ΠΟΤΕ(!!!), ΑΠΟΓΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ.

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ, ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ!!! (1/3)

 

Εις το Μοναστήρι Του εις την Αίγινα επέρασε τίς τελευταίες ημέρες της ζωής Του ο Άγιος Νεκτάριος. Η μοναχή Αγαπία (μετέπειτα Νεκταρία) διηγήθη εις τον Μητροπολίτη Τίτο (Ματθαιάκη) τις τελευταίες μέρες του πνευματικού τους Πατέρα, όπως τις έζησε, ως πιστή βοηθός και συμπαραστάτις Του. 

<<Η αρρώστεια (καρκίνος εις τον προστάτη), επί ενάμιση χρόνο, από το 1919 τον εβασάνιζε· έκανε όμως υπομονή! Δεν έλεγε τίποτε! Στο τέλος του Αυγούστου του 1920, οι πόνοι έγιναν ανυπόφοροι… Εζήτησε να ετοιμάσουν το μουλάρι, γιά να επισκεφθή το Μοναστήρι της Παναγίας της Χρυσολεοντίσσης, να προσκυνήση και να παρακαλέση την Θαυματουργή Παναγία γιά την υγεία Του.

Δεκαπέντε ημέρες έμεινε εκεί, γράφοντας και προσευχόμενος να Τού παρατείνη ο Θεός την ζωή Του, γιά να τακτοποιήση τις όποιες εκκρεμότητες. Το έβλεπαν όλοι, το καταλάβαινε και Εκείνος, πως οι δυνάμεις Του ολοένα Τόν εγκατέλειπαν… Τα πόδια Του είχαν πρησθή…

Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ - ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΝΗΣΟΝ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΗΣ!!! (1/3)

 

ΤΟ ΕΠΩΦΕΛΕΣ ΤΟΥ ΕΠΙΜΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΥ ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΥ!!!

ΤΟ, ΕΚ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΑΒΩΡΕΙΟΥ ΦΩΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΨΗΛΑΦΗΤΟΝ ΣΚΟΤΟΣ...

 

Ο ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΑΠΕΙΝΟΣ, ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ!!!

 

<<Ο (αείμνηστος) π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος σατίριζε πολλές φορές τίς σωματικές του αδυναμίες και ατέλειες και το λιγοστό του φως, χωρίς γογγυσμό, χωρίς παράπονο, μ’ ένα τέτοιο τρόπο, που σ’ έκανε να τα χάνης, ειδικά με το χαριτωμένο λεξιλόγιο το οποίο χρησιμοποιούσε γιά τον εαυτό του.

Κάποτε είχαμε πάει στο Νοσοκομείο «Κ.Α.Τ.», γιά να επισκεφθή ένα πρώην «μάρτυρα του Ιεχωβά», συνομήλικό μας, ο οποίος είχε πολεμήσει τον π. Αντώνιο δεκαετίες ολόκληρες, με πολύ φανατισμό και μεγάλο πείσμα…

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΡΣΛΙΔΗ, ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ!!!

 

Ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης γεννήθηκε το 1901 στην Αργυρούπολι του Πόντου και το βαπτιστικό Του όνομα ήταν Αθανάσιος. Έμεινε από μικρός ορφανός, μάλιστα, οι δύο γονείς του πέθαναν την ίδια ημέρα. Όμως, αμέσως φανερώθηκαν τα σημεία της κλήσεως και της Χάριτος. Γαλουχημένος από την ευσεβέστατη μάμμη Του, με την παραδειγματική ποντιακή ευσέβεια, μόλις στάθηκε στα πόδια Του και άρχισε να μιλάη, έδειξε ότι διέφερε των άλλων παιδιών και ότι ήταν αφοσιωμένος εις τον Θεόν!

Παιδί ακόμη, προσευχόταν συνεχώς, έκανε νηστείες και επτά χρονών επήγε και επροσκύνησε εις την Παναγιά του Σουμελά. Δόκιμος Μοναχός έγινε σε ηλικία μόλις εννέα ετών! Η κουρά Του σε Μοναχό έγινε το 1919 σε ηλικία 18 ετών και εις την συνέχεια εχειροτονήθη Διάκονος!

