Κοντά στην Νερατζιώτισσα, ζούσε μία οικογένεια που ασχολείτο με την κτηνοτροφία. Τα αδέλφια ήταν αρκετά οξύθυμα... Θύμωναν, έβριζαν, αισχρολογούσαν, βλασφημούσαν…
Ο π.Αθανάσιος, κάποια μέρα αποφάσισε να επέμβη. Φώναξε τον έναν αδελφό και του μίλησε με πολύ καλωσύνη:
«Παιδί, εσείς δόξα τω Θεώ, έχετε μία εργασία από την οποία ζείτε. Δεν είναι σωστό να τσακώνεσθε έτσι και να βλασφημάτε. Γιατί το κάνετε αυτό, αφού είσασθε καλοί άνθρωποι;;;».
Ο νεαρός ντράπηκε, έσκυψε το κεφάλι και ο Γέροντας συνέχισε:
«Έλα, έλα μέσα, να σε φιλέψω κάτι».
Ο νεαρός πέρασε και ο Γέροντας τον κέρασε γλυκό. Του έδωσε αρκετές συμβουλές και στο τέλος τον ξεπροβόδισε λέγοντας του:
«Πήγαινε, παιδί, στο καλό και να μην το ξανακάνετε».
Και απάντησε ο νέος:
«Γέροντα, σου δίνω το λόγο μου ότι, θα προσπαθήσω να μην ξαναγίνει»!
Και πράγματι, τα αδέλφια ειρήνευσαν από εκείνη τη ημέρα!
Ο π.Αθανάσιος, κάποια μέρα αποφάσισε να επέμβη. Φώναξε τον έναν αδελφό και του μίλησε με πολύ καλωσύνη:
«Παιδί, εσείς δόξα τω Θεώ, έχετε μία εργασία από την οποία ζείτε. Δεν είναι σωστό να τσακώνεσθε έτσι και να βλασφημάτε. Γιατί το κάνετε αυτό, αφού είσασθε καλοί άνθρωποι;;;».
Ο νεαρός ντράπηκε, έσκυψε το κεφάλι και ο Γέροντας συνέχισε:
«Έλα, έλα μέσα, να σε φιλέψω κάτι».
Ο νεαρός πέρασε και ο Γέροντας τον κέρασε γλυκό. Του έδωσε αρκετές συμβουλές και στο τέλος τον ξεπροβόδισε λέγοντας του:
«Πήγαινε, παιδί, στο καλό και να μην το ξανακάνετε».
Και απάντησε ο νέος:
«Γέροντα, σου δίνω το λόγο μου ότι, θα προσπαθήσω να μην ξαναγίνει»!
Και πράγματι, τα αδέλφια ειρήνευσαν από εκείνη τη ημέρα!
