ΠΟΣΟΝ «ΑΠΛΑ», ΤΑ ΕΔΙΔΑΣΚΟΜΕΘΑ ΤΟΤΕ!!!

 

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΕΙΛΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΥΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ!!!

 

ΑΙ ΑΝΕΞΙΧΝΙΑΣΤΟΙ ΒΟΥΛΑΙ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΑΘΟΥ ΘΕΟΥ!!!

 

Είπε ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης:

«Όταν ακούω γιά τον θάνατο κάποιου νέου, λυπάμαι, αλλά λυπάμαι ανθρωπίνως. Γιατί, αν εξετάσουμε τα πράγματα πιό βαθειά, θα δούμε ότι, όσο μεγαλώνει κανείς,

και περισσότερο αγώνα πρέπει να κάνη, αλλά και περισσότερες αμαρτίες προσθέτει… Ιδίως, όταν είναι κοσμικός, όσο περνούν τα χρόνια, αντί να βελτιώση την πνευματική του κατάσταση, την χειροτερεύει με τις μέριμνες, με τις αδικίες κ.λπ..

Γι’ αυτό είναι πιό κερδισμένος, όταν τον παίρνη ο Θεός νέο.

Και κάποιος προσκυνητής τον ερώτησε:

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΜΗΝΑ!!!

ΕΚ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΗΝΑ!!!

        Κάποιος Εβραίος είχε φίλο έναν Χριστιανό, τον οποίο εμπιστευόταν και όταν επρόκειτο να ταξιδεύση, του άφηνε πολλές φορές, διάφορα χρηματικά ποσά προς φύλαξιν.
        Μία φορά, λοιπόν, ο Εβραίος εμπιστεύθηκε στον Χριστιανό φίλο του ένα βαλάντιο με πεντακόσια νομίσματα και έφυγε γιά κάποιο μακρινό προορισμό. Όταν μετά από καιρό επέστρεψε ο Εβραίος, ζήτησε από τον φίλο του, να του παραδώση τα πεντακόσια νομίσματα. Ο Χριστιανός όμως, αρνήθηκε, λέγοντας:
        «Αυτή τη φορά δεν μου είχες αφήσει τίποτε...
        Τί μου ζητάς λοιπόν;».

ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΤΟΥ γ.ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ!!!

 

        Σήμερα, 10/11/2024, συμπληρώνονται 35 χρόνια από την οσιακή κοίμηση του π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου. Αισθανόμεθα την ανάγκη, να θυμηθούμε δύο λόγια ευγνωμοσύνης, σεβασμού και αγάπης, έτσι όπως τα είχε καταγράψει ο αείμνηστος αδελφός του Πολυνείκης:

ΤΟ ΣΟΦΩΤΕΡΟΝ ΔΙΛΗΜΜΑ-ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ, ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ!!!

 

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΕΚ ΤΗΣ ΗΓΙΑΣΜΕΝΗΣ ΒΙΩΤΗΣ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΠΑΔΟΚΟΥ!!!

        Κάποτε έφεραν στον Άγιο Αρσένιο, μία Τουρκάλα δαιμονισμένη, δεμένη με αλυσίδες, γιά να την διαβάσει. Ο Όσιος τούς δέχθηκε, παρ’ ότι εκείνη την ημέρα ήταν έγκλειστος.
        Έκανε τότε, νόημα να την λύσουν και όταν λύθηκε, ώρμησε στον γέροντα, του άρπαξε το ένα πόδι και το δάγκωσε. Εκείνος κρατούσε το Ευαγγέλιο, δεν το άνοιξε, παρά την κτύπησε απαλά στο κεφάλι της τρεις φορές και το δαιμόνιο έφυγε αμέσως!! Η γυναίκα άρχισε να κλαίει και να φιλάει το δαγκωμένο πόδι! Ο πατέρας της μάλιστα, έπεσε στα πόδια του Αγίου και τον παρακαλούσε να δεχθή το πουγκί με τα χρήματά του:

ΤΟ ΥΠΑΤΟΝ ΑΠΟΚΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΣΙΩΠΗΣ!!!

 

ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ γ.ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ «ΚΑΤΕΘΕΣΕ» ΣΥΓΚΕΚΙΝΗΜΕΝΟΣ!!!

