«Το κατώτερο
σκαλοπάτι της κακίας είναι, όχι μόνο να λυπάται κάποιος για τα προτερήματα του
άλλου, αλλά και να τα διαβάλλει ως δήθεν ελαττώματα».
Από την μεταφρασμένη
Φιλοκαλία τ.Γ’,σ.56
Όντως, αυτή η
συμπεριφορά δείχνει ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος έφθασε στην απύθμενη κακία…
Σ’ αυτή την
τραγική κατάσταση και μάλιστα σε
υπέρτατο βαθμό έφθασαν οι Γραμματείς, οι Φαρισαίοι και οι Αρχιερείς του
Εβραϊκού Λαού, όταν μέσα από την φοβερή σκοτοδίνη και το απερίγραπτο μίσος τους,
κατηγορούσαν τον Θεάνθρωπο Κύριό μας Ιησού Χριστό ότι, «εν τω άρχοντι των δαιμονίων εκβάλλει τα
δαιμόνια» (Ματθ. θ’ 34)…!
Αυτή, βέβαια,
η κατάσταση είναι αθεράπευτη, διότι ο άνθρωπος που φθάνει σ’ αυτήν, έχει
διαστραφεί τελείως…
Αυτή την φοβερή αμαρτία, ο Ιησούς Χριστός μας, εχαρακτήρισε
ως βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος,
που παραμένει ασυγχώρητη.
Εννοείται,
βέβαια, όχι γιατί δεν την συγχωρεί ο Θεός, αλλά γιατί όταν κάποιος βρεθή στην
κατάσταση αυτή, πωρώνεται τελείως και δεν
μετανοεί με τίποτε!!
