Δεν έμαθε καθόλου γράμματα,
ήξερε όμως αυτό που έπρεπε: Να αγαπά τον Θεό και να αγωνίζεται για την σωτηρία
των ψυχών. Σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων ο Όσιος
Ανίνας ο Θαυματουργός έφυγε στην έρημο, όπου συνάντησε τον ξακουστό τότε μοναχό
Μαϊουμά, γνωστό για την υπερβολική του ακτημοσύνη. Έζησαν μαζί για αρκετά χρόνια, αφού
προηγουμένως ένωσαν την φτώχεια τους, την άσκησή τους και τις προσευχές τους.
Όταν ο Μαϊουμάς έφυγε για τα
ενδότερα της ερήμου, ο Ανίνας έμεινε εκεί και συνέχισε τους αγώνες μόνος του.
Τόσο πολύ δε κατάφερε να υποτάξει τα πάθη του σώματος στον νου, που ο Κύριος τον
αντάμειψε με την χάρι να υποτάσσονται σ' αυτόν τα άγρια θηρία. Οπουδήποτε και να
πήγαινε τον ακολουθούσαν, σαν μόνιμοι σωματοφύλακές του, δύο λιοντάρια. Τόσο αυτά
τα λιοντάρια, όσο και άλλα θηρία, ο Όσιος τα περιποιόταν και τα απάλλασσε από
διάφορα σωματικά προβλήματα.
Ένα από τα λιοντάρια, που του έκαναν παρέα, το
χρησιμοποίησε ο Όσιος και σαν ταχυδρόμο. Συγκεκριμένα, κάποια φορά έγραψε μια επιστολή
σε κάποιον στυλίτη Όσιο, για να τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα που
τον απασχολούσε, και του την έστειλε με το λιοντάρι. Ο στυλίτης, βλέποντας το
Θηρίο, τρομοκρατήθηκε αρχικά. Όταν όμως εκείνο
τον πλησίασε και άφησε μπροστά στα πόδια του την επιστολή, που κρατούσε στο
στόμα του, τότε κατάλαβε τι συνέβαινε. Κάθισε
αμέσως και έγραψε απαντητική επιστολή στον Όσιο Ανίνα και του την έστειλε με τον
ίδιο «ταχυδρόμο».
Με συντροφιά πάντα τα θηρία
της ερήμου, ο Όσιος Ανίνας έζησε στο ασκητήριό του ενενήντα πέντε ολόκληρα
χρόνια, χωρίς ν' απομακρυνθεί καθόλου από αυτό. Κοιμήθηκε σε ηλικία εκατόν δέκα
χρόνων.
Πηγή: ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΖΩΑ
Από το
βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων.
Εκδόσεις
"Ο Αγιος Στέφανος"
