Η Μαγδαληνή Τοφάν, που καταγόταν από την επαρχία
του Νεάμτς, ήλθε σε πολύ νεαρή ηλικία στο μοναστήρι της Αγάπια στην Ρουμανία, σαν
υποτακτική της μοναχής Κλεομίδης. Ενηλικιώθηκε μέσα στον φόβο του Θεού, την
προσευχή και την υπακοή. Αφού η Μαγδαληνή Τοφάν ντύθηκε το μοναχικό σχήμα, οι
δύο μοναχές έζησαν σαν εν Χριστώ αδελφές, μοιραζόμενες χαρές, και πνευματικές εμπειρίες.
Και οι δύο μαζί αποτελούσαν ένα πραγματικό πρότυπο αφοσιωμένης και πνευματικής
ζωής στην Ι. Μονή της Αγάπια, που αριθμούσε περίπου πεντακόσιες μοναχές.
Μέρα και νύκτα, τις έβλεπαν να είναι παρούσες σ’
όλες τις Ακολουθίες, συμβουλεύοντας και ενθαρρύνοντας η μία την άλλη.
Εξομολογούνταν και κοινωνούσαν συχνά και στερούνταν με ευκολία τα αγαθά του
κόσμου τούτου.
Τον Φεβρουάριο του 1947, η μητέρα Κλεομίδη εκοιμήθη.
Μόνη πιά, η παλιά υποτακτική Μαγδαληνή, παρακαλούσε τον Θεόν να της φανερώσει
που ευρισκόταν η ψυχή της πνευματικής της μητέρας και να την πληροφορήσει αν
είχε σωθή. Σαράντα μέρες μετά τον θάνατο της Γερόντισσας, η αδελφή Μαγδαληνή
μετέλαβε τον Αχράντων Μυστηρίων και το βράδυ παρέδωσε την ψυχή της.
Πολυάριθμες μοναχές κατέφθασαν τότε, για να
σαβανώσουνε το σώμα της αδελφής Μαγδαληνής μέσα στο μοναχικό της ένδυμα, ν'
ανάψουν κεριά και να θυμιατίσουν. Μερικές άρχισαν να διαβάζουν ψαλμούς κοντά
στο κρεββάτι. Προσεύχονταν κλαίγοντας μέσα στο ξάφνιασμα που είχε προκαλέσει
ένας θάνατος τόσο αιφνίδιος.
Τα μεσάνυκτα, όταν έψαλλαν τον Όρθρο στην Εκκλησία,
η κεκοιμημένη γύρισε λίγο το κεφάλι της προς τις αδελφές, που είχαν συγκεντρωθή
μέσα στο κελλί και είπε:
«Φωνάξτε τον πατέρα Αντίμ!».
Κατατρομαγμένες, πήγαν στην Εκκλησία για να βρουν
τον εξομολόγο, ο οποίος κατέφθασε γρήγορα, φέρνοντας το πετραχήλι του.
Μπήκε μέσα στο κελλί, πλησίασε την «αποθανούσα»
και είπε στα άλλα πρόσωπα:
«Βγείτε όλες έξω, γιατί πρέπει να της μιλήσω».
Μισή ώρα αργότερα, ο πατήρ Αντίμ άφησε το μέρος
λέγοντας στις μοναχές που περίμεναν σαστισμένες:
«Τώρα μπορείτε να πάτε κοντά στη μητέρα
Μαγδαληνή».
Όμως, την ίδια στιγμή που βγήκε έξω ο εξομολόγος,
η Μαγδαληνή Τοφάν εκοιμήθη οριστικά. Εις μάτην οι εν Χριστώ αδελφές της, τη
φώναζαν με τ’ όνομά της.
Η μητέρα Μαγδαληνή είχε πιθανόν κάποιο βάρος στη
συνείδησή της. Και γι’ αυτό ο Θεός επέτρεψε να αναστηθή και να τακτοποιηθή με την συνδρομή του πνευματικού της πατέρα.
Τώρα πια αναπαύεται μέσα στο φως και τη δόξα του Κυρίου, χάρις σ' αυτό το
θαύμα!!
Πηγή: Μικρό Γεροντικό της Μολδαβίας (Εν
Πλω)
