Ο γέροντας Γερβάσιος Παρασκευόπουλος, πνευματικό τέκνο και μαθητής του Αγίου Νεκταρίου, είδε ένα βράδυ στον ύπνο του, ότι την τάδε ημέρα και την τάδε ώρα, θα γίνει μεγάλος σεισμός στην πόλη της Πάτρας.
Όταν ξύπνησε, πήρε το κομποσκοίνι του και άρχισε να προσεύχεται. Αμφιταλαντεύθηκε, γιά το τί πρέπει να κάνει. Ταλαιπωρήθηκε από τον λογισμό: “Να το πω ή να μην το πω στους ανθρώπους;”. Δεν γνώριζε, εάν το όνειρο ήταν εκ Θεού ή εκ του πονηρού. Τελικά πρυτάνευσε ο λόγος των Πατέρων της Εκκλησίας, να μην δίνουμε, δηλαδή, βαρύτητα στα όνειρα και αποφάσισε να μην το πει σε κανένα!
Μετά από λίγες ημέρες, γίνεται ένας μεγάλος σεισμός στην Πάτρα, με αρκετά θύματα και πολύ μεγάλες υλικές καταστροφές. Έγινε, μάλιστα, την ημέρα και την ώρα που ονειρεύθηκε ο Γέροντας Γερβάσιος!!
Περάσαν αρκετά χρόνια και ένα βράδυ, βλέπει πάλι, ο γέροντας Γερβάσιος, ένα άλλο όνειρο, ότι την τάδε ημέρα και ώρα θα γίνει μεγάλος σεισμός στην πόλη της Πάτρας! Ξύπνησε συγκλονισμένος και αμέσως πήρε το κομποσκοίνι του και άρχισε να προσεύχεται. Τον βασάνισε πάλι ο ίδιος λογισμός: “Να το πω ή να μην το πω στους ανθρώπους;”. Τελικά και έχοντας την προηγούμενη εμπειρία, αποφάσισε να το πει σε κάποιους ανθρώπους, προκειμένου να προετοιμασθούν γιά τον νέο αυτό σεισμό.
Σεισμός όμως δεν έγινε..!
Ο γέροντας «ντροπιάσθηκε» πάρα πολύ και άρχισε να κατηγορεί τον εαυτόν του και να χύνει αμέτρητα δάκρυα μετανοίας, γιά το ολίσθημά του, να πιστέψει σε ένα όνειρο. Αυτό το γεγονός, τον έκανε να ταπεινωθή ακόμη περισσότερο και να φθάσει σε μεγάλα πνευματικά μέτρα!!
Πηγή: «Ο Άγιος Γερβάσιος των Πατρών» Τόμος Α’ – Παναγιώτου Αντ. Λόη
