Κάποιος διάσημος ιεροκήρυκας με γνώση πολλή και ευγλωττία, αλλά και με εγωϊσμό, επισκέφθηκε το Ληξούρι διά να συναντήση, να γνωρίση και εξομολογηθή στον Άγιο Παναγή τον Μπασιά.
Ξεκίνησε, λοιπόν, για τον Άγιο Σπυρίδωνα, στον Πλατύ Γυαλό όπου και ευρισκόταν ο Άγιος Παναγής. Λίγο πριν φθάσει, όμως, ο ιεροκήρυκας στο Μοναστήρι, ο παπά-Μπασιάς έφυγε από το κελλί του και τράβηξε κατά την Ι.Μονή Κεχριώνος.
Ο ιεροκήρυκας τον αναζήτησε, και τον ενημέρωσαν ότι μόλις είχε φύγει. Πράγματι, τον είδε από μακριά, που εβάδιζε και τον ακολούθησε. Έφθασε στον Κεχριώνα, αλλά δεν στάθηκε εκεί, συνέχισε την πορεία του προς τα πάνω. Ο ιεροκήρυκας πάλι τον ακολούθησε ταχύνοντας το βήμα του, αλλά ήταν αδύνατον να τον φθάση...
Κουρασμένος και αποκαμωμένος άρχισε να φωνάζει στον παπά-Μπασιά:
«Γέροντα, θέλω να σε ιδώ να τα πούμε».
Και ο Άγιος γυρίζει και του λέει:
«Πήγαινε, πήγαινε να λειτουργάς και να κηρύττης τον Λόγο του Θεού με ταπείνωσι».
Και συνέχισε τον δρόμο του.
Ο ιεροκήρυκας μη μπορώντας να ακολουθήση τον Άγιο, γύρισε πίσω διδαγμένος. Τα λόγια και η στάση του παπά-Μπασιά, έγιναν η σωτηρία του!
Πηγή κειμένου: ekklisiaonline
