Λέει ο Γέροντας, ξεκινώντας την Ακολουθία:
«Ἐξεγερθέντες τοῦ ὕπνου, προσπίπτομέν σοι, Ἀγαθέ, καὶ τῶν Ἀγγέλων τὸν ὕμνον βοῶμέν σοι, Δυνατέ· Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος…»!!
Και ξαφνικά «Κουά, κουά, κουά, κουά» αρχίζουν τα βατράχια να κοάζουν…
«Βρε παιδί μου», λέει ο γέροντας στον υποτακτικό του, πήγαινε στα βατράχια και πες τους:
«Α, να σας πω, ο Γέροντας λέει, σταματήστε τώρα, γιατί θέλουμε να διαβάσουμε την Ακολουθία»!!
«Να είναι ευλογημένο, Γέροντα», λέει ο υποτακτικός.
Αυτός είναι υποτακτικός!
Βλέπεις;;
Δεν είπε: «Έ, Γέροντα, στα βατράχια να πάω να πω τέτοιο πράγμα;;», αλλά έκαμε υπακοή!!
Πάει λοιπόν ο υποτακτικός και λέει στα βατράχια:
«Ακούστε εδώ βατράχια, είπε ο Γέροντας μου, να σταματήσετε τώρα, γιατί θέλουμε να διαβάσουμε την Ακολουθία»!!
Μίλησε τότε ένα βατράχι και του λέει:
«Πες στον Γέροντα ότι, τώρα τελειώνουμε την Δοξολογία στο Θεό και μετά θα πάμε και εμείς να ξεκουρασθούμε!!»!!
Βλέπετε ότι, και τα βατράχια υμνολογούν τον Θεόν!
Όλη η φύση, υμνολογεί, δοξολογεί τον Θεόν, και κατά την καθαρότητά μας, ακούμε και εμείς αυτή τη μυστική Δοξολογία, τη μυστική, την άφωνο υμνολογία που κάνουν και οι πέτρες ακόμη! «Πῦρ, χάλαζα, χιών, κρύσταλλος, πνεῦμα καταιγίδος…»(Ψαλμ.ΡΜΗ΄8΄)!!! Και μετά αρχίζει η μεγάλη Δοξολογία!
Βλέπετε; Και τα όρη και τα βουνά και τα δένδρα και η θάλασσα και τα ψάρια, όλα υμνολογούν τον Θεόν! Αλλά εμείς, επειδή έχουμε αμαυρώσει, το νοερόν της ψυχής μας, λίγο το καταλαβαίνουμε, λίγο… Όσο καθαρίζεσαι μέσα σου, τόσο και περισσότερο λαμβάνεις φωτισμό, λαμβάνεις μίαν αίσθηση ότι κανένα κτίσμα του Θεού δεν μένει αργό, αλλά όλα δοξολογούν τον Θεόν! Και η μύγα και το κουνούπι, και το βόδι και το ζώο, όλα δοξολογούν τον Θεόν! Όταν καθαρισθής μέσα σου, θα την δεις αυτήν τη μυστική Δοξολογία προς τον Θεόν! Όσο καθαρίζεσαι μέσα σου, θα το δεις και τότε θα λες:
«Ταλαίπωρε άνθρωπε, εσύ μόνο δεν δοξολογείς τον Θεόν...
Όλα δοξολογούν τον Θεόν!»!!!
Η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη Του στις 27 Φεβρουαρίου.