ΤΟ ΑΦΘΑΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ!!!

Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΟΥ ΝΕΟΥ, ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ!!!

 

Ο π. Γα­βρι­ήλ (ο Γεωργιανός) δεν επέ­τρε­πε στα πνευ­μα­τι­κά του παι­διά να ομιλούν με αι­ρε­τι­κούς, διότι έτσι άνοι­γαν επι­κοι­νω­νία με το «κακό».

Μία μέρα, δύο Ιε­χω­βά­δες επή­γαν σ’ ένα γει­το­νι­κό μου σπί­τι και οι γεί­το­νες κά­λε­σαν εμέ­να να τους μι­λή­σω. Τους μί­λη­σα…, αλλά αυ­τοί δεν ήθε­λαν να κα­τα­λά­βουν τί­πο­τε…

Εγώ βια­ζό­μουν να πάω στον π. Γα­βρι­ήλ και έτσι τους άφη­σα...

Στον Γέ­ρον­τα δεν έκα­να λόγο κα­θό­λου γι’ αυτό.

Κά­ποια στιγ­μή όμως μου είπε:

ΕΚ ΤΩΝ ΛΟΓΙΩΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΤΟΥ ΑΣΚΗΤΟΥ!!!

Η ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΝ ΤΟΝ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΝ!!!

 

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΟΜΙΛΕΙ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΤΙΚΩΣ, ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΡΘΩΣ ΝΟΟΥΜΕΝΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ!!!

 

<<Ο Χριστός εζητούσε, (από τους ασθενούντας), πρώτα την πίστιν εις την Δύναμιν του Θεού και ύστερα έκανε το Θαύμα!

Λέει το Ευαγγέλιο:

«Ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; Λέγουσιν αὐτῷ· ναί, Κύριε. Τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν» (Ματθ. Θ΄29΄)!!!

Όχι όπως λένε λανθασμένα μερικοί σήμερα:

ΤΟ ΕΚ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΟΦΕΛΟΣ!!!

ΣΟΦΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΑΙ ΤΟΥ ΑΟΙΔΙΜΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ, ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΜΑΤΘΟΠΟΥΛΟΥ!!!

 

<<Η εξο­μο­λό­γη­σι γί­νε­ται σω­στά όταν έχει τα εξής χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά:

Εί­ναι έγ­και­ρη, χω­ρίς ανα­βο­λές και ολέ­θριες κα­θυ­στε­ρή­σεις!

Όπως και στις σωματικές αρ­ρώ­στιες, με το πρώ­το σύμ­πτω­μα τρέ­χου­με αμέ­σως στον ια­τρό, έτσι και με τις αμαρ­τί­ες, δεν πρέ­πει να τις αφή­νου­με να γί­νων­ται «χρό­νιες πα­θή­σει­ς».

Εί­ναι απλή και σύν­το­μη!

Χω­ρίς άκαι­ρα λό­για και πε­ριτ­τές δι­η­γή­σεις, αλλά μόνο τα χρεια­ζού­με­να.

Εί­ναι τα­πει­νή!

Χω­ρίς καυ­χη­σιο­λο­γί­ες και επί­δει­ξι αρε­τών, αλλά με συ­ναί­σθη­σι της αμαρτω­λό­τη­τάς μας. Δεν ρί­χνου­με τα βάρη σε άλ­λους, παρά μόνο εις τον εαυ­τόν μας. Δεν εξο­μο­λο­γού­μα­σθε γιά λο­γα­ρια­σμό άλ­λων…, αλλά γιά τον εαυ­τόν μας.

Ο ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΟΣ ΑΓΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ΠΑΤΡΙΚΩΣ!!!

ΜΙΑ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΔΑΧΗ, ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ!!!

 

 

<<Θυμάμαι όταν ήμουν πρωτοετής φοιτητής.

