Η Εκκλησία είναι ο επί γης Παράδεισος
<<Με την λατρεία του Θεού ζής στον Παράδεισο!
Άμα γνωρίσης και αγαπήσης τον Χριστό, ζής στον Παράδεισο!
Ο Χριστός είναι ο Παράδεισος!
Ο Παράδεισος αρχίζει από εδώ!
Η Εκκλησία είναι ο επί γης Παράδεισος, ομοιότατος με Τόν εν Ουρανοίς!
Ο Παράδεισος, πού είναι στον Ουρανό, ο Ίδιος είναι και εδώ στην γη!
Εκεί όλες οι ψυχές είναι ένα, όπως η Αγία Τριάδα είναι Τρία Πρόσωπα, αλλά είναι ενωμένα και αποτελούν Ένα! Κύριο μέλημά μας είναι να αφοσιωθούμε στον Χριστό, να ενωθούμε με την Εκκλησία! Αν μπούμε στην Αγάπη του Θεού, μπαίνομε στην Εκκλησία! Αν δεν μπούμε στην Εκκλησία, αν δεν γίνωμε ένα με Τήν εδώ, την επίγεια Εκκλησία, υπάρχει φόβος να χάσωμε και την Επουράνια. Και όταν λέμε Επουράνια, μη νομίζωμε ότι θα βρούμε στην άλλη ζωή κήπους με λουλούδια, βουνά και νερά και πουλιά. Δεν έχει εκεί τις επίγειες ομορφιές είναι κάτι άλλο, κάτι πολύ υψηλό! Αλλά γιά να πάμε στο κάτι άλλο, πρέπει να περάσωμε απ’ αυτά, απ’ τις γήϊνες εικόνες και ομορφιές.
Όποιος ζή τον Χριστό, γίνεται ένα μαζύ Του, με την Εκκλησία Του!
Ζή μία τρέλλα!
Η ζωή αυτή είναι διαφορετική απ’ τη ζωή των άλλων ανθρώπων!
Είναι χαρά, είναι φως, είναι αγαλλίασι, είναι Ανάστασι! Αυτή είναι η ζωή της Εκκλησίας, η ζωή του Ευαγγελίου, η Βασιλεία του Θεού!
«Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν» (Λουκ.ΙΖ΄21΄)!!!
Έρχεται μέσα μας ο Χριστός και εμείς είμασθε μέσα Του!
Και συμβαίνει όπως μ’ ένα κομμάτι σίδηρο πού τοποθετημένο μέσα στην φωτιά γίνεται φωτιά και φως· έξω από την φωτιά, πάλι σίδηρος σκοτεινός, σκοτάδι.
Στην Εκκλησία γίνεται η Θεία συνουσία, γινόμασθε ένθεοι! Όταν είμασθε με τον Χριστό, είμασθε μέσα στο φως· και όταν ζούμε μέσα στο φως, εκεί δεν υπάρχει σκότος! Το φως, όμως, δεν είναι παντοτινό· εξαρτάται από εμάς. Συμβαίνει όπως με τον σίδηρο, που έξω από την φωτιά γίνεται σκοτεινός. Σκότος και φως δεν συμβιβάζονται. Ποτέ δεν μπορεί να έχωμε σκοτάδι και φως συγχρόνως. Ή φως ή σκότος. Όταν ανάψης το φως, πάει το σκότος!>>!!!
Πηγή: «Βίος και Λόγοι». Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ι.Μ.Χρυσοπηγής. Σελ.204!!
