ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΘΑΥΜΑ!!

Κάποιος αρχάριος μοναχός από την Θηβαΐδα, χωρίς να συμβουλευθή κανέναν, έκανε υπερβολικές ασκήσεις. Γρήγορα όμως κυριεύθηκε από λογισμούς υπερηφανείας. «Έφθασες σε μεγάλα μέτρα», σκεπτόταν, «που κανείς άλλος δεν μπορεί να φθάσει σε τόσο λίγο χρόνο. Σου αξίζει να πάρεις το χάρισμα των θαυμάτων».

Παρακαλούσε λοιπόν στην προσευχή του τον Θεό, να του δώσει αυτό το χάρισμα. Μία ημέρα σκέφθηκε να συμβουλευθή έναν Αναχωρητή γείτονά του, πολύ διακριτικό και άγιο Γέροντα. Του φανέρωσε τις σκέψεις του και τις προσευχές που έκανε, για να τον αξιώσει ο Θεός να κάνει θαύματα, και ζήτησε την συμβουλή του.

          Ο Γέροντας τον άκουγε συλλογισμένος. Κατάλαβε ευθύς την αρρώστια, από την οποία έπασχε η ψυχή του αδελφού, αλλά σώπαινε.

- Διστάζω, τέκνον, να σε συμβουλεύσω, του είπε, γιατί είμαι βέβαιος ότι δεν θα μ' ακούσεις.

Ο αδελφός του υποσχέθηκε ότι θα έκανε ό,τι του έλεγε.

- Πάρε αυτά τα νομίσματα, του είπε τότε ο Γέροντας. Κατέβα στην πόλη κι αγόρασε δέκα κιλά κρέας, δέκα ψωμιά και δέκα λίτρα κρασί.

Ο αδελφός απόρησε. Τι τα ήθελε όλα αυτά ο Αναχωρητής; Μα είχε δώσει υπόσχεση. Έφυγε στενοχωρημένος. Πώς θα πήγαινε, μοναχός αυτός, ν' αγοράσει κρέας; Τι θα έλεγαν οι άνθρωποι;

Με πολλή ντροπή έκανε τα ψώνια και τα πήγε στον Αναχωρητή.

- Μου υποσχέθηκες πως θα κάνεις ό,τι σου πω, του θύμισε εκείνος.
Ο νέος είχε ήδη μετανοιώσει, αλλά δεν μπορούσε πια να κάνει αλλιώς.

- Θα πάρεις αυτά τα τρόφιμα, τον συνέστησε ο Γέροντας, και θα τρως κάθε μέρα ένα κιλό κρέας, ένα ψωμί και θα πίνεις και ένα λίτρο κρασί. Όταν τελειώσουν έλα να με δεις.
    Απαρηγόρητος ο νέος γύρισε στο κελλί του. Του ερχόταν η επιθυμία να παρακούσει, αλλά τον συγκρατούσε η υπόσχεση που είχε δώσει, χωρίς να τον υποχρεώσει κανείς. Όταν έφθανε η ώρα να φάει, έβρεχε το ψωμί με τα δάκρυά του και έλεγε τον εαυτό του άθλιο και αμαρτωλό. Ύστερα από δέκα ημέρες πήγε συντετριμμένος στον Αναχωρητή. Απόρησε εκείνος όταν τον είδε χλωμό και αδύνατο παρ' όλη την καλοφαγία.

- Παιδί μου, του είπε, ευχαρίστησε τον φιλάνθρωπο Θεό, που δεν άφησε το πνεύμα της υπερηφανείας να σε κυριεύσει και να σε οδηγήσει στην καταστροφή. Όταν πρωτοήλθες εδώ σε ακολουθούσαν δύο πνεύματα: Της κενοδοξίας και της υπερηφανείας. Τώρα έχουν εξαφανισθή. Αντί λοιπόν να ζητάς από τον Θεό να κάνεις θαύματα, να Τον ευχαριστείς που σε απάλλαξε από τις παγίδες αυτές. Αυτό είναι το μεγαλύτερο και ωφελιμώτερο θαύμα!!

Πηγή: Αθωνική Πολιτεία, Αρ Φύλλου:253 – ΟΚΤ ΝΟΕ ΔΕΚ 2017 σελ.3