Ένας κυνηγός κυνηγούσε ένα ελάφι. Το ελάφι μετά από καταδίωξη κατάφερε και κρύφθηκε στα πυκνά φύλλα ενός καταπράσινου αμπελιού. Ο κυνηγός περίλυπος που έχασε το ελάφι, κάθησε καταγής και άφησε από τα χέρια του το τόξο και τα βέλη του.
Το ελάφι κρυμμένο καλά στην αγκαλιά της αμπέλου, χωρίς να βλέπει πλέον τον σκυμμένο κυνηγό, υπέθεσε ότι πέρασε ο κίνδυνος και άρχισε, αμέριμνο να τρώει τα λαχταριστά φύλλα της αμπέλου, στα οποία και εκρύπτετο, με αποτέλεσμα να αποκαλύψει την κρυψώνα του…!
Τότε ο κυνηγός, αφού είδε το ελάφι, έβαλε ένα βέλος στο τόξο του, σημάδεψε καλά και το σκότωσε.
«Ω ανόητο ελάφι!» λέει τότε το αμπέλι. «Έτσι συμπεριφέρονται στους ευεργέτες τους; Τώρα πληρώνεις με την ζωή σου, την αχαριστία σου...».
