«Μία ημέρα, ήλθε ένας πλούσιος από την Αθήνα και μου λέει:
“Πάτερ, έχασα την επαφή με τα παιδιά μου, έχασα τα παιδιά μου…”.
“Πόσα παιδιά έχεις;”, του λέω.
“Δύο”, μου λέει. “Τα μεγάλωσα με του πουλιού το γάλα. Τί ήθελαν και δεν το είχαν; Ακόμη και αυτοκίνητο τους πήρα!».
Από την συζήτηση βγήκε ότι, είχε και αυτός δικό του αυτοκίνητο και η γυναίκα του δικό της και τα παιδιά δικό τους...
“Ευλογημένε”, του λέω “εσύ, αντί να λύσεις τα προβλήματά σου, τα μεγάλωσες. Τώρα θέλεις ένα μεγάλο γκαράζ γιά τα αυτοκίνητα, έναν μηχανικό να τον πληρώνεις τετραπλάσια, γιά να τα διορθώνει, χώρια που κινδυνεύετε και οι τέσσερις κάθε στιγμή να σκοτωθήτε. Ενώ, αν είχες απλοποιήσει την ζωή σου, θα ήταν ενωμένη η οικογένειά σου, θα καταλάβαινε ο ένας τον άλλον και δεν θα είχες αυτά τα προβλήματα. Δεν φταίνε τα παιδιά σου τώρα, εσύ φταις, που δεν φρόντισες να δώσεις, άλλη αγωγή στα παιδιά σου…”».
“Πάτερ, έχασα την επαφή με τα παιδιά μου, έχασα τα παιδιά μου…”.
“Πόσα παιδιά έχεις;”, του λέω.
“Δύο”, μου λέει. “Τα μεγάλωσα με του πουλιού το γάλα. Τί ήθελαν και δεν το είχαν; Ακόμη και αυτοκίνητο τους πήρα!».
Από την συζήτηση βγήκε ότι, είχε και αυτός δικό του αυτοκίνητο και η γυναίκα του δικό της και τα παιδιά δικό τους...
“Ευλογημένε”, του λέω “εσύ, αντί να λύσεις τα προβλήματά σου, τα μεγάλωσες. Τώρα θέλεις ένα μεγάλο γκαράζ γιά τα αυτοκίνητα, έναν μηχανικό να τον πληρώνεις τετραπλάσια, γιά να τα διορθώνει, χώρια που κινδυνεύετε και οι τέσσερις κάθε στιγμή να σκοτωθήτε. Ενώ, αν είχες απλοποιήσει την ζωή σου, θα ήταν ενωμένη η οικογένειά σου, θα καταλάβαινε ο ένας τον άλλον και δεν θα είχες αυτά τα προβλήματα. Δεν φταίνε τα παιδιά σου τώρα, εσύ φταις, που δεν φρόντισες να δώσεις, άλλη αγωγή στα παιδιά σου…”».
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
