Όταν ιδρύθηκε το Ελληνικό Κράτος, μετά την επανάσταση
του 1821, οι μεγάλες Δυνάμεις της εποχής προσπαθούσαν, η κάθε μία γιά
λογαριασμό της, να επηρεάσουν τους πολιτικούς. Έτσι δεν ήταν σπάνιο, ν' ακούει
κάποιος, πως ο τάδε πολιτικός είναι ρωσσόφιλος, ο δείνα αγγλόφιλος κ.ο.κ.,
ανάλογα με την θέση που έπαιρνε και ποια από τις μεγάλες Δυνάμεις πίστευε, πως θα
βοηθούσε περισσότερο και καλλίτερα το Νεοσύστατο Κράτος.
Κάποτε, λοιπόν, ερώτησαν και τον θρυλικό Γέρο του
Μωριά, τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη:
- Εσύ, Στρατηγέ, είσαι αγγλόφιλος;
- Όχι, αποκρίθηκε εκείνος.
- Τότε είσαι γαλλόφιλος;
- Ούτε.
- Ε!, θα είσαι, καθώς φαίνεται, ρωσσόφιλος.
- Όχι βέβαια.
- Μα τί είσαι τέλος πάντων;
Και ο Γέρος του Μωριά, με τη συνηθισμένη θυμοσοφία
του, απάντησε:
- Εγώ είμαι
Θεόφιλος!! Γιατί, σαν τον Θεό,
κανείς δεν αγαπά την Ελλάδα!!
Πηγή:
Αθωνική Πολιτεία, Αρ Φύλλου:268 – ΝΟΕ 2019 σελ.3
