«Μία είναι η
πραγματική ευγένεια, η μίμηση του Θεού»!!!
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
Μα είναι
δυνατόν θα διερωτηθούν πολλοί να συμβεί κάτι τέτοιο;;;
Πως μπορούμε
να μιμηθούμε τον Θεό;;;
Και, όμως, ο
Ίδιος ο Κύριος μας το εζήτησε και μάλιστα επιτακτικά: «Ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι.» (Α΄ Πέτρ. 1,16)!!!
Αφού, λοιπόν,
το είπε ο Θεάνθρωπος, ασφαλώς και
γίνεται!!! Και το πώς επιτυγχάνεται και πάλι ο Χριστός μας το εδίδαξε: «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω
ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι.» (Μαρκ. 8,34)!!!
Επομένως ο μοναδικός και ασφαλής τρόπος για να μιμηθούμε τον Θεό είναι, να πατήσουμε ακριβώς
στα ίχνη που χάραξε Εκείνος!!!
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, γεννήθηκε στην Αριανζό της
Ναζιανζού στην Καππαδοκία το 329. Σπούδασε αρχικά στην Καισάρεια της
Καππαδοκίας, κατόπιν στην Καισάρεια της Παλαιστίνης, εν συνεχεία στην
Αλεξάνδρεια και τέλος στην Αθήνα, όπου γνωρίσθηκε και συνδέθηκε αδελφικά με τον Μέγα Βασίλειο.
Όταν τελείωσε τις σπουδές του επέστρεψε στην Ναζιανζό και
στην αρχή εμόνασε με τον Μέγα Βασίλειο
στην περιοχή του Πόντου. Κατόπιν χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και λόγω των
καταπληκτικών προσόντων και του χαρακτήρα του έφθασε μέχρι τον Αρχιεπισκοπικό
θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως, επί Αυτοκράτορος Θεοδοσίου του Μεγάλου.
Εξ αιτίας της επιστημονικής του κατάρτισης, των υψηλών
διανοητικών του χαρισμάτων, της υποδειγματικής Χριστιανικής του ζωής και
κυρίως, με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, έλαβε από τον Θεό το μέγιστο
χάρισμα της Θεολογίας και είναι ένας από τους τρείς φωτισμένους Αγίους μας που
η Εκκλησία του εχάρισε επάξια τον τίτλο του Θεολόγου (o Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, o Άγιος
Γρηγόριος ο Θεολόγος και o Άγιος Συμεών ο
νέος Θεολόγος).
Ήταν ο Πρόεδρος της Β’ Οικουμενικής Συνόδου κατά των
πνευματομάχων και στην Αγιοπνευματική Θεολογία Του και την Δογματική διδασκαλία
Του, δεν προσέθεσε κανείς τίποτε, διότι όλοι αναγνωρίζουν ότι, είναι
ωλοκληρωμένη, επειδή του την αποκάλυψε ο Ίδιος ο Θεός !!!
Τα τελευταία χρόνια της ζωής Του, αφού παραιτήθηκε από
τον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως αμέσως μετά την λήξη της Β’
Οικουμενικής Συνόδου, τα επέρασε ασκητικά στην γενέτειρα του Αριανζό, όπου
ασχολήθηκε κυρίως με το συγγραφικό έργο, που ήταν και παραμένει συγκλονιστικό
και αθάνατο !!!
Εκοιμήθη το 390 μ.Χ. και η μνήμη του εορτάζεται στις 25
Ιανουαρίου.
