<<Η καθηγουμένη Αγνή, από την Άρτα, σχετικά με την φιλοξενία, την ανεξικακία και την ελεημοσύνη του Αγίου Ιερωνύμου του Σιμωνοπετρίτου, διηγείται το εξής περιστατικό, γιά δύο κατά σάρκα αδέλφια, τον Γεώργιο και τον Λουκά, οι οποίοι μετά έγιναν μοναχοί:
«Αυτοί, ζούσαν εδώ κοντά στο Μετόχι της Αναλήψεως εις τον Βύρωνα της Αθήνας, ήταν σαν μιά πνευματική οικογένεια, μαζί με τον Γέροντα Ιερώνυμο. Ο Άγιος, μάλιστα, τους είχε αναθέσει και καλλιεργούσαν τον τόπο. Δεν υπήρχαν τότε σπίτια, ήταν έρημος ο τόπος, και έτσι υπήρχαν χωράφια πού καλλιεργούσαν. Εδώ στην αυλή του Μετοχίου, καλλιεργούσαν κρεμμύδια και σκόρδα. Δεν υπήρχαν τα πεύκα πού βλέπουμε σήμερα. Αυτά φυτεύθηκαν μετά.
Είχε λοιπόν έλθη ο καιρός, να μαζέψουν τα σκόρδα και τα κρεμμύδια.
Όταν πήγαν το πρωΐ, ευρήκαν έναν άνθρωπο μ’ ένα γαϊδουράκι φορτωμένο με τα σκόρδα και τα κρεμμύδια τους.
Τον επήραν τότε, και του λένε:
“Πάμε εις τον Γέροντα…”.
Τον επήγαν λοιπόν, εις τον Γέροντα γιά να αποδώση το δίκαιο.
Ο Γέροντας με το χαμόγελο λέει τότε, εις τον κλέπτην:
“Διατί, παιδί μου, έκανες αυτήν την πράξιν;”.
Και έντρομος εκείνος απαντά (δεν ήταν θρασύς, ήταν πραγματικά άνθρωπος αναγκεμένος):
“Είμαι πτωχός και έχω μεγάλη οικογένεια… Τα παιδιά μου πεινούν…”.
Εις απάντησιν ο αγαθός Γέρων, είπε:
“Χαλάλι σου, παιδί μου. Πάρε όσα έχω και ό,τι ανάγκες έχεις να έρχεσαι να σου δίνω εγώ, και να μη στενοχωρήσαι. Πάρε κρεμμύδια, πάρε σκόρδα, πάρε και χρήματα”!
Αυτοί οι καϋμένοι πού επήγαν να εύρουν το δίκηο τους, ο Γιώργος και ο Λουκάς, έμειναν εμβρόντητοι μπροστά εις την αγάπη πού έδειξε ο Άγιος γέροντας»!>>!!!
Πηγή: «Μαθητεύοντας στον γέροντα της Αναλήψεως Ιερώνυμο Σιμωνοπετρίτη»! Έκδοσις Ι. Μονής Σίμωνος Πέτρας, Αγίου Όρους.
