Είπε ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, σε κάποιους προσκυνητές:
«Όταν έχουμε κάποια αναπηρία, αν κάνουμε υπομονή και δεν γκρινιάζουμε, τότε έχουμε μεγαλύτερο μισθό! Γιατί όλοι οι ανάπηροι αποταμιεύουν! Ένας κωφός από το κουφό του αυτί, ένας τυφλός από το τυφλό του μάτι, ένας κουτσός από το κουτσό του πόδι! Είναι μεγάλη υπόθεση! Αν κάνουν και λίγο αγώνα κατά των ψυχικών παθών, θα έχουν να λάβουν και στεφάνια από τον Θεόν!
Βλέπεις, οι ανάπηροι πολέμου παίρνουν σύνταξη, παίρνουν και παράσημα!
Όποιος έχει ομορφιά, λεβεντιά, υγεία, και δεν αγωνίζεται να κόψη τα ελαττώματά του, θα του πη ο Θεός:
“Απήλαυσες στην ζωή σου τα αγαθά σου, την λεβεντιά σου!
Τί σου χρωστώ τώρα; Τίποτε…”.
Ενώ όποιος έχει μία αναπηρία, είτε έτσι γεννήθηκε, είτε την κληρονόμησε από τους γονείς του, είτε την απέκτησε αργότερα, πρέπει να χαίρεται, διότι έχει να λάβη στην άλλη ζωή! Όταν μάλιστα δεν έχει φταίξει, θα έχει καθαρό Ουράνιο μισθό, χωρίς κρατήσεις! Δεν είναι μικρό πράγμα μιά ολόκληρη ζωή να μην μπορή κάποιος λ.χ. να απλώση το πόδι του, να μην μπορή να καθήση, να μην μπορή να κάνη μετάνοιες κ.λπ.. Στην άλλη ζωή ο Θεός θα του πη:
“Έλα, παιδί μου, κάθησε πιά αιώνια άνετα σ’ αυτήν την πολυθρόνα!!!”!!!
Γι’ αυτό λέω, χίλιες φορές να είχα γεννηθή καθυστερημένος διανοητικά, τυφλός, κουφός, γιατί θα είχα να λάβω τότε από τον Θεόν!
Οι ανάπηροι, εάν δεν
γογγύζουν, αλλά δοξολογούν ταπεινά τον Θεόν και ζουν κοντά Του, θα έχουν την
καλλίτερη θέση εις τον Παράδεισο! Ο Θεός θα τους κατατάξη με τους
Ομολογητές και τους Μάρτυρες, που έδωσαν γιά την αγάπη του Χριστού τα χέρια και
τα πόδια Τους, και τώρα στον Παράδεισο φιλούν με ευλάβεια συνέχεια τα Πόδια και
τα Χέρια του Χριστού!»!!!
Και ερώτησε κάποιος προσκυνητής τον Άγιο Παΐσιο:
«Και όταν,
Γέροντα, κάποιος είναι λ.χ. κουφός, αλλά είναι και γκρινιάρης;».
Και απάντησε ο διακριτικός γέροντας:
«Και τα μικρά παιδιά γκρινιάζουν.
Ο Θεός σε πολλά δεν δίνει σημασία!
Βλέπετε, οι καλοί γονείς αγαπούν όλα τα παιδιά τους εξ ίσου, αλλά δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιά τα αδύνατα ή τα ανάπηρα. Το ίδιο κάνει και ο Θεός, ο Καλός μας Πατέρας, γιά τα παιδιά Του που είναι αδύνατα σωματικά ή πνευματικά, αρκεί αυτά να έχουν αγαθή διάθεση και να Τού δίνουν το δικαίωμα να επεμβαίνη στην ζωή τους!»!!!
