«Όταν ήμουν φοιτητής στην Αθήνα, η θεία-Αλεξάνδρα εδιάβασε σε κάποια εφημερίδα, (τότε, εκείνη διέμενε στη Καλαμάτα, λόγω ασθενείας της γιαγιάς μου και μητέρας της), ότι, στην Αθήνα επρόκειτο να δημιουργηθή μία τράπεζα οφθαλμών, που θα εβοηθούσε τους τυφλούς να κάνουν μεταμοσχεύσεις και να ευρίσκουν το φως τους. Η θεία έκοψε το απόκομμα από την εφημερίδα και μου το έστειλε, μαζί με ένα γράμμα, όπου με παρακαλούσε να μάθω διακριτικά, περισσότερες λεπτομέρειες, διότι ενδιαφερόταν να δώσει το ένα της μάτι γιά μεταμόσχευση, σε κάποιο νέο άγνωστο της, αγόρι ή κορίτσι, που θα ήταν τελείως τυφλό!!
Μου εφιστούσε μάλιστα την προσοχή, λέγοντας:
“Όμως, πρόσεξε!!! Θα μπω στην Κλινική με ψευδώνυμο και θα το ξέρει μόνον ο Θεός κι εσύ!! Ούτε το παιδί, ούτε οι γονείς του, κανείς! Πρόσεξε! Γράψε μου σχετικά κι ανεβαίνω με το νυχτερινό λεωφορείο στην Αθήνα!”!!
Και ήταν τότε 45 χρόνων!!!
Και έλεγε:
“Τί τα θέλω και τα δύο μου μάτια;
Και με το ένα κάνω τη δουλειά μου!
Άρα, μου περισσεύει το άλλο!”!!
Δίνει μία μητέρα το νεφρό της στο παιδί της ή ο πατέρας το ίδιο. Μία γυναίκα 45 ετών, στην ακμή της ηλικίας της, είναι δυνατόν να σκέπτεται να δώσει το ένα της μάτι σε κάποιο άγνωστο της παιδί, χωρίς να περιμένει όχι μόνον ανταπόδοση, αλλά ούτε ένα ευχαριστώ, από το ίδιο ή τους γονείς του;;;!!!
Συγχωρήσατέ με αλλά δεν μπορώ να συνεχίσω... Όταν θυμάμαι την θεία-Αλεξάνδρα, κυριεύομαι από αισθήματα έντονης συγκινήσεως. Είχα την ευλογία και την εύνοια από τον Θεό, να έχω κοντά μου έναν τόσο σπουδαίο άνθρωπο, όπως ήταν εκείνη!! Πιστέψτε με, δεν υπερβάλλω γιά τις αρετές της, επειδή ήταν συγγενής μου. Την αυταπάρνηση και την αυτοθυσία αυτής της γυναικός, μόνον στα συναξάρια των Αγίων έχω συναντήσει!!»!!!
Το περιστατικό αυτό, το διηγήθηκε ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, στην ομιλία που έκανε αμέσως μετά την χειροτονία εις πρεσβύτερον του π. Αθανασίου Παπασταύρου, στην τράπεζα του Ιερού Ησυχαστήριου της Κεχαριτωμένης Θεοτόκου, στην Τροιζήνα.
Ήταν η 27η Μαΐου του 1989, δηλαδή, μόλις λίγοι μήνες πριν κοιμηθή ο π.Επιφάνιος (την 10η Νοεμβρίου του 1989).
Ας έχωμε όλοι την ευχή τού π. Επιφανίου και της θείας-Αλεξάνδρας!!!
