<< Όταν ήμουν στο Σινά, ήταν εκεί και ένας λαϊκός· Στρατή τον έλεγαν.
Εάν τον φώναζες:
«Κύριε Στρατή».
Αυτός έλεγε:
«Αμαρτωλό Στρατή, να με λες, αμαρτωλό Στρατή».
Όλοι τότε, έλεγαν:
«Τί ταπεινός που είναι!».
Ένα πρωί λοιπόν, τον πήρε ο ύπνος τον Στρατή, και δεν κατέβηκε στην Εκκλησία. Επήγε λοιπόν κάποιος να τον ξυπνήσει.
«Στρατή», του λέει «ακόμη κοιμάσαι; Τελείωσε και ο Εξάψαλμος, δεν θα έλθης στην Εκκλησία;».
Οπότε εκείνος βάζει κάτι φωνές...
«Εγώ έχω περισσότερη ευλάβεια από εσένα και ήλθες να μου πεις να κατέβω στην Εκκλησία;»
Έκανε σαν τρελλός... Μέχρι που πήρε το κλειδί από την πόρτα (ήταν από εκείνα τα παλαιά κλειδιά τα μεγάλα), γιά να κτυπήσει αυτόν που τον ξύπνησε, γιατί θίχτηκε...
Τα έχασαν οι άλλοι που τον άκουσαν να φωνάζει με αυτόν τον τρόπο, γιατί τον είχαν γιά υπόδειγμα… Γιά πολύ ταπεινό…
Βλέπεις τί γίνεται;
Μόνος του έλεγε ότι, είναι αμαρτωλός. Αλλά μόλις θίχτηκε ο εγωϊσμός του, έγινε θηρίο…>>!!
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (1924-1994)
