Είπε κάποτε ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης:
«Είναι μερικοί γονείς που, αν μάθουν ότι το παιδί τους θα γεννηθή “μογγολάκι”, πάνε και το σκοτώνουν. Κάνουν έκτρωση. Λες και δεν είναι άνθρωπος ή δεν έχει ψυχή... Λες και δεν μπορεί να κερδίση τον Παράδεισο... Και ξέρεις τί καλωσύνη έχουν τα καϋμένα!!
Ένα πού γνωρίζω κάνει και καλή προσευχή! Κάνει και πολλές μετάνοιες! Μούσκεμα στον ίδρωτα γίνεται! Τέτοιο φιλότιμο έχει! Μετά, όταν πεινάσει, τρίβει την κοιλίτσα του με το χέρι, και λέει στην εικόνα της Παναγίας: “Παναγίτσα, τώρα πάω φάω και μετά πάλι έλθω προσευχή”»!
Γέλασε μετά χαρούμενος ο γέροντας!
«Με κομποσκοίνι, γέροντα, κάνει προσευχή;», ερώτησε κάποιος.
«Ναι, και με το κομποσκοίνι!
Επίσης, ξέρεις τί καλωσύνη έχει;
Μία φορά το κοροΐδευαν κάτι παιδιά στην γειτονιά και έπιασαν να το σκουντάνε... Σχεδόν το έδερναν το καϋμένο. Το βλέπει ο πατέρας... ορμάει... πιάνει ένα παιδί και, πάνω στον θυμό του, ήταν έτοιμος να το δείρει. Μπαίνει στη μέση το “μογγολάκι”, πιάνει τα χέρια του πατέρα να τον εμποδίσει, τον κοίτα στα μάτια και του λέει: “Χριστούλης, Χριστούλης”, (δηλαδή ήθελε να πει ότι δεν μας λέει έτσι ο Χριστός). Τον πήραν μετά τα δάκρυα τον πατέρα. Είδες αγάπη που είχε;;;!!!
Δηλαδή, οι άλλοι... οι “έξυπνοι”,
πού κάνουν ένα σωρό κακίες, είναι καλλίτεροι;;; Αυτό το παιδάκι, λοιπόν, έπρεπε
να το σκοτώσουμε;;;».
«Όχι, γέροντα, αλλά... νά, είναι δύσκολα γιά τους γονείς», πρόσθεσε κάποιος.
Και ο γέροντας αμέσως απαντά:
«Αυτός θα βάλη και τους γονείς του στον Παράδεισο!!
Με την υπομονή που θα κάνουν εξ αιτίας του παιδιού, οι γονείς θα μπουν στον Παράδεισο!!»!!
Πηγή: «Ο πατήρ Παΐσιος μου είπε», του Αθανάσιου Ρακόβαλη.
Το είδαμε εδώ: gero-paisios.blogspot