《Μετά την κοίμηση του π.Επιφανίου, λάβαμε αρκετές συλλυπητήριες επιστολές, κάρτες και τηλεγραφήματα. Ιδιαίτερα μας εντυπωσίασε η συλλυπητήριος κάρτα, που μας εστάλη από την Αμερική και είχε ως αποστολέα έναν συμμαθητή του π. Επιφάνιου, στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο της Καλαμάτας.

Το κείμενο της κάρτας ήταν το εξής:

«Αγαπημένοι μας, σας συλλυπούμεθα εγκαρδίως γιά την εκδημία του π. Επιφανίου και ευχόμεθα ολοψύχως ο Θεός να αναπαύσει την αγιασμένη ψυχή του εις τον Παράδεισο!

Εσείς, να θυμάσθε τον αξιαγάπητο συγγενή σας!

Τα πνευματικά του τέκνα, να θυμούνται τον χαρισματικό πνευματικό τους πατέρα!

Οι αναγνώστες των βιβλίων του, να θυμούνται τον αξιόλογο συγγραφέα!

ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΡΧΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ, ΕΝΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΕΥΪΤΟΥ!!!

         <<Στις 20 Οκτωβρίου 1945, Κυριακή πρωί, μόλις κτύπησα την καμπάνα της Εκκλησίας, περικύκλωσε το χωριό αντάρτικος στρατός με εντολή εκκαθαρίσεων...
        Άρχισαν να ρίχνουν πυρά προς εκφοβισμό.
        Εγώ μόλις είχα μπει στην Εκκλησία, έκανα τον Σταυρό μου, παρακάλεσα τον Άγιο Νικόλαο να μας φυλάξει και σηκώθηκα να φύγω. Τότε άρχισαν να μου ρίχνουν με το πυροβόλο. Ήταν ταμπουρωμένοι σ’ ένα φυλάκιο. Όμως καμμιά σφαίρα δεν με κτύπησε!! Τον Απόστολο Κατσιμπίρη, που ήταν δίπλα μου, τον έριξαν κάτω. Αυτοί άρχισαν να με κυνηγούν. Εγώ είχα μείνει μόνος, και ακολουθώντας ένα ρέμα με έχασαν... Όμως, κοντά στα σύνορα των χωριών Ρίζωμα και Βασιλική, με έφθασαν πάλι.

«ΝΙΚΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ»!!!

 

Ο ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ, ΑΙΩΝΙΟΣ ΚΑΙ ΑΛΑΘΗΤΟΣ ΟΔΟΔΕΙΚΤΗΣ!!!

 

Η ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΙΣ ΑΜΕΛΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥ, ΥΠΟ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ!!!

 

<<Πηγαίνοντας μία Κυριακή στην Εκκλησία της Σκήτης, ο Αββάς Μακάριος, που είχε χάρισμα από τον Θεόν να διακρίνει με τα μάτια της ψυχής, όσα οι άλλοι δεν έβλεπαν με τα σωματικά τους μάτια, είδε την καλύβη κάποιου μοναχού, τριγυρισμένη από πονηρά πνεύματα. Πολλά είχαν τη μορφή κακών παιδιών, που έκαναν κάθε λογής αταξία. Άλλα έμοιαζαν με άσεμνες γυναίκες που χόρευαν, πηδούσαν και έκαναν διάφορα ανόητα καμώματα...

Συλλογίσθηκε τότε, ο Όσιος, ότι ο αδελφός έχει κυριευθή από αμέλεια και έτσι βρήκαν τόσο θάρρος μαζί του οι δαίμονες...

Μόλις τελείωσε η Θεία Λειτουργία, πήγε και κτύπησε την πόρτα του μοναχού και του είπε:

«Αδελφέ μου, ήλθα να σου ζητήσω μία χάρι».

«Μετά χαράς, Αββά, αν περνά από το χέρι μου», απάντησε ο μοναχός.

«Ευρίσκομαι σε μεγάλη στενοχώρια και θέλω να προσευχηθής γιά μένα στον Κύριο να με ανακουφίση».

Απόρησε ο αδελφός, ακούγοντας τον Γέροντα να μιλά έτσι, και του λέει:

«ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΓΓΥΣ»!!!

 

ΤΟ ΣΩΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ!!!

 

Ερωτήθη κάποτε ο π.Επιφάνιος, από κάποιο πνευματικό του παιδί:

«Γέροντα, πώς μπορούμε εμείς να οδηγήσουμε κάποιον στην πίστη;».

