Ο Όσιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης, ήταν άνδρας υψηλός, μεγαλόσωμος και ρωμαλέος τόσο, ώστε έσερνε μεγάλους κορμούς δένδρων, δεμένους με ένα σχοινί, όταν εκτίζετο η ιερά και πανσεβάσμιος Μονή της Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, από τον Ίδιον ως ηγούμενο και τους άλλους αδελφούς.
Στην Τράπεζα του Μοναστηριού, ο Όσιος παρετήρησε ότι, ένας από τους αδελφούς τον περιεργαζόταν επιτιμητικά, επειδή, ενώ οι λοιποί μοναχοί έτρωγαν ένα πιάτο φαγητό, εκείνος κατανάλωνε ολίγον περισσότερο.
Κάποια ημέρα, ο Όσιος έδωσε εντολή να μαγειρευθή αρκετό φαγητό και επέτρεψε εις τους αδελφούς να καταναλώσουν, όσο μπορούσε ο καθένας εις την Τράπεζα. Κάποιοι κατάφεραν να καταναλώσουν μέχρι τρία πιάτα φαγητό. Ο Ίδιος ο Άγιος Αθανάσιος έφθασε να καταναλώσει επτά πιάτα και ακόμη πεινούσε…
Τότε ο Όσιος απευθυνόμενος στον “σκανδαλιζόμενο” μοναχό, είπε:
«Βλέπεις, αδελφέ, τρώγοντας ένα πιάτο και κάτι περισσότερο εγκρατεύομαι, μιάς και θα μπορούσα να φθάσω ως τα δώδεκα πιάτα και να μη σταματήσω στα επτά. Ενώ εσύ δεν κατάφερες τίποτε περισσότερο από τρία πιάτα…»!
Τότε οι αδελφοί, θαυμάζοντας την εγκράτεια του Αγίου γέροντα τους, του έβαλαν μετάνοια και έκτοτε των ευλαβούντο ακόμη περισσότερο!!
