«Μου λένε μερικοί», έλεγε ο Άγιος Παΐσιος:
«Δεν συμφωνώ με την γυναίκα μου, είμασθε αντίθετοι
χαρακτήρες.
Άλλος χαρακτήρας
εκείνη, άλλος εγώ. Πώς κάνει τέτοια παράξενα πράγματα ο Θεός; Δεν
θα
μπορούσε να οικονομήσει μερικές καταστάσεις, έτσι ώστε να ταιριάζουν τα ανδρόγυνα, γιά να μπορούν να ζουν πνευματικά;».
Και τους απαντώ:
«Δεν καταλαβαίνετε ότι, μέσα στην διαφορά των χαρακτήρων κρύβεται η αρμονία του Θεού;; Οι διαφορετικοί χαρακτήρες δημιουργούν αρμονία! Αλλοίμονο, αν ήσασθαν ίδιοι χαρακτήρες…
Σκεφθήτε, τί θα γινόταν, αν λ.χ. και οι δύο, θυμώνατε εύκολα. Θα γκρεμίζατε το σπίτι...
Ή, εάν και οι δύο ήσασθαν ήπιοι χαρακτήρες, θα κοιμόσασθαν όρθιοι...
Εάν ήσασθαν τσιγκούνηδες, θα ταιριάζατε μεν, αλλά θα πηγαίνατε και οι δύο στην κόλαση...
Αν πάλι ήσασθαν απλοχέρηδες, θα μπορούσατε να κρατήσετε σπίτι; Θα το διαλύατε και τα παιδιά σας θα γυρίζανε στους δρόμους…
Ένα στραβόξυλο, αν πάρει ένα στραβόξυλο, ταιριάζουν μεταξύ τους, θα σκοτωθούν όμως μία ημέρα…
Γι' αυτό τί γίνεται;
Οικονομάει ο Θεός, ένας καλός να πάρει ένα στραβόξυλο, γιά να βοηθηθή (δηλαδή να ταπεινωθή), γιατί μπορεί να είχε καλή διάθεση, αλλά να μην είχε βοηθηθή από μικρός!»!!
