<<Πριν από μερικά χρόνια (διηγείται η κυρία Μαρία Φούκα-Ρουμπάνη), όταν ακόμη ζούσε ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής του Οσίου Δαβίδ (μακαριστός τώρα) π. Κύριλλος, ήλθε στο σπίτι μου. Συζητούσαμε και μου έλεγε ότι, δικαστικοί που ήταν πνευματικά παιδιά του γέροντος Ιακώβου, πάντα ζητούσαν την βοήθειά του, γιά να δικάζουν σωστά, και όταν ζούσε και όταν έφυγε απ’ την ζωή.
Μου ανέφερε μάλιστα και το εξής περιστατικό, το οποίο συνέβη σ’ έναν δικαστικό, πνευματικό παιδί του μακαριστού γέροντος Ιακώβου:
«Ο δικαστικός αυτός είχε να δικάση μία πολύ δύσκολη και “μπερδεμένη” υπόθεση. Έκανε μάλιστα, πολλή προσευχή στον Θεό να τον βοηθήση να βγάλη την σωστή απόφαση.
Ζητούσε και από τον μακαριστό γέροντά του Ιάκωβο, να τον βοηθήση!
Μέχρι την παραμονή της εκδίκασης της υπόθεσης, δεν είχε βγάλει άκρη. Υπήρχαν πολλά στοιχεία που τον προβλημάτιζαν και δεν μπορούσε να καταλήξη στο ποιοί ήταν ένοχοι και ποιοί αθώοι.
Αν έβγαζε λάθος απόφαση;
Αν υπήρχαν ψευδομάρτυρες;
Αν αδικούσε κάποιον;
Όλη την νύκτα προσευχόταν και ζητούσε την βοήθεια του Αγίου Ιακώβου.
Το πρωΐ ξεκινώντας γιά το Δικαστήριο, το αυτοκίνητο του, γιά άγνωστο λόγο, δεν έπαιρνε μπροστά.
Έτρεξε να βρη ταξί.
Δυστυχώς, ούτε ταξί εύρισκε.
Η ώρα περνούσε και είχε αγωνία να φθάση στα Δικαστήρια, γι’ αυτό, έτρεξε γρήγορα να προλάβη το τρόλεϋ. Μπήκε μέσα. Ηρέμησε. Ευτυχώς, θα προλάβαινε να πάη εγκαίρως στα Δικαστήρια.
Στην επόμενη στάση, μπήκε μία παρέα από 5-6 άτομα, που επειδή δεν βρήκαν θέση, πιάσθηκαν από τις χειρολαβές, ακριβώς δίπλα από εκείνον.
Άρχισαν να συζητούν χαμηλόφωνα.
Ο δικαστής, χωρίς να θέλη, άκουγε τί έλεγαν μεταξύ τους.
Και τα ‘χασε!
Ήταν μάρτυρες, που πήγαιναν και αυτοί στο Δικαστήριο, γιά την ίδια υπόθεση, που πήγαινε και αυτός να εκδικάση! Ήταν μάλιστα, ψευδομάρτυρες, και ο ένας έλεγε στον άλλον να μην ξεχάση όσα έπρεπε να πη, γιά να παραπλανήσουν την Δικαιοσύνη...
Πού να φαντασθούν ότι, αυτός που καθόταν δίπλα τους ήταν ο Δικαστής της υπόθεσής τους, και τους άκουγε μάλιστα, τί έλεγαν…
Ο Δικαστής ευχαρίστησε μέσα απ’ την καρδιά του τον μακαριστό γέροντά του π. Ιάκωβο, που του εφανέρωσε την αλήθεια και τον εβοήθησε και εδίκασε σωστά την υπόθεση. Του εφανέρωσε ποιοί ήταν οι ένοχοι και ποιοί οι αθώοι!
Τότε κατάλαβε γιατί το αυτοκίνητό του δεν έπαιρνε μπροστά και δεν εύρισκε ούτε ταξί»!!>>!!!
Το κείμενο είδαμε εδώ: simeiakairwn