Ήμουν εις το χειρουργικό τμήμα και τότε είχαμε ένα νεαρό παιδί που πέθαινε από ένα τεράστιο απόστημα εις το πόδι του. Τον είχαν τοποθετήσει, μάλιστα, σε ξεχωριστό δωμάτιο λόγω της φρικτής μυρωδιάς...

Τον επισκέφθηκα μαζί με την προϊσταμένη.

Ο νέος, ήταν κάπου 16-17 ετών, εγύρισε προς την μεσόκοπη γυναίκα και της είπε:

«Προϊσταμένη, θα πεθάνω πριν από το επισκεπτήριο…

Δεν θα προλάβω να αποχαιρετήσω την μητέρα μου…

Δεν θα προλάβω να με φιλήση πριν πεθάνω…

Φίλησέ με εσύ αντί γι’ αυτήν»!

Η προϊσταμένη έκανε βήματα πίσω και είπε:

ΤΟ ΥΠΕΡΠΟΛΥΤΙΜΟΝ, ΑΛΛΑ ΒΙΑΙΩΣ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΜΕΝΟΝ, ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗΝ!!!

ΑΙ ΜΟΝΑΧΙΚΑΙ ΑΡΕΤΑΙ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΘ' ΗΜΕΡΑΝ ΖΩΗΝ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ!!!

 

<<Οι Μοναχοί οφείλουν να έχουν τελεία υπακοή στον Πνευματικό!

Ισχύει όμως το ίδιο και γιά τους κοσμικούς;

                Όχι. Όμως, γιά την Ορθόδοξη Εκκλησία, η αριστοκρατία η πνευματική είναι ο μοναχικός βίος, ο Μοναχισμός. Και όσο περισσότερο θέλουμε να πλησιάζουμε τις ανώτερες βαθμίδες της πνευματικής ζωής, τόσο περισσότερο πρέπει να ασκούμε τις μοναχικές αρετές.

Ο Μοναχός ασκεί παρθενία, ασκεί ακτημοσύνη, ο Μοναχός ασκεί τελεία υπακοή.

Ο κοσμικός άνθρωπος δεν μπορεί να κάνη τα ίδια.

Πώς θα ασκήση παρθενία αφού είναι έγγαμος;

Πώς θα έχη τελεία ακτημοσύνη, αφού πρέπει να στεγάση την οικογένειά του;

Πώς θα έχη τέλεια υπακοή, αφού έχει οικογένεια και υποχρεώσεις;

Η ΑΦΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΕΡΙΝΟΗΤΟΣ ΓΛΥΚΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!!!

«Εάν γνώ­ρι­ζε κάθε άν­θρω­πος την γλυ­κύ­τη­τα του Χρι­στού, ΟΛΑ θα τα εγ­κα­τέ­λει­πε, ΟΛΑ θα τα άφη­νε, γιά να ακο­λου­θή­ση τον Χρι­στό!

ΟΛΑ τα βου­νά θα γι­νόν­ταν σπή­λαια, γιά να κοι­νο­βιά­σουν Μο­να­χοί!

Και εμείς τώρα θε­ω­ρού­με την Μο­να­χι­κή (και κατ’ επέ­κτα­σι την Χρι­στια­νι­κή) πολιτεία βα­ρειά…

Για­τί την θε­ω­ρού­με βα­ρειά;;;

ΝΑ ΠΟΡΕΥΩΜΕΘΑ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ, ΕΙΣ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!!!

 

ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΙΣ!!!

 

ΕΙΣ ΙΕΡΕΥΣ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΤΑΣ ΗΡΩΪΚΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΟΥ 1940!!!

«Κεράσοβο Πωγωνίου, 1940.

Στις 11 περνάνε Ιταλικά αεροπλάνα και βομβαρδίζουν πάνω από τα κεφάλια μας. Οι βόμβες λυσσάνε, μα πέφτουν πιό πέρα, μέσα στη χαράδρα...

Τη νύκτα τακτοποιηθήκαμε σε μιά μικρή Εκκλησιά, ήλθαν μάλιστα και κάποιοι άλλοι στρατιώτες και στριμώχθηκαν κοντά μας. Έβρεχε πολύ ο Θεός. Εμείς, λόγω της πολυκοσμίας νοιώθαμε ζεστασιά έτσι ο ύπνος ήλθε γρήγορα.

