«Τό στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε, ἀναζωσάμενοι τόν καλόν τῆς νηστείας ἀγῶνα». (Κατανυκτικόν ιδιόμελον τροπάριον που ψάλλεται την Κυριακήν της Τυρινής εις την Ακολουθίαν του Όρθρου).
Κατά την Κυριακήν της Τυρινής η Εκκλησία φέρει ενώπιόν μας την εκ του Παραδείσου εξορίαν, λόγω της παρακοής του πρωτοπλάστου Αδάμ. Διά ποίον λόγον πράττει τούτο;
Ιδού τί αναφέρει το «Ωρολόγιον»:
«Την ανάμνησιν της του Αδάμ εξορίας από του Παραδείσου της τρυφής έταξαν ενταύθα, την παραμονήν της Αγίας Τεσσαρακοστής, οι θειότατοι Πατέρες, δεικνύοντες ουχί διά λόγων απλών, αλλ’ εξ αυτών των πραγμάτων, πόσον ωφέλιμον εστίν εις τον άνθρωπον το της νηστείας καλόν. Και εκ του εναντίου, πόσον επιβλαβές και ολέθριον η ακρασία και των Θείων Εντολών η παράβασις. Και ότι πρώτη Εντολή του Θεού προς τους ανθρώπους εστίν η της νηστείας εντολή, ήν λαβόντες οι Πρωτόπλαστοι και μη φυλάξαντες αυτήν, ου μόνον Θεοί ουκ εγένοντο, ως εφαντάσθησαν, αλλ’ απώλεσαν και ήν είχον μακαρίαν ζωήν και πεσόντες εις φθοράν και θάνατον, μετέδωκαν αυτά ταύτα και μύρια άλλα κακά, όσα εκείθεν επήγασαν, εις όλον το Ανθρώπινον γένος. Ταύτα πάντα τιθέασιν υπ’ όψιν ημών σήμερον οι Θεοφόροι Πατέρες, ίνα, ενθυμούμενοι το πόθεν εξεπέσαμεν και τι επάθομεν διά την των Πρωτοπλάστων ακρασίαν και παρακοήν, σπουδάσωμεν επανελθείν πάλιν εις την αρχαίαν εκείνην μακαριότητα και δόξαν διά της νηστείας και της υπακοής εις πάντα τα Θεία προστάγματα»!!!
Η Ευαγγελική περικοπή της ημέρας αυτής μας διδάσκει βασικώς τρία πράγματα:
Ότι αν δε συγχωρήσωμεν ημείς τους άλλους, όσοι έπταισαν εις ημάς, δεν θα συγχωρήση και ημάς ο Θεός. Η ιδική μας προς τους άλλους συγχώρησις είναι όρος και προϋπόθεσις διά την προς ημάς συγχώρησιν του Θεού!
Ότι πρέπει βεβαίως να νηστεύωμεν, αλλά η νηστεία μας δεν πρέπει να γίνεται αφορμή επιδείξεως και υπερηφανείας!
Ότι δεν πρέπει να θησαυρίσωμεν υλικούς θησαυρούς επί της γης, αλλά πνευματικούς θησαυρούς, δηλαδή αρετάς, και μάλιστα ελεημοσύνας, εις τον Ουρανόν!
γ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος (1930-1989)
Πηγή: «ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΡΙΩΔΙΟΥ». Σελ. 25-26.
