Κάποτε Τούρκοι ληστές (τσέτες) ώρμησαν στα Φάρασα της Καππαδοκίας και αφού έπιασαν τους δώδεκα προεστούς του χωριού, ειδοποίησαν τις οικογένειές τους, να τους πάνε 500 χρυσές λίρες, αλλιώς θα τους σφάξουν όλους... Επίσης εμήνυσαν στους Φαρασιώτες, ότι η παραμικρή κίνησή τους γιά να τους κτυπήσουν, θα ήταν εις βάρος των ομήρων, διότι πρώτα θα τους έσφαζαν και μετά θα άρχιζαν την μάχη...
Τα Φάρασα είχαν αναστατωθή, άλλοι έτρεξαν να συγκρατήσουν τα παλλικάρια του χωριού, γιά να μην κάνουν καμμιά τρέλλα και κτυπήσουν τους Τούρκους, και άλλοι έτρεξαν στον Άγιο Αρσένιο, που ήταν η μόνη τους ελπίδα μετά τον Θεόν, μιάς και οι Τσέτες ήταν πολλοί και καλά οχυρωμένοι.
Ο Άγιος μόλις έμαθε τί συνέβαινε, πηγαίνει στην Εκκλησία και λέει στους επιτρόπους να του δώσουν όλα τα χρήματα που είχαν στο παγκάρι, τα οποία ήταν γύρω στις 50 λίρες. Τα παίρνει και μαζί με δύο γέροντες επιτρόπους, ανεβαίνει στο λημέρι των Τούρκων και ζητάει τον καπετάνιό τους. Εκείνος ήλθε χαρούμενος, διότι ενόμιζε ότι του έφεραν τις 500 λίρες.
Μόλις όμως είδε τον καπετάνιο, ο Όσιος Αρσένιος άρχισε να τον μαλώνει:
«Δεν φοβάσαι τον Θεόν;
Δεν εντρέπεσαι καθόλου;
Από που θα βρούνε τις 500 χρυσές λίρες αυτοί οι πτωχοί άνθρωποι;».
Παίρνει μετά την σακκούλα με τις 50 λίρες της Εκκλησίας, την πετάει στα πόδια του και του λέει:
«Πάρε αυτά γιά τον κόπο που κάνατε, και φέρτε γρήγορα τους ανθρώπους μας, αλλιώς θα σας κόψω πέτρες, επί τόπου, όλους σας»! Με τα λόγια αυτά του Αγίου, όλοι οι Τούρκοι έμειναν ακίνητοι σαν αγάλματα!!!
Μετά από λίγο, ενώ έμειναν έτσι μαρμαρωμένοι, τους λέει ξανά:
«Γρήγορα, φέρτε τους ανθρώπους μας και φύγετε»!!!
Τότε μόνο μπόρεσαν να κινηθούν οι Τσέτες!
Έλυσαν τους ομήρους και έφυγαν όλοι κατατρομαγμένοι!
Μάλιστα, δεν πήραν ούτε τις 50 λίρες που ήταν σκορπισμένες στη γη!
Ο Άγιος Αρσένιος, είπε τότε στους Φαρασιώτες:
«Μαζέψτε τα χρήματα της Εκκλησίας και πάμε»!!
Σε λίγο γύρισαν όλοι, στα Φάρασα χαρούμενοι!!