Την αυγή ξυπνάμε και βλέπουμε να μπαίνη μέσα στο Εκκλησάκι, ένας νέος ιερέας, ήταν μούσκεμα από την βραδινή βροχή. Απορούμε και μαθαίνουμε κάτι το πρωτάκουστο:

ΕΙΘΕ ΝΑ ΑΝΑΒΙΩΣΟΥΝ ΗΜΕΡΑΙ ΥΓΙΟΥΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΑΛΜΟΥ!!!

 

Η ΣΗΜΑΙΑ 

 

Πάντα κι όπου σ’ αντικρύζω

με λαχτάρα σταματώ,

υπερήφανα δακρύζω,

ταπεινά σε χαιρετώ.

 

Δόξα αθάνατη στολίζει

κάθε θεία σου πτυχή

και μαζί σου φτερουγίζει

της Πατρίδος η ψυχή.

ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ, ΤΟΥ ΑΟΙΔΙΜΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ!!!

 

 

Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Αργολίδος Χρυσόστομος Δεληγιαννόπουλος (+1985) υπηρέτησε ως στρατιωτικός ιερέας στην Αλβανία, κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940.

Η παρακάτω μαρτυρία που ακολουθεί, είναι από το προσωπικό του ημερολόγιο και από προφορικές διηγήσεις του και αποδεικνύουν, πώς η Θεία Λειτουργία και η Θεία Κοινωνία, ήσαν οι μεγάλες δύναμεις, και εθωράκιζαν τους Έλληνες αγωνιστές εις το μέτωπον! 

<<...9 Μαρτίου 1940.

Ημέρα Κυριακή. Κυριακή της Ορθοδοξίας και μνήμη των Αγίων Σαράντα.

Στο μέτωπο της Αλβανίας είναι παρών και ο ίδιος ο Μουσολίνι, που κατευθύνει προσωπικά την περίφημη εαρινή επίθεσι.

Νοιώθω μία ψυχική αγαλλίασι, συνδυασμένη με έντονη νευρικότητα. Ενώ δηλαδή νωρίς το πρωΐ ετοιμαζόμασθαν γιά να τελέσουμε στο σπίτι που διαμέναμε την Θεία Λειτουργία, ξαφνικά άρχισε καταιγισμός πυρός από όλμους του αντιπάλου πυροβολικού.

«Παπούλη  μου»,  μού  λέει  ο  Διοικητής, «πώς  να  κάνουμε  σήμερα  Θεία Λειτουργία;».

«Σήμερα ακριβώς επιβάλλεται να Λειτουργήσουμε! Έτσι θα μπούμε κάτω από την Προστασία του Θεού!!!», απήντησα εγώ.

Ο ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗΣ Ι. ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΥΤΟΥ, ΕΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ!!! (2/2).

ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΘΑ, ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ;;;!!!

Ο ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗΣ Ι. ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΥΤΟΥ, ΕΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ!!! (1/2)

 

Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΑΓΑΠΗ, ΤΟ ΜΟΝΟΝ ΑΣΦΑΛΕΣ ΚΡΙΤΗΡΙΟΝ, ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΝ!!!

 

ΤΟ ΑΠΑΡΑΣΑΛΕΥΤΟΝ ΚΑΙ ΣΩΣΤΙΚΟΝ ΘΕΜΕΛΙΟΝ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗΣ!!!

ΤΑ ΠΑΝΟΥΡΓΑ ΣΧΕΔΙΑ, ΠΡΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΙΝ ΤΩΝ ΗΜΕΤΕΡΩΝ ΠΑΘΩΝ, ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΟΥ...

 

<<Κάποιος τεχνίτης επισκέφθηκε τον πατέρα Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο και του είπε:

«Πάτερ, βλασφημώ…

Αλλά συμβαίνει κάτι παράξενο. Όταν προσπαθώ να βιδώσω μία βίδα και αυτή δεν βιδώνει, με εξοργίζει… Μόλις όμως βλασφημήσω, αμέσως βιδώνει».