 

Και διακριτικός και σοφός γέρων του απήντησε:

«Πρώτον, με το παράδειγμά μας!

Όταν εμείς οι πιστοί είμασθε σωστοί, ολοκληρωμένοι πιστοί, κάνουμε και τον άλλο να διερωτηθή:

“Γιατί αυτός ο άνθρωπος είναι έτσι; Είναι συνεπής, είναι ειλικρινής, είναι έντιμος, είναι καλός στην εργασία του. Γιατί; Διότι είναι Χριστιανός!!! Άρα ο Χριστιανισμός κάνει σωστούς ανθρώπους”!!!

Αυτό κάτι λέει!

ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΠΑΡΑΒΑΣΕΩΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΑΘΗΤΟΥ!!!

 

Μία αληθινή διδακτική ιστορία από την Κορέα:

                <<Ο οκτάχρονος γιός της οικογένειας είναι πολύ ζωηρός. Και στο παρελθόν έχει προκαλέσει προβλήματα και ανησυχίες στους γονείς του, αλλά η τελευταία πράξη του, τους άφησε άναυδους.

Συνήθως, όταν ο μικρός επιστρέφει από το σχολείο, η μητέρα του ελέγχει την σχολική του τσάντα και συζητάει μαζί του πώς πέρασε στο σχολείο, τί μαθήματα  έκανε, τί βαθμούς πήρε κ.λ.π..

Μία ημέρα, λοιπόν, στην τσάντα του μικρού, η μητέρα ανακάλυψε χρήματα...

Μετά από αλλεπάληλες ερωτήσεις τελικώς ο μικρός ωμολόγησε ότι τα είχε κλέψει...

«ΠΑΝ ΔΩΡΗΜΑ ΤΕΛΕΙΟΝ ΑΝΩΘΕΝ ΕΣΤΙ ΚΑΤΑΒΑΙΝΟΝ» (Οπισθάμβωνος Ευχή)!!!

 

ΤΑ ΜΗΤΡΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΝΕΜΕΝΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!

 

Η ΕΥΛΑΒΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΡΣΛΙΔΗ!!!

 

Όταν επρόκειτο να λειτουργήση ο Άγιος Γεώργιος ο Καρσλίδης, σηκωνόταν γύρω στα μεσάνυχτα γιά να προσευχηθή και να ετοιμασθή γιά το Μέγα Μυστήριο!!

Ήταν ακούραστος και ιεροπρεπής, ποτέ δεν βιαζόταν, και στεκόταν μπροστά εις την Αγία Τράπεζα, ως αναμμένη λαμπάδα, σε όλη την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας!

Η ΑΠΛΟΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΑΦΕΛΟΤΗΣ, ΤΩΝ ΤΑΠΕΙΝΩΝ ΑΓΙΩΝ!!!

 

Η ΧΑΡΟΠΟΙΟΣ ΔΙΑΘΕΣΙΣ, ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ!!!

 

Όταν εξυπηρετούσε την αποστολή της, κάτι που της έλεγε ο Πνευματικός της, με το αστείρευτο χιούμορ της, η θεία-Αλεξάνδρα, έλεγε:

Ο ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ!!!

 

<<Ο Φλέμινγκ, μετά την ανακάλυψι της πενικιλίνης, είχε επισκεφθή την Αμερική.

Εκεί τον χειροκροτούσαν οι άλλοι, χειροκροτούσε και αυτός.

Κάποια στιγμή ερώτησε:

«Τί συμβαίνει; Γιά ποιόν χειροκροτούν;».

Η ΥΨΙΣΤΗ ΤΙΜΗ, ΤΟΥ ΠΑΣΧΕΙΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!!!

 

ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΤΟΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ!!!

«ΟΣΤΙΣ ΣΕ ΡΑΠΙΣΕΙ ΕΠΙ ΤΗΝ ΔΕΞΙΑΝ ΣΙΑΓΟΝΑ, ΣΤΡΕΨΟΝ ΑΥΤΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΝ» (Ματθ.Ε΄39΄)!!!

 

Ήταν κάποτε ένα Μοναστήρι, όπου οι μοναχοί ζούσαν ειρηνικά.

