<<Ένας συνάδελφός σου, σού επαναλαμβάνει συνεχώς: “Δεν υπάρχει Θεός...” Και αισθάνεσαι, σα να σε κτυπά με μαστίγιο... Αγωνιάς γιά την ψυχή του και την ζωή του. Και καλά σκέπτεσαι. Εάν δεν υπάρχει ο Ζων και Παντοδύναμος Θεός, και εάν δεν είναι Ισχυρότερος από τον θάνατο, τότε ο θάνατος είναι ο μοναδικός κυρίαρχος... Και η κάθε ζωντανή ύπαρξη δεν είναι, παρά ένα κλωτσοσκούφι του θανάτου. Ένα ποντικάκι στο στόμα της γάτας...
Μία φορά, αντικρούοντας τον, τού είπες: “Ο Θεός υπάρχει! Γιά εσένα δεν υπάρχει…”. Και δεν έσφαλες! Διότι εκείνοι που αποκόπτονται από τον Αιώνιο και Ζωοδότη Κύριο, εδώ στην Γη, αποκόπτονται από την Ζωή την πραγματική. Και έτσι, ούτε εδώ ούτε στην άλλη Ζωή θα γευθούν το Μεγαλείο του Θεού!! Και καλλίτερα να μην είχαμε γεννηθή, παρά να είμασθε αποκομμένοι από τον Θεόν...
Αν ήμουν στη θέση σου λοιπόν, θα του έλεγα τα εξής:
«Κάνεις λάθος! Ορθότερο θα ήταν, εάν έλεγες: “Εγώ δεν έχω Θεό”. Διότι, το βλέπεις, ότι υπάρχουν τόσοι άνθρωποι γύρω σου, που έχουν Θεό και γι’ αυτό διακηρύττουν ότι υπάρχει Θεός! Λοιπόν, μη λες: “Δεν υπάρχει Θεός”. Περιορίσου στο να λες: “Εγώ δεν έχω Θεό...”.
Κάνεις λάθος! Μιλάς σαν τον άρρωστο, που λέει ότι δεν υπάρχει πουθενά υγεία!
Κάνεις λάθος! Μοιάζεις με τον τυφλό που λέει: “Δεν υπάρχει φως στον κόσμο”. Όμως, φως υπάρχει! Και είναι διάχυτο παντού! Θα μιλούσες σωστά εάν έλεγες: “Εγώ δεν έχω μάτια και δεν βλέπω φως...”.
Κάνεις λάθος! Μιλάς σαν το ζητιάνο, που λέει: “Δεν υπάρχει χρυσάφι στην Γη”. Μα χρυσάφι υπάρχει! Και επάνω στη Γη αλλά και κάτω από αυτή! Εσύ δεν έχεις χρυσάφι! Το σωστό θα ήταν να έλεγες: “Εγώ δεν έχω χρυσό...”.
Κάνεις λάθος! Μοιάζεις με τον παληάνθρωπο που λέει: “Δεν υπάρχει καλωσύνη στoν κόσμο”. Ενώ θα έπρεπε να πεις: “Εγώ δεν έχω ίχνος καλωσύνης μέσα μου...”»!!!
Επίσης, να του πεις:
«Συνάδελφε, κάνεις λάθος! Λάθος διακηρύττεις ότι δεν υπάρχει Θεός. Διότι, όταν κάτι δεν το έχεις εσύ και δεν το γνωρίζεις εσύ, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει πουθενά και ότι δεν το έχει κανείς.
Ποιός σου έδωσε το δικαίωμα να μιλάς εκ μέρους όλου του κόσμου;;
Ποιός σου έδωσε την άδεια να διακηρύττεις ότι, την δική σου αρρώστια την έχουν όλοι;; Ότι όλοι έχουν την δική σου πλάνη;;
Φωνάζεις ότι, δεν υπάρχει Θεός. Το διακηρύττεις σε όλον τον κόσμο. Πολεμάς την αλήθεια.
Εκείνοι που δεν θέλουν να ζουν με τον Θεό είναι ελάχιστοι. Αλλά και γι’ αυτούς ο Θεός υπάρχει! Τους περιμένει! Μέχρι την τελευταία τους πνοή πάνω σ’ αυτή την Γη! Και μόνο εάν δεν φροντίσουν να μετανοήσουν, έστω την τελευταία τους στιγμή, μόνο τότε ο Θεός, στην άλλη Ζωή θα πάψει να υπάρχει γι’ αυτούς. Και θα τους διαγράψει από το βιβλίο της Ζωής...
Γι’ αυτό, σε παρακαλώ φίλε μου: Γιά το καλό της ψυχής σου, γιά τα Επουράνια Αγαθά, γιά τα δάκρυα που έχυσε ο Χριστός και τις πληγές που δέχθηκε γιά όλους μας, άλλαξε μυαλό! Μετανόησε! Διορθώσου! Και γύρισε στην Εκκλησία μας!»!!!
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (1881-1956)