Ατάραχος ο Γέροντας απαντά στον τεχνίτη:

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΥ!!!

 

ΒΙΩΜΑΤΙΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑΙ, ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ!!!

 

 

«Η προθυμία και η τελεία υπακοή, ωδήγησαν τον παπά-Χαράλαμπο σε ανώτερες πνευματικές καταστάσεις! Καθώς ο ίδιος ωμολογούσε στα τέκνα Του, πολλάκις το πνεύμα Του αρπαζόταν σε προσευχή και θεωρία!

Εσταματούσε ο νους Του και εκστατικός έβλεπε, απολάμβανε, εθαύμαζε!

Κάποτε, καθώς προσευχόταν “εξήλθε” από τον εαυτό Του, έφυγε από την σφαίρα της γης και από εκεί ψηλά έβλεπε πλήθος ουράνια σώματα και την γη σαν μία σφαίρα όπως την περιγράφουν οι επιστήμονες!

«Ω!», έλεγε. «Τί μεγαλεία! Ως θαυμαστά τα Έργα Σου Κύριε!»!

Άλλοτε πάλι ενώ προσευχόταν, είδε ζωντανά μπροστά Του, τον Κύριο Ιησού Χριστό να τον ευλογή!

Είπε μάλιστα:

ΜΕΓΑΛΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ, ΕΚ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ!!!

Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗΝ «ΜΕΣΣΑΡΑΣ», ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ-ΚΡΗΤΗΣ!!!

 

<< Εις τα 1873, στο νομό Ηρακλείου Κρήτης, εις την πεδιάδα της Μεσσαράς, κοντά εις το χωριό Καλύβια (εκεί ευρίσκεται το μεγάλο Μοναστήρι της Παναγίας της Καλυβιανής, που εορτάζει στις 15 Αυγούστου) είχε τα κτήματα του ο Τούρκος αγάς, Χουσεΐν Μπέης ο Βραζεράκης.

Σ’ αυτά τα κτήματα, ευρισκόταν και το παλαιό μικρό Εκκλησάκι της Παναγιάς, όπου οι Χριστιανοί της περιοχής, μετά από πολλές περιπέτειες, κατώρθωσαν να εξασφαλίσουν την διαταγή του Διοικητή της Κρήτης Ρεούφ πασά, να γίνη απαλλοτρίωσι του χώρου γύρω από την Εκκλησία, ώστε να το αγοράσουν και να το χρησιμοποιούν ως Ναό προς τιμήν της Θεοτόκου.

Οι Τούρκοι, όμως, φανατικά εξακολουθούσαν να αντιδρούν, ο ιδιοκτήτης μάλιστα της περιοχής, έβαζε μέσα εις την Εκκλησία το άλογό του… Τότε συνέβη το εξής περιστατικό, γνωστό από την προφορική παράδοσι του γειτονικού χωριού Αποδούλου Αμαρίου και είναι καταγεγραμμένο και στο βιβλίο: «Η Παναγία Καλυβιανή και τα ιδρύματα», Μοίρες Ηρακλείου 1978, σελ. 12:

ΟΙ ΟΡΟΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ!!!

Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ – «ΕΠΑΝΩΣΗΦΗ», ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ-ΚΡΗΤΗΣ!!!

<<Εις τον Νομόν Ηρακλείου Κρήτης, ευρίσκεται η ιστορική Μονή του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, η λεγομένη Ιερά Μονή «Επανωσήφη». Το σπουδαίο αυτό Μοναστικό κέντρο της κεντρικής Κρήτης είχε την ιδιαιτερότητα ότι ευρισκόταν ανάμεσα σε χωριά με αμιγώς μουσουλμανικό πληθυσμό… Όμως, παρά τα προβλήματα που προκαλούσαν ενίοτε φανατικοί και θερμόαιμοι μουσουλμάνοι, η Θαυματουργική δύναμις του Αγίου τον είχε καταστήσει σεβαστό στη συντριπτική πλειοψηφία τους. 