Κάποτε, έγινε επιδρομή από ληστές. Μπήκαν, λοιπόν, μέσα στο Ναό της Μονής και ο αρχηγός τους ζήτησε τον Ηγούμενο. Ένας μοναχός τον ειδοποίησε και εκείνος, που ευρισκόταν μέσα στο Ιερό, παρακάλεσε τον αρχιληστή να περιμένει λίγο, ώσπου να τελειώσει μία εργασία του. Γονάτισε τότε, μπροστά στην Αγία Τράπεζα και άρχισε θερμή προσευχή στον Κύριο, να τους σώσει από αυτόν τον κίνδυνο.

Ο αρχιληστής, στο διάστημα αυτό, περιεργαζόταν τις τοιχογραφίες του Ναού. Συγκεκριμένα, του τράβηξε την προσοχή η μεγάλη τοιχογραφία της μελλούσης κρίσεως και ιδιαίτερα του φοβερού δράκοντα, που κατάπινε τους κολασμένους…

Εκείνη τη στιγμή, βγήκε από το Ιερό ο Ηγούμενος.

Ο αρχιληστής, μόλις τον είδε, του είπε απότομα:

Η ΙΕΡΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΣΚΗΤΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ!!! (2/2)

ΣΟΦΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΟΥΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ!!!

 

ΑΙ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑΙ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ γ.ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΟΥ!!

 

«Ο π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, αγαπούσε με την καρδιά του όλους μας, αν και προσπαθούσε (συνήθως ανεπιτυχώς), να το αποκρύπτει.

Μάλιστα, σεβόταν ιδιαιτέρως, τους μεγαλυτέρους στην ηλικία!

Απολαυστική ήταν η σκηνή των συναντήσεών του με τον κατά σάρκα πατέρα μας.

ΠΙΣΤΙΣ!!! ΕΛΠΙΣ!!! ΑΓΑΠΗ!!!

 

Ο ΔΙΗΝΕΚΗΣ ΚΑΙ ΙΣΟΒΙΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ!!!

 

Η ΙΕΡΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΣΚΗΤΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ!!! (1/2)

 

ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟΝ, ΤΟ 1940!!!

 

Ζωντανό θαύμα της Παναγίας έζησαν στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, οι στρατιώτες του 51ου ανεξαρτήτου Τάγματος, με Διοικητή τον Ταγματάρχη Πετράκη,  στην   κορυφογραμμή   του Ροντένη, δεξιά της θρυλικής Κλεισούρας!

Κάθε βράδυ, από τις 22-1-1941 και έπειτα, στις 09:20 π.μ. ακριβώς, το βαρύ Ιταλικό πυροβολικό άρχιζε βολές εναντίον του Τάγματος Πετράκη και του δρόμου, απ’ όπου περνούσαν τα μεταγωγικά. Πέρασαν ημέρες και το κακό συνεχιζόταν, δημιουργώντας  εκνευρισμό  και  απώλειες.

Τολμηροί ανιχνευτές των εμπροσθοφυλακών αλλά και αεροπόροι, εξαπολύθηκαν μέχρι βαθειά στις Ιταλικές γραμμές, αλλά επέστρεψαν άπρακτοι. Δεν μπορούσαν να εντοπίσουν τα Ιταλικά πυροβόλα, ίσως διότι οι Ιταλοί κάθε βράδυ τα μετακινούσαν. Ήταν όμως απόλυτη ανάγκη, να εντοπισθούν οι εχθρικές πυροβολαρχίες.

Ένα βράδυ του Φεβρουαρίου, ακούσθηκαν πάλι οι ομοβροντίες των Ιταλικών κανονιών.

ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΘΑΥΜΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!!!

 

ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΤΟΥ Β’ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ!!!

 

        Ήταν 20 Δεκεμβρίου του 1943.
        Το Αμερικανικό βομβαρδιστικό B-17F, που από το πλήρωμά του είχε ονομασθή, «Ye Olde Pub», μόλις που κατάφερνε να στέκεται στον αέρα και να πετά, επιχειρώντας να πλησιάσει τη Μάγχη και να επιστρέψει στην Βρετανία.
        Μετά από την εκτέλεση της αποστολής του, που ήταν επίθεση στην πόλη της Βρέμης, το Β-17F δέχθηκε επίθεση από Γερμανικά καταδιωκτικά. Κυβερνήτης του ήταν ο νεαρός υποσμηναγός Charles Brown. Οι πληγές στο κουφάρι του βομβαρδιστικού ήταν πολλές:
        Δύο από τους 4 κινητήρες του είχαν πάψει να λειτουργούν...
        Το μπροστινό του τμήμα είχε σχεδόν ολοκληρωτικά καταστραφή...
        Το κυρίως σώμα του αεροπλάνου ήταν γεμάτο τρύπες και το πλήρωμα του σκάφους ήταν εκτεθειμένο στον παγωμένο αέρα…
        Το ουραίο πτερύγιο είχε διαλυθή και σπάσει...
        Είχε επίσης καταστραφή και το πίσω πολυβολείο...

