Από τον βίο του Αγίου Νεκταρίου:
<<Μόλις ο Άγιος Νεκτάριος άφησε την τελευταία του πνοή στον 2ο θάλαμο, του 2ου ορόφου, του Αρεταιείου Νοσοκομείου, η μοναχή Ευφημία (μία από τις δύο μοναχές που στάθηκαν στο πλευρό του καθ' όλη την διάρκεια της νοσηλείας του), μαζί με κάποιες νοσοκόμες, άρχισαν να ετοιμάζουν το ιερό Του Σκήνωμα γιά τα περαιτέρω.
Κάποια από τις νοσοκόμες ή η μοναχή Ευφημία, άφησε πρόχειρα την φανέλα που φορούσε ο Άγιος, στο διπλανό κρεββάτι. Στο κρεββάτι αυτό, νοσηλευόταν ένας άρρωστος που είχε αναπηρία στα κάτω άκρα. Αμέσως μόλις τον ακούμπησε η φανέλα του Αγίου, ο ασθενής σηκώθηκε και άρχισε να περπατάει!
Μία από αυτές τις νοσοκόμες ήταν και η κα Στάσα Καλοκάγαθου, της οποίας ο σύζυγος έπασχε από ανίατη ασθένεια. Η κα Στάσα, λοιπόν, σκούπισε μ’ ένα βαμβάκι λίγο μύρο από το μέτωπο του Αγίου και επάλειψε με αυτό τον ασθενή άνδρα της, ο οποίος θεραπεύθηκε αμέσως και παρευρέθηκε μάλιστα στην νεκρώσιμη Ακολουθία του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα!
Οι γάζες που αφαίρεσαν από το ιερό Σκήνωμα του Αγίου ευωδίαζαν, και γι' αυτό τον λόγο οι νοσοκόμες δεν τις έρριξαν στον κλίβανο (ως είθισται) αλλά τις έθαψαν!>>!!
