Πέμπτη 1 Μαΐου 2025
ΥΠΟΜΟΝΗ ΕΙΣ ΤΑΣ ΘΛΙΨΕΙΣ, ΔΙΑ ΝΑ ΖΗΣΩΜΕΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ!!!
<<Έτυχε κάποιος εις τας ημέρας μας εδώ εις τα Κατουνάκια, όπου εγώ δεν τον πρόφθασα, διότι προ ολίγου καιρού είχεν αποθάνει. Αυτός ήταν υποτακτικός εις ένα γέροντα τυφλόν. Λοιπόν, μίαν ημέραν, ήλθεν ένας πτωχός κοσμικός, περαστικός από το Κελλίον του.
Και τον ερωτά ο νέος μοναχός:
«Από πού είσαι;».
Και ήτο χωριανός του.
Λοιπόν δεν του έδωκε γνωριμίαν, μόνον του είπε: "τί κάμνει ο δείνα:", διά τον πατέρα του. Του λέγει ο ξένος ότι, αυτός απέθανε και άφησε την γυναίκα του και τρία κορίτσια εις τους δρόμους, ορφανά και πτωχά... Είχαν και ένα υιόν, λέγει, όπου έφυγεν από χρόνια και δεν γνωρίζουν τί έγινε...
Λοιπόν, ευθύς ως από κεραυνού επλήγη ο μοναχός. Και αμέσως τον προσέβαλεν η πάλη των λογισμών.
«Θα φύγω», λέγει εις τον Γέροντά του. «Θα φύγω να πάω να προστατεύσω την οικογένειά μου».
Ζητεί ευλογίαν.
Δεν του δίδει Γέροντας.
Αυτός συνεχώς επιμένει.
Και συμβουλεύων ο γέρων· κλαίει δι’ εαυτόν, κλαίει και δι’ εκείνον. Αλλ’ εστάθη αδύνατον, να τον μεταπείση. Τέλος τον άφησεν εις το θέλημά του, και τελικά, έφυγεν ο υποτακτικός.
