Κάποτε, η Οσία Μακρίνα, η αδελφή του Μεγάλου Βασιλείου, έβγαλε έναν όγκο κάτω από το στήθος της και καιγόταν στον πυρετό, γιά πολλές ημέρες. Η μητέρα της που την έβλεπε, την παρώτρυνε να πάει στον ιατρό, αλλά η Οσία ντρεπόταν να δείξει το σώμα της και γι’ αυτό δεν ήθελε να πάει.
«Μα αυτό που κάνεις, δεν είναι σωστό», της έλεγε η μητέρα της. «Τους ιατρούς, ο Θεός μας τους δίδει γιά την δική μας υγεία και δεν είναι βλασφημία η φροντίδα από αυτούς!».
Η Οσία ήταν ανένδοτη…
Ένα βράδυ όμως άλλαξε γνώμη και λέει στην μητέρα της:
«Μητέρα αύριο θα πάμε στον ιατρό»!
Η μητέρα της χάρηκε και πήγε γιά ύπνο επί τέλους αλαφρωμένη. Η Οσία Μακρίνα όμως, δεν πήγε να κοιμηθή, αλλά πήγε στο Εκκλησάκι της Παναγίας όπου προσευχήθηκε όλη την νύκτα κλαίγοντας.
Το πρωΐ λέει στην μητέρα της:
«Τελικά μητέρα δεν θα πάμε στο ιατρό. Εσύ θα με κάνεις καλά! Θα με σταυρώσεις εκεί που έχω τον όγκο και πιστεύω, ότι αμέσως θα γίνω καλά!».
«Μα παιδί μου, δεν έχω θεραπευτικές ικανότητες», είπε εκείνη απορημένη.
Με τα πολλά πείσθηκε και ζήτησε από την κόρη της, να της φανερώσει το σημείο στο οποίο είχε τον όγκο, ώστε να την σταυρώσει.
«Όχι δεν ξεκουμπώνομαι…, πάνω από τα ρούχα μου θα με σταυρώσεις!»!
«Μα παιδί μου…, εγώ σε εγέννησα και με ντρέπεσαι;;» της είπε η μητέρα της.
«Ναι, εσύ με εγέννησες, αλλά το σώμα μου, ανήκει μόνο στον Χριστό!», απάντησε η Οσία.
Τελικά την σταύρωσε πάνω από τα ρούχα και η Οσία Μακρίνα απαλλάχθηκε από τον όγκο!!
