Ο Πατήρ Ναζάριος ανακαίνισε εκ βάθρων το Μοναστήρι του
Βαλαάμ που βρίσκεται στην λίμνη Λατόγκα της Ρωσίας. Με τον ερχομό του εκεί στα
1782, ως Γέροντας της Μονής, φρόντισε για την αναζωογόνηση της αδελφότητας και
την πνευματική της ανάπτυξη.
Το 1801 έφυγε από το Βαλαάμ και απομονώθηκε σε μια κοντινή
περιοχή για τρία χρόνια. Ύστερα γύρισε στο Σάρωφ, την Μονή της μετανοίας του,
όπου έζησε σαν ερημίτης στο ομώνυμο δάσος μέχρι τον θάνατό του, στις 23
Φεβρουαρίου 1809.
Ο Πατήρ Ναζάριος ανέπτυξε μια φιλική σχέση με τις αρκούδες
της περιοχής. Τα βράδια συνήθιζε να βαδίζει ανάμεσα στα δέντρα του δάσους,
ψάλλοντας κατά την Αρχαία Τάξη των Δώδεκα Ψαλμών. Οι αρκούδες, όχι μόνο δεν τον
πείραξαν ποτέ, αλλά συχνά τον ακολουθούσαν όσην ώρα έψελνε.
Πηγή: ΖΩΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η
Αγιοφιλία των ζώων.
Εκδόσεις "Ο Άγιος Στέφανος"
