Η Αγία Υπομονή, κατά κόσμον Ελένη Δραγάση, και αργότερα, ως σύζυγος του Μανουήλ Β' Παλαιολόγου, «Ελένη η εν Χριστώ τω Θεώ Αυγούστα και Αυτοκρατόρισσα των Ρωμαίων η Παλαιολογίνα», ήταν θυγατέρα του Κωνσταντίνου Δραγάση, ενός από τους πολλούς ηγεμόνες-κληρονόμους του μεγάλου Σέρβου Βασιλέα Στεφάνου Δουσάν.
Καταγόταν από Βασιλική και ευλογημένη γενιά. Γαλουχήθηκε με την πατροπαράδοτη στην οικογένειά της, ακράδαντη Ορθόδοξη πίστι εις τον Θεόν! Αυτή η πίστι είναι που θα την οδηγή θα την φωτίζη, και θα την εμπνέη στην πολυτάραχη γεμάτη θλίψεις και δοκιμασίες ζωή Της.
Υπολογίζεται ότι ήταν 19 χρονών όταν παντρεύθηκε τον Μανουήλ Β' Παλαιολόγο (1390), λίγους μήνες πριν γίνη Αυτοκράτορας.
Η Ελένη - Αγία Υπομονή, απεδείχθη εξαιρετικός άνθρωπος που συγκέντρωνε πολλές και μεγάλες αρετές, και ψυχική δύναμι. Έδειξε ότι είχε απόλυτη συναίσθησι τόσο της θέσεώς Της και των περιστάσεων, όσο και του ρόλου που αυτές της υπαγόρευαν, σε όλα τα επίπεδα. Αγαπούσε τον Λαό! Ήταν η μεγάλη μάνα που ο καθένας μπορούσε να προστρέξη!
Στάθηκε
αντάξια του φιλοσόφου και φιλοχρίστου συζύγου της Μανουήλ γιά 35 χρόνια. Στο
ευλογημένο ζευγάρι ο Θεός εχάρισε οκτώ παιδιά. Έξι αγόρια από τα οποία τα δύο
ανέβηκαν στον Αυτοκρατορικό Θρόνο: Ο Ιωάννης Η' (1425-1448) και ο Κωνσταντίνος
ΙΑ', ο τελευταίος θρυλικός Αυτοκράτορας (1448-29 Μαΐου 1453). Ο Θεόδωρος, ο
Δημήτριος και ο Θωμάς διετέλεσαν Δεσπότες του Μυστρά, και ο Ανδρόνικος της
Θεσσαλονίκης. Και δύο κορίτσια, τα οποία όμως πέθαναν σε μικρή ηλικία. Η
πολύτεκνη και φιλότεκνη μητέρα γαλούχησε τα παιδιά Της με τα νάματα της πίστεως
και τη γλυκυτάτη διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, τα οδηγούσε σε ιερά
προσκυνήματα και σεβάσμια Μοναστήρια της Βασιλεύουσας, και επιζητούσε υπέρ
αυτών τις ευχές των Αγίων ασκητών και γερόντων.
Ιδιαίτερη ήταν
η αγάπη Της γιά τα Μοναστήρια. Εκεί
αναπαυόταν, ξεκουραζόταν και αντλούσε δύναμη και κουράγιο. Αυτό, το ενέπνευσε σ’
όλη την οικογένειά Της. Ο σύζυγός Της αφού παρέδωσε τον Θρόνο στον πρωτότοκο
Ιωάννη, δύο μήνες πριν τον θάνατό του (29 Μαρτίου 1425), απεσύρθη στην Ι.Μονή Παντοκράτορος
στην Κωνσταντινούπολη, όπου εκάρη μοναχός με το όνομα Ματθαίος. Η Ίδια, μετά το
θάνατο του συζύγου Της έγινε μοναχή (1425) στην Ι.Μονή της κυρά-Μάρθας, με το
όνομα «Υπομονή»! Τρία από τα παιδιά Της, έγιναν και αυτά μοναχοί.
Άνθρωπος
φωτεινός και φωτισμένος η Αγία Υπομονή, προικισμένη με πολλά τάλαντα, που τα
«εμπορεύθηκε» με σύνεσξ και σωφροσύνη και τα πολλαπλασίασε, κατάφερε με την
αρετή, την άσκησι και την καρτερία της να φθάση σε δυσανάβατα μέτρα αρετής. Μία
σημαντική φυσιογνωμία εκείνης της εποχής, ο Γεννάδιος Σχολάριος, ο πρώτος
Οικουμενικός Πατριάρχης μετά την άλωσι, στον Παραμυθητικό του Λόγο προς τον
Βασιλέα Κωνσταντίνο ΙΑ', «επί τη κοιμήσει της μητρός Αυτού Αγίας Υπομονής»,
αναφέρει χαρακτηριστικά τα εξής:
«Την
μακαρίαν εκείνην Βασίλισσαν όταν την επεσκέπτετο κάποιος σοφός, έφευγεν
κατάπληκτος από την ιδικήν Της σοφίαν. Όταν Την συναντούσε κάποιος ασκητής,
αποχωρούσε, μετά την συνάντησξ, ντροπιασμένος δια την πτωχείαν της ιδικής του
αρετής, συγκρινομένης προς την αρετήν Εκείνης. Όταν Την συναντούσε κάποιος
συνετός, προσέθετεν εις την ιδικήν του, περισσοτέραν σύνεσιν. Όταν Την
συναντούσε κάποιος νομοθέτης, εγινόταν προσεκτικώτερος. Όταν συνομιλούσε μαζί Της κάποιος δικαστής, διεπίστωνε ότι έχει ενώπιόν του έμπρακτον Κανόνα Δικαίου.
Όταν κάποιος θαρραλέος (Την συναντούσε), ένοιωθε νικημένος, αισθανόμενος
έκπληξιν από την υπομονήν, την σύνεσιν και το μεγαλείον του χαρακτήρος Της.
Όταν Την επλησίαζε κάποιος φιλάνθρωπος, αποκτούσε εντονώτερο το αίσθημα της
φιλανθρωπίας. Όταν Την συναντούσε κάποιος φίλος των διασκεδάσεων, αποκτούσε
σύνεσιν, και, γνωρίζοντας την ταπείνωσιν εις το Πρόσωπόν Της, μετανοούσε. Όταν Την εγνώριζε κάποιος ζηλωτής της ευσεβείας, αποκτούσε μεγαλύτερον ζήλον. Κάθε
πονεμένος με τη συνάντησι μαζί Της, καταλάγιαζε τον πόνο του. Κάθε αλαζόνας
αυτοτιμωρούσε την υπερβολικήν του φιλαυτίαν. Και γενικά κανένας δεν υπήρξε, που
να ήλθεν εις επικοινωνίαν μαζί Της και να μην έγινε καλύτερος».
Ο Θεός ευδόκησε να μην ζήση τις τελευταίες τραγικές στιγμές της Αυτοκρατορίας. Την εκάλεσε κοντά Του στις 13 Μαρτίου 1450, έχοντας διανύσει 35 χρόνια ως Αυτοκρατόρισσα και 25 ως ταπεινή Μοναχή!!!
Πηγή: saint.gr
