<< Μία ημέρα, καθώς έπαιρνα έξω από το μαγαζί μου την αλληλογραφία μου, με επλησίασε μία χήρα, γνωστή σ’ εμένα, και άρχισε να μου λέει, ότι έχει ανάγκη και μου ζήτησε χρήματα. Τότε, της έδωσα όσα είχα πάνω μου, νομίζω ήταν τρείς χιλιάδες εκατό δραχμές και ξαναμπήκα μέσα στο μαγαζί.
Είναι αλήθεια, ότι της έδωσα τα χρήματα μουρμουρίζοντας, μόνο και μόνο γιά να μην έχω βεβαρημένη την συνείδησή μου. Μέσα στο μαγαζί είδα την αλληλογραφία και ανάμεσα στα γράμματα, υπήρχε ένας φάκελος που είχε μέσα δύο χιλιάδες δραχμές και έγραφε:
«Κύριε Παναγόπουλε, αυτά τα χρήματα στη διάθεσή σας.
Να διατεθούν όπως νομίζετε».
Μετά από λίγη ώρα, έρχεται μία κυρία γιά να ψωνίσει και μου δίνει ένα φάκελο λέγοντάς μου:
«Αυτό είναι γιά εσάς».
Ανοίγω τον φάκελο και είχε μέσα χίλιες δραχμές!
Οι δύο φάκελοι, περιείχαν συνολικά τρείς χιλιάδες δραχμές...!
Ήταν σαν να μου έλεγε ο Χριστός:
«Παληάνθρωπε, εγώ είχα κανονίσει γιά εσένα, πριν ακόμα δώσεις τα χρήματα στη χήρα!>>!!
Το κείμενο, το είδαμε εδώ: ethnegersis
