Ηρωτήθη (ο π.Ιωήλ Γιαννακόπουλος) παρά τίνος:
Πάτερ μου, διατί γράφονται αυτά που γράφονται εις τους βίους των Ασκητών;
Είνε δυνατόν εμείς να κάμωμε αυτά τα πράγματα;».
(Και ο πατήρ Ιωήλ απήντησεν:)
«Γράφονται ή διά να τους μ ι μ ο ύ μ ε θ α ή εάν δεν κατορθώνωμεν τούτο, διά να τους Θ α υ μ ά ζ ω μ ε ν και να τ α π ε ι ν ω ν ώ μ ε θ α, βλέποντες την ιδικήν μας αδυναμίαν.
Ή αγών προς μίμησιν λοιπόν ή θαυμασμός και ταπείνωσις.
Εμείς όμως αντί να τους θαυμάζωμε διά τα κατορθώματά των και να ελεεινολογούμε τους εαυτούς μας, τους χλευάζομε και τους ειρωνευόμεθα.
Εκείνοι δεν είχαν καταλάβει το αληθές νόημα του Χριστιανισμού και το καταλάβαμε εμείς!...
Ο Θεός να μας φωτίση να ίδωμεν το κατάντημά μας»!!!
Πηγή:
Κ’. ή μίμησις ή θαυμασμός
«Ανέκδοτα Ιωήλ Γιαννακόπουλου Αρχιμανδρίτου»
Δ’ Έκδοσις – 1973. Επιφανίου Ι.Θεοδωροπούλου, Πρεσβυτέρου.
