεις να διορθώσεις, το κακό που διέπραξες…»!!
Σύντομα η γυναίκα που έκανε το κουτσομπολιό, ανακάλυψε ότι, όλες οι φήμες που είχε διαδώσει, ήταν ψέμματα και ανακρίβειες. Στενοχωρήθηκε πολύ και πήγε στο πνευματικό της να την καθοδηγήσει, γιά το πώς θα μπορούσε να αποκαταστήσει το κακό που έκανε στην γειτόνισσά της.
Στο πέρας της εξομολογήσεως, και με σκοπό να διδάξει ο διακριτικός πνευματικός την μετανοημένη γυναίκα, η οποία αναζητούσε να μάθη και τον τρόπο που θα διώρθωνε το πρόβλημα που δημιούργησε στην γειτόνισσα της, της λέει:
«Πήγαινε παιδί μου στην αγορά, αγόρασε ένα κοτόπουλο και σφάξε το. Μετά βγες στο δρόμο, και άρχισε να μαδάς τα πτερά του και να τα πετάς ένα – ένα, ενώ εσύ θα προχωρείς».
Αν και η συμβουλή έκανε εντύπωση στη γυναίκα, εν τούτοις την ακολούθησε κατά γράμμα. Την άλλη ημέρα, ο πνευματικός της είπε:
«Τώρα, πήγαινε να μαζέψεις όλα τα πτερά που σκόρπισες εχθές, και να μου τα φέρεις».
Η γυναίκα, παρ’ όλο που προβληματίσθηκε (γιά άλλη μία φορά) με την εντολή του πνευματικού, έκανε υπακοή και ξεκίνησε την αναζήτηση των πτερών, από τον δρόμο όπου και τα είχε διασκορπίσει. Έργο αδύνατο, αφού ο αέρας είχε σκορπίσει τα πτερά πολύ μακριά. Έψαξε αρκετά και τελικά γύρισε στον πνευματικό της κρατώντας μόνο τρία πτερά.
«Βλέπεις, παιδί μου», της είπε ο πνευματικός, «είναι εύκολο να πετάξεις τα πτερά στο δρόμο, αλλά αδύνατο να τα ξαναμαζέψεις… Το ίδιο συμβαίνει και με το κουτσομπολιό. Δεν θέλει πολύ προσπάθεια γιά να διαδώσεις κάποια φήμη, αλλά να ξέρεις ότι, ποτέ δεν θα μπορέσεις να διορθώσεις, το κακό που διέπραξες…»!!
