Ο μεγάλος ασκητής της ερήμου, Όσιος Σάββας ο Ηγιασμένος,
γεννήθηκε στο χωριό Μουταλάσκη της Καππαδοκίας από γονείς ευσεβείς και
ξακουστούς, τον Ιωάννη και την Σοφία. Εγκατέλειψε τα εγκόσμια σε ηλικία επτά-οκτώ
μόλις ετών και εφόρεσε το μοναχικό σχήμα.
Σε ηλικία σαράντα χρόνων εγκαταστάθηκε σε
απόκρημνη και άβατη σπηλιά και άφησε την λιτή διατροφή του στο έλεος του Θεού,
που ποτέ δεν τον εγκατέλειψε. Στην σπηλιά αυτή έμεινε πέντε χρόνια, η δε φήμη
του απλωνόταν καθημερινά σ' ολόκληρη την Παλαιστίνη. Έτσι, πολλοί ενάρετοι
μοναχοί συμπλήρωναν καθημερινά την συνοδεία του. Ο Όσιος Σάββας, όταν
διεπίστωσε ότι η σπηλιά ήταν αδύνατον πιά να τους χωρέσει όλους, αναγκάσθηκε να
κτίσει λίγο πιά κάτω από την σπηλιά, μία ευρύχωρη Λαύρα.
Πλείστα όσα είναι τα θαύματά του, που αφορούν σε ανθρώπινες
υπάρξεις, αλλά και σε ζώα. Γι' αυτό άνθρωποι και ζώα τον αγαπούσαν, τον σέβονταν
και του έκαναν υπακοή.
Κάποτε, ενώ ο Όσιος ευρισκόταν στην σπηλιά του και
προσευχόταν στον Κύριο να του στείλει νερό (η πιο κοντινή πηγή απ' όπου
προμηθευόταν νερό απείχε τρία χιλιόμετρα), άκουσε απ’ έξω κτύπους και
λακτίσματα. Κοίταξε, λοιπόν, και είδε ένα γαϊδουράκι να σκάβει με τα πόδια του
την γη. Σε λίγο, από τον μικρό λάκκο, ξεπήδησε πεντακάθαρο νερό, από το οποίο
ήπιε το γαϊδουράκι, έσβησε την δίψα του και εξαφανίσθηκε. Την άλλη ήμερα
κατέβηκε ο Όσιος από την σπηλιά του, έσκαψε με το σκαλιστήρι του λίγο ακόμα στο
ίδιο σημείο και βγήκε νερό πολύ. Από το νερό αυτό εξυπηρετούνται μέχρι σήμερα,
όλοι οι Πατέρες της Λαύρας!!!
Κάποτε, ο Όσιος, πήγε να συναντήσει έναν μαθητή
του, τον Αγάπιο, ο οποίος ασκήτευε σε μικρή απόσταση από τον Ίδιο. Τον βρήκε να
κοιμάται, ενώ από επάνω του βρισκόταν ένα μεγάλο λιοντάρι, έτοιμο να τον
κατασπαράξει. Τότε ο Όσιος, χωρίς καθόλου να φοβηθή, πλησίασε, έκανε το σημείο
του Σταυρού και διέταξε το λιοντάρι ν' απομακρυνθή. Πραγματικά, το λιοντάρι
οπισθοχώρησε, κατέβασε το κεφάλι, σαν να ντρεπόταν γι' αυτό που πήγαινε να κάνει,
και μετά τράπηκε σε φυγή.
Κάποια άλλη φορά, ληστές επέδραμαν στο Μοναστήρι,
πιστεύοντας ότι, θα εύρισκαν κάτι πολύτιμο γιά να κλέψουν. Έφυγαν όμως
άπρακτοι, γιατί ούτε χρήματα, ούτε χρυσάφι βρήκαν όπως ήλπιζαν. Στον δρόμο τους,
συνάντησαν φοβερά λιοντάρια, που ήταν έτοιμα να τους κατασπαράξουν. Οι ληστές, μη
έχοντας τότε άλλη βοήθεια, επικαλέσθηκαν το όνομα του μοναχού Σάββα: «Σας
ορκίζουμε διά των ευχών του μοναχού Σάββα, μη μας βλάψετε». Μόλις άκουσαν το
σεβάσμιο αυτό όνομα τα λιοντάρια, έκαναν μεταβολή και έφυγαν, χωρίς να βλάψουν
κανέναν. 0 Όσιος Σάββας εκοιμήθη στις 5 Δεκεμβρίου του 533 μ.Χ., σε ηλικία
ενενήντα τεσσάρων ετών. Θαύματα εξακολουθεί να κάνει και μετά τον θάνατο του, μέχρι
και σήμερα!!!
Πηγή:
ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ.
Από
το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων.
Εκδόσεις
"Ο Άγιος Στέφανος".
