<<Ένα κοσμικό παιδί, είχε συμπαθήσει μία κοπέλα η οποία ζούσε πνευματικά. Γιά να τον συμπαθήσει και η κοπέλα, προσπαθούσε να ζει και αυτός πνευματικά, εκκλησιαζόταν κ.λ.π..
Τελικά παντρεύθηκαν!
Μετά όμως από χρόνια, εκείνος άρχισε πάλι την κοσμική ζωή… Ενώ είχαν και μεγάλα παιδιά - ένα αγόρι στο Πανεπιστήμιο και δύο κοπέλες, μία στο λύκειο και μία στο γυμνάσιο - αυτός άρχισε να ζει άσωτα... Είχε μία μεγάλη επιχείρηση και έβγαζε πολλά χρήματα, αλλά τα περισσότερα τα ξόδευε στην άσωτη ζωή του…
Η καϋμένη η σύζυγός του, κρατούσε το σπίτι με την οικονομία που έκανε, και τα παιδιά της με τις συμβουλές της. Δεν κατηγορούσε τον πατέρα τους, γιά να μην τον σιχαθούν και τραυματισθούν, αλλά και γιά να μην παρασυρθούν!
Τα βράδυα που γύριζε αργά, εύκολα τον δικαιολογούσε, λέγοντας στα παιδιά, ότι έχει δουλειές. Αλλά το μεσημέρι που πήγαινε στο σπίτι με κάποια φιλενάδα του, τί να έλεγε; Τηλεφωνούσε μάλιστα με θράσος, στην γυναίκα του, να του ετοιμάσει τα φαγητά που επιθυμούσε και ερχόταν με κάποια φιλενάδα γιά φαγητό… Η καϋμένη η μητέρα, γιά να μην μπουν σε άσχημους λογισμούς τα παιδιά της, τους καλοδεχόταν! Έδινε μάλιστα την εντύπωση, ότι η φιλενάδα ήταν δική της φίλη. Έστελνε με τρόπο τα παιδιά στα δωμάτιά τους, γιά να διαβάσουν, γιατί φοβόταν μήπως δουν καμμιά άσχημη σκηνή, επειδή δυστυχώς αυτός δεν πρόσεχε, αλλά ασχημονούσε και μέσα στο σπίτι...
Αυτό γινόταν σχεδόν κάθε μεσημέρι και κάθε τόσο της κουβαλούσε και άλλο πρόσωπο. Αφού τα παιδιά έφθασαν να λένε στην μητέρα τους:
«Πόσες φίλες έχεις, μαμά;».
«Γνωριζόμασταν από παλαιά», τους έλεγε εκείνη.
Εν τω μεταξύ, αυτός την είχε την καϋμένη χειρότερα και από υπηρέτρια, διότι της φερόταν με μεγάλη βαρβαρότητα. Σκεφθήτε τώρα, αυτή την μητέρα, κάθε μέρα να υπηρετεί δύο κτήνη, που ατίμαζαν το σπίτι, και να βάζει συνέχεια καλούς λογισμούς στα παιδιά της. Και δεν είναι, ότι ήξερε πως το θέμα αυτό θα λήξει έπειτα από ένα διάστημα, ώστε να πει: «Θα κάνω υπομονή» και να έχει και λίγη παρηγοριά, αλλά αυτή η κατάσταση συνεχίσθηκε γιά αρκετά χρόνια...
Επειδή, όμως, είχε δώσει ο ταλαίπωρος πολλά δικαιώματα στον διάβολο, ήταν επόμενο να δέχεται φοβερές δαιμονικές επιδράσεις... Ήταν σαν τρελλός, δεν έλεγχε τον εαυτό του, όλα του έφταιγαν… Μία ημέρα, λοιπόν, όπως έτρεχε με το αυτοκίνητό του, καθώς ήταν μεθυσμένος από την σαρκική μέθη, ξέφυγε από το δρόμο και έπεσε στο γκρεμό. Το αυτοκίνητο διαλύθηκε και αυτός τραυματίσθηκε σοβαρά... Τον μετέφεραν στο Νοσοκομείο και ύστερα από μιά πολυήμερη και πολύ σοβαρή νοσηλεία τον πήγαν στο σπίτι σακατεμένο. Καμμιά φιλενάδα του δεν τον πλησίαζε πλέον, διότι ούτε πολλά χρήματα είχε, αλλά και το πρόσωπό του ήταν παραμορφωμένο.
Η καλή σύζυγος, όμως, και καλή μητέρα τον περιποιόταν με πολλή καλωσύνη, χωρίς να του θυμίζει τίποτε από την άσωτη ζωή του! Αυτή η συμπεριφορά τελικά, τον συγκλόνισε και τον αλλοίωσε πνευματικά. Μετανόησε ειλικρινά, ζήτησε και εξομολογήθηκε, έζησε λίγα χρόνια Χριστιανικά, με εσωτερική ειρήνη μέχρι που αναπαύθηκε εν Κυρίω!
Μετά τον θάνατο του, το αγόρι ανέλαβε την επιχείρησή του πατέρα και έτσι συντηρούσε την οικογένεια. Ζούσαν αγαπημένα τα παιδιά, διότι είχαν πάρει καλές αρχές από την καλή μητέρα!
Αυτή η μητέρα ήταν ηρωΐδα!!
Ήπιε όλα τα φαρμάκια, γιά να μην διαλυθή η οικογένειά της και πικραθούν τα παιδιά της, κράτησε την οικογένεια σε σωστό δρόμο, έσωσε και τον άνδρα της, αποταμίευσε και αυτή μεγάλο Ουράνιο μισθό!! Ο Θεός αυτήν την γυναίκα, θα την βάλει στην καλλίτερη θέση στον Παράδεισο!!>>!!!
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (1924-1994)
