Ερώτησε κάποιος τον Άγιο γέροντα Παΐσιο:
«Γέροντα, μπορούμε να λέμε γιά τους διαφόρους πειρασμούς που συμβαίνουν στην ζωή μας, ότι αυτό ήταν το Θέλημα του Θεού;».
Και απάντησε ο Άγιος:
«Όχι! Να μην μπερδεύουμε το Θέλημα του Θεού με τον πειρασμό και με όσα φέρνει ο πειρασμός. Ο Θεός αφήνει τον διάβολο ελεύθερο, μέχρις ενός σημείου, να πειράξη τον άνθρωπο, και τον άνθρωπο τον αφήνει ελεύθερο να κάνη το καλό ή το κακό. Δεν πταίει όμως ο Θεός γιά το κακό που θα κάνη ο άνθρωπος. Ο Ιούδας λ.χ. ήταν μαθητής του Χριστού. Μπορούμε να πούμε ότι ήταν Θέλημα Θεού να γίνη προδότης;;
Ασφαλώς όχι!! Ο ίδιος ο Ιούδας επέτρεψε στον διάβολο να μπη μέσα του…
Κάποιος είπε σ’ έναν Ιερέα:
“Πάτερ, σε παρακαλώ, κάνε ένα Τρισάγιο γιά τον Ιούδα”.
Ήταν δηλαδή σαν να έλεγε:
“Εσύ, Χριστέ, είσαι άδικος.
Έτσι ήταν το Θέλημά Σου…, να Σέ προδώση ο Ιούδας...
Γι’ αυτό τώρα, βοήθησέ τον…”.
Μετρημένες είναι οι περιπτώσεις που επιτρέπει ο Θεός να δοκιμασθούν μερικοί ευλαβείς, γιά να έλθη σε συναίσθηση κάποιος που έχει άσχημη ζωή και να μετανοήση. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν διπλό μισθό! Δίνει δηλαδή ο Θεός την δυνατότητα σε μερικούς, οι οποίοι με τις δοκιμασίες που περνούν, εξοφλούν σ’ αυτήν την ζωή αμαρτίες και γκρινιάζουν παράλογα, να βοηθηθούν από την υπομονή αυτών που, ενώ δεν έσφαλαν, ταλαιπωρούνται, αλλά δεν γογγύζουν!
Ας υποθέσουμε ότι ένας πολύ καλός, πολύ ευλαβής οικογενειάρχης, ευρίσκεται στο σπίτι του με την οικογένειά του και ξαφνικά γίνεται σεισμός και πέφτει το σπίτι, πλακώνει όλη την οικογένεια και μετά από φοβερή ταλαιπωρία πεθαίνουν όλοι...
Γιατί το επέτρεψε αυτό ο Θεός;
Γιά να μη γογγύζουν οι άλλοι που πταίνε και τιμωρούνται!
Γι’ αυτό, όσοι σκέπτονται τους μεγάλους Σταυρούς των Δικαίων, ποτέ δεν στενοχωριούνται γιά τις δικές τους μικρές δοκιμασίες! Βλέπουν ότι, ενώ έσφαλαν στην ζωή τους, εν τούτοις υποφέρουν λιγώτερο από τους Δικαίους, γι’ αυτό λένε σαν τον καλό ληστή:
”Αυτοί δεν έκαναν τίποτε και υπέφεραν τόσο· εμείς τί πρέπει να πάθωμε;”!
Δυστυχώς, όμως, μερικοί μοιάζουν με τον ληστή που σταυρώθηκε εξ αριστερών του Χριστού και λένε:
“Πήγαιναν με τον Σταυρό στο χέρι και δες τί έπαθαν…”.
Υπάρχουν και περιπτώσεις -αυτές είναι πολύ σπάνιες- που επιτρέπει ο Θεός από αγάπη, να βρίσκουν μεγάλες δοκιμασίες μερικούς πολύ εκλεκτούς αγωνιστές, γιά να τους στεφανώση! Αυτοί είναι μιμητές του Χριστού! Βλέπετε, στην Αγία Συγκλητική, επειδή βοηθούσε πνευματικά πολλές ψυχές με τις νουθεσίες της, πήγε ο διάβολος να την εμποδίση από αυτό το έργο. Τριάμισι χρόνια έμεινε άφωνη από την αρρώστια της.
Άλλοτε πάλι, κάποιος πραγματικός μιμητής του Χριστού, ζητάει ως χάρη από τον Θεό να συγχωρήση σφάλματα των συνανθρώπων του, να τους απαλλάξη από την δικαία Του οργή, και να τιμωρηθή αυτός αντ’ αυτών, ενώ δεν πταίει ο ίδιος! Αυτός πολύ συγγενεύει με τον Θεόν και πολύ συγκινεί τον Θεόν, η μεγάλη αυτή αρχοντική αγάπη τού παιδιού Του! Εκτός δε από την χάρη που του κάνει και χαρίζει τα σφάλματα των άλλων, επιτρέπει να έχη και μαρτυρικό τέλος, σύμφωνα με το επίμονο αίτημά του!! Συγχρόνως, όμως, του ετοιμάζει και το καλλίτερο αρχοντικό παραδεισένιο παλάτι, με ακόμη μεγαλύτερη δόξα, διότι πολλοί άνθρωποι τον είχαν αδικήσει με την κατ’ όψιν κρίση τους, που νόμιζαν ότι, ο Θεός τον τιμώρησε γιά τις δικές του αμαρτίες!
Πηγή: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι - «Οικογενειακή Ζωή». Ι. Ησυχαστήριο «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» Σουρωτή.
