Προ ημερών, είχα πάει στο Αγρίνιο. Εκεί φιλοξενήθηκα σε ένα σπίτι, όπου ο πατέρας, μου παραπονέθηκε ότι το παιδί του, μαθητής γυμνασίου, κάπνιζε...
Και ο ίδιος, βέβαια, κάπνιζε μπροστά μου…
Και του λέω:
«Κάποτε ο κάβουρας και η καβουρίνα, κάλεσαν τα καβουράκια τους και τους είπαν ότι, τους εξευτελίζουν, έξω που βγαίνουν, διότι δεν περπατούν ίσια, αλλά περπατούν στραβά...“Προσέχετε” τους είπαν, “μην μας προσβάλλετε”...
Είπε τότε ένα καβουράκι στον πατέρα κάβουρα:
“Πατέρα, περπάτα, γιά να δούμε πως περπατάς και εσύ”.
Και άρχισε ο πατέρας κάβουρας να περπατάει, στραβά βέβαια...»
«Αυτό λοιπόν κάνουμε και εμείς», είπα στον πατέρα που κάπνιζε.
«Ώστε έτσι ε;», διερωτήθηκε εκείνος.
«Έτσι είναι», του είπα.
«Εφόσον βλέπει εσένα και καπνίζεις, γιατί να μην καπνίσει και αυτός;
Εάν εσύ, το χρήμα που το βγάζεις με ιδρώτα, έχεις την δύναμη να το καις με τα τσιγάρα που αγοράζεις, ο γιός σου, που δεν το βγάζει με τον ιδρώτα του, αφού το βρίσκει έτοιμο, είναι ευκολώτερο να το κάνει...
Όταν συμβουλεύεις και δεν πράττεις, κτίζεις με το ένα χέρι και γκρεμίζεις με το άλλο… Όταν, όμως, συμβουλεύεις αυτό που ο ίδιος κάνεις (δηλαδή, με το παράδειγμά σου), τότε κτίζεις και με τα δυό σου χέρια!»!!
Δημήτριος Παναγόπουλος - Λαϊκός Ιεροκήρυξ (1916-1982)