Στην εφημερίδα «Ελεύθερη Σκέψις Ηρακλείου» στις 12.7.1930 διαβάζουμε:

 «Ακόμη και αυτοί οι Τούρκοι των πέριξ χωρίων επίστευον εξ ολοκλήρου προς την Θαυματουργόν δύναμιν του Αγίου. Αυτοί μάλιστα, το πρώτο αρσενικό αρνί το οποίον εγεννάτο εις το κοπάδι των, το εσάμωναν (=σημείωναν) του Αγίου Γεωργίου και Τού το επήγαιναν άμα εμεγάλωνε»!

 Στο βιβλίο του Νίκου Ψιλάκη «Μοναστήρια και Ερημητήρια της Κρήτης», Ηράκλειο 1994, τόμ. Α΄, σελ. 50 και 60, καταγράφεται το εξής θαυμαστό περιστατικό: 

Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ 1940!!!

 

Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ, ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΟΠΟΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ!!!

Η ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ!!!

ΑΙ ΒΑΘΜΙΔΕΣ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΟΣ!!!

 

<<Είναι κάποιος, που όταν τον υβρίζουν χαίρεται, αλλά χαίρεται επειδή θα πάρη μισθό! Αυτός, είναι από εκείνους που ξεριζώνουν το πάθος, αλλά χωρίς επίγνωσι.

Άλλος χαίρεται διότι τον υβρίζουν και πιστεύει ότι του αξίζει, επειδή αυτός έγινε αιτία των ύβρεων. Αυτός, τελικά, με επίγνωσι ξεριζώνει το πάθος! Γιατί, όταν κανείς υβρίζεται και αποδίδη την ευθύνη στον εαυτόν του και δέχεται ως συνέπεια της δικής του αμαρτίας όσα του συμβαίνουν, αυτός αγωνίζεται με επίγνωσι!

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΛΟΥΚΑ!!!

 

Η ΣΩΦΡΩΝ ΑΓΩΓΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΠΛΟΤΗΤΑ, ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΝ!!!

 

<<Μία μέρα ήλθε ένας πλούσιος από την Αθήνα και μου λέει:

«Πάτερ, έχασα την επαφή με τα παιδιά μου, έχασα τα παιδιά μου…».

«Πόσα παιδιά έχεις;» του λέω.

Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΑΝΑΚΗΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΔΩΡΙΖΟΥΣΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑΝ, ΘΕΙΑ ΤΡΟΦΗ!!!

Η ΕΓΩΙΣΤΙΚΗ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΙΣ, ΠΑΝΤΟΤΕ ΒΛΑΠΤΕΙ...

 

<<Κάποτε, είχαμε μία εορτή στο κατηχητικό.

Σε κάποιο παιδί είχα βάλει ένα ποίημα, αυτό το παιδί είχε καταπληκτική μνήμη! Μου έλεγαν, μάλιστα, οι συμμαθητές του, ότι ολόκληρα κομμάτια από τον Όμηρο, σε αρχαίο κείμενο, τα έλεγε απ' έξω!

Όταν ήλθε η ώρα της εορτής, λέω σ’ αυτό το παιδί:

«Δημήτρη, που είναι το χαρτί με το ποίημα που θα απαγγείλης;».

Το χαρτί το ζητούσα από όλα τα παιδιά, ώστε να παρακολουθώ την απαγγελία και εάν κάποιο παιδί τα χάση, να το βοηθήσω.

Και μου λέει ο Δημήτρης:

ΤΟ ΠΟΛΥΤΙΜΗΤΟΝ ΔΩΡΗΜΑ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ!!!

ΣΤΗΛΙΤΕΥΣΙΣ ΚΑΙΝΟΦΑΝΩΝ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΩΝ, ΔΗΘΕΝ, «ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ»(...!) !!!

