Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΜΙΑΣ ΛΙΟΝΤΑΡΙΝΑΣ

    Στην Λαύρα των Πυργίων ζούσε ένας γέρων ακτήμων, ο οποίος πολλές φορές κατέφευγε στις όχθες του Ιορδάνη ποταμού, για να ησυχάσει για λίγο καιρό, και μετά επέστρεφε στο κελί του. 

    Το περίεργο μ' αυτόν τον Γέροντα ήταν, ότι έψαχνε πάντα να βρει ένα μέρος, όπου να κοιμάται κάποιο λιοντάρι. Εκεί κοιμόταν κι εκείνος. Και ποτέ κανένα λιοντάρι δεν τον πείραξε. Αντίθετα, όλα έδειχναν να τον σέβονται. καί μοιράζονταν μαζί του το κατάλυμά τους. 

    

    Μία ημέρα διάλεξε να κοιμηθεί δίπλα σε μία λιονταρίνα, πού ήταν έγκυος. Το πρωΐ, όταν ξύπνησε, διαπίστωσε ότι ή λιονταρίνα είχε γεννήσει δύο μικρά μέσα στην νύχτα, αλλά η ίδια είχε πεθάνει. Είχε φροντίσει, μάλιστα, πριν αφήσει την τελευταία της πνοή, να τοποθετήσει τα μικρά της μπροστά στα πόδια τού γέροντα, σαν να του τα εμπιστευόταν. 0 γέρων πήρε τα δύο λιονταράκια, τα τύλιξε στο επανώρασό του και γύρισε στην Μονή. Εκεί τα έβαλε στο μέσον της Εκκλησίας, μπροστά στους αδελφούς του, καί είπε: « Εάν τηρούσαμε τις εντολές του Κυρίου, αδελφοί, οι λέοντες θα μας εφοβούντο, αλλά, εξ’αιτίας των αμαρτιών μας, φοβούμεθα εμείς αυτούς »

ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟΝ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΝ
Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων.

Εκδόσεις "Ο Αγιος Στέφανος"