«Είμαι 70 χρονών τώρα, 40 χρόνια (πού είμαι) στο Μοναστήρι ποτέ δεν με αδίκησε ο Θεός! Επέτρεψε ο Θεός να έχω προβλήματα στην καρδιά, μηχανήματα στην καρδιά, εγχειρήσεις στην καρδιά και σε όλο το σώμα, αλλά έχω μέσα μου τον Χριστό και ο Χριστός με δυναμώνει!
Λέω:
“Πώς αντέχω; Αν με βοηθήσης, Χριστέ μου, θα λειτουργήσω”!
Κάθε πρωΐ όλο το χρόνο λειτουργώ, εξυπηρετώ τον κόσμο πού έρχεται και έχουν πνευματικά ζητήματα και ό,τι με φωτίσει ο Θεός λέω.
(Παρακαλώ):
“Χριστέ μου, Εσύ είπες ότι θα σας δώσω στο στόμα σοφία. Λοιπόν, δώσε μου στο στόμα μου σοφία να μιλήσω και αν κάνω κανένα λάθος, γιατί είμαι και αγράμματος άνθρωπος, μην με δικάσης εν εκείνη την ημέρα...”!
Διότι μία μέρα θα φύγουμε. Υπάρχει Ζωή Αιώνιος και γι’ αυτό πρέπει, να φροντίζουμε γιά την ψυχή μας. Με την προσευχή μας, με την πίστι μας εις τον Θεόν, με την ταπείνωσι, με υπομονή να περνάμε τίς ημέρες. Δεν πρέπει να απελπιζώμεθα γιά την σωτηρία μας, αλλά πρέπει να έχουμε την ελπίδα μας εις τον Χριστό!
Ό,τι του ζήτησα, 70 χρονών πού είμαι, όλα μου τα έδωσε, όλα τα καλά μου έδωσε, όλα τα Χαρίσματα μου έδωσε, όλα τα Αξιώματα μου έδωσε, τίποτε δεν έχω (δικό μου), μέχρι τον τάφο ακολουθούν αυτά, μετά τον τάφο αρχίζει η Νέα Ζωή!»!!!
Άγιος Ιάκωβος ο Τσαλίκης (1920-1991)!
Πηγή: «Ο ΓΕΡΩΝ ΙΑΚΩΒΟΣ (ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ - ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ - ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ)», Ενωμένη Ρωμηοσύνη, σελ.80.