 

 <<Δύο προηγηθέντα δημοσιεύματά μου περί προγαμιαίων σχέσεων (φύλλα «Ορθοδόξου Τύπου» της 8ης και της 22ας Φεβρουαρίου), είχον μίαν απροσδόκητον συνέπειαν.  Κατεκλύσθην υπό  «πληροφοριών» ότι, πολλοί Καθηγηταί Θεολόγοι (και όχι μόνον Γυμνασίου ή Λυκείου...), διδάσκουν μίαν πολύ «βολικήν» και πολύ «έξυπνον» θεωρίαν, ότι:

Πορνεία είνε μόνον η επί χρήμασι σαρκική ικανοποίησις… Ενώ όπου υπάρχει αγάπη, όπου υπάρχει ψυχική επαφή, εκεί δεν έχομεν πορνείαν...! Συνεπώς, δι’ εν ζεύγος αγαπωμένων νέων, η σαρκική συνάφεια, αποτελούσα απλώς «ολοκλήρωσιν της αγάπης των», δεν είναι πορνεία και δεν συνιστά αμαρτίαν… Το Ευαγγέλιον μόνον την πορνείαν (και την μοιχείαν) απαγορεύει. Δεν απαγορεύει την «ολοκλήρωσιν της αγάπης» ενός ζεύγους...! 

Ομολογώ ότι, εάν τα πρόσωπα τα οποία με επληροφόρησαν περί των τοιούτων θεωριών, των οποίων υπήρξαν αυτήκοοι μάρτυρες, δεν ήσαν λίαν αξιόπιστα, θα μοί ήτο αδύνατον να πιστεύσω ότι, όντως διδάσκονται αυτά τα πράγματα υπό Θεολόγων. Αλλ’ ήδη τί να είπω; Φαίνεται ότι ενεφανίσθη τελευταίως εν τω χώρω της Ορθόδοξου Εκκλησίας είδος τι «Νικολαϊτισμού» ή μάλλον ότι ανεβίωσεν η κατά τον Μεσαίωνα παρουσιασθείσα εν ταις Κάτω Χώραις κίνησις υπό το όνομα, «Αδελφοί και Αδελφαί του ελευθέρου πνεύματος», οίτινες διεκήρυσσον ότι, «παν το εν αγάπη και εξ έρωτος γινόμενον, ουδέν έχει το ακαθάρτον»...!

ΑΔΕΛΦΟΙ, ΠΡΟΣΟΧΗ!!!

ΕΙΣ ΑΡΙΣΤΟΣ ΤΡΟΠΟΣ, ΑΠΟΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ!!!

 

Ο ΔΙΔΑΣΚΩΝ ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, ΟΣΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ!!!

 

<<Ένα χαρακτηριστικό συμβάν στην Αγγλία είναι αρκετό να μας κάνη να διαπιστώσουμε τη διαφορά μεταξύ του δυτικού ανθρωπιστικού Χριστιανισμού και του Ορθοδόξου Θεανθρώπινου Χριστιανισμού.

Ο νέος και ασυνήθιστος, γιά τους αγγλικανούς μοναχούς, "τύπος" του π. Ιουστίνου Πόποβιτς, έκανε ένα αγγλικανό μοναχό να τον εκτιμήση. Αφού αυτός είδε από κοντά την ασκητική ζωή Του και ιδιαίτερα τις αδιάκοπες προσευχές Του και τα δάκρυά Του, πού Τόν συνώδευαν σ’ όλη την επί γης ζωή Του, μιά μέρα επλησίασε ειλικρινά τον π. Ιουστίνο και του είπε:

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ, ΟΜΙΛΕΙ «ΠΕΡΙ ΒΑΣΚΑΝΙΑΣ» !!!

 

«Η βασκανία είναι πολύ άσχημο πράγμα…

Είναι η κακή επίδρασι που γίνεται, όταν κανείς ζηλέψη ή ορεχθή κάτι ή κάποιον...

Θέλει μεγάλη προσοχή.

Η ζήλεια κάνει πολύ κακό στον άλλο.

Αυτός που βασκαίνει, δεν το βάζει καν στο νου του, ότι κάνει κακό.

Είδατε τί λέει η Παλαιά Διαθήκη:

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΠΟΦΘΕΓΓΕΤΑΙ ΕΚ ΠΕΙΡΑΣ!!!