ΠΙΣΤΙΣ ΑΚΡΑΔΑΝΤΟΣ ΜΟΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ!!!

 

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΚΑΙ ΜΥΡΟΒΛΥΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ!!!

 

Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ-ΖΑΛΟΓΓΟΥ!!!

 

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΔΟΡΚΑΔΟΣ, ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ!!!

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΑΓΑΠΗΣ!!!

 

Μία μοναχή παραπονέθηκε κάποτε στον γέροντά της, λέγοντάς του:

«Αχ, γέροντα, νοιώθω μία ακηδία, μία πλήξη, μία βαρεμάρα.. Γιατί να μου συμβαίνει αυτό;».

Και ο γέροντας της απάντησε:

«Επειδή δεν αγάπησες ακόμα τον Θεόν, γι' αυτό και νοιώθεις έτσι.

Η ΒΑΘΥΤΑΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΚΗ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΙΣ, ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!

 

ΤΟ ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΝ ΠΝΕΥΜΑ, ΤΗΣ ΔΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ!!!

 

Περίπου το 1965, όταν εγκαταστάθηκε μονίμως (με ενοίκιο) στην Αθήνα ο γ.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος και μετά από λίγο καιρό τον ακολούθησε η θεία του Αλεξάνδρα, γιά να υπηρετεί το έργο του, άρχισαν στο μικρό του διαμέρισμα να συρρέουν πλήθη ανθρώπων και από την επαρχία, ο καθένας με τα προσωπικά του προβλήματα.

Ο π.Επιφάνιος δεν προσέφερε μόνον την πνευματική του συνδρομή και καθοδήγηση, αλλά και την Αβραμιαία φιλοξενία, που συνήθως συνοδευόταν και με νυκτερινό ύπνο, γιά να επιστρέψει την επομένη ή την μεθεπομένη ημέρα ο επισκέπτης στο χωριό ή την επαρχιακή πόλη που διέμενε.

Η θεία-Αλεξάνδρα, με όλη της την αγάπη ανελάμβανε όλο το βάρος της φιλοξενίας (π.χ. φαγητό, κλινοσκεπάσματα και εν γένει όλα όσα χρειάζονται γιά μία αξιοπρεπή φιλοξενία).

Επειδή συνέβαινε αρκετές φορές οι φιλοξενούμενοι να ξεπερνούν τους δέκα, η σεβαστή μας θεία επωμιζόταν επί πλέον όλη την λάτρα της καθαριότητας και του πλυσίματος των κλινοσκεπασμάτων!

Ο ΟΡΘΟΣ ΤΡΟΠΟΣ, ΤΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΑΙ!!!

ΑΠΛΗ, ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!!!

 

Στην μη­τέ­ρα ενός παι­διού που έπασχε από σύν­δρο­μο Down είπε ο Άγιος Παΐσιος:

«Όταν ο Γιωρ­γά­κης ανέ­βη επάνω, θα του πη ο Κύριος:

 “Γιωργάκη, διά­λε­ξε σε ποιό κελ­λά­κι θέ­λεις να μεί­νης!”!!!

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ - 2024

 

Η ΟΡΘΗ ΚΑΙ ΣΟΦΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ!!!

  

<<«Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος» (Ματθ.Ι΄37΄)!!!

Με αυτό θέλει ο Κύριος να πή, ότι πρέπει να εγκαταλείπουμε τις οικογένειές μας;;

Όχι φυσικά! Καλώς εχόντων των πραγμάτων, όχι!

Ομιλεί για δύο περιπτώσεις ο Κύριος:

Πρώτον:

Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ, ΕΚ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ, ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ!!!

 

 

«ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΡΩΜΕΝΟΥΣ ΥΜΑΣ» (Ματθ. Ε΄44΄)!!!

 

<<Ο άνθρωπος έχει τέτοιες δυνάμεις, ώστε να μπορή να μεταδώση το καλό ή το κακό στο περιβάλλον του. Αυτά τα θέματα είναι πολύ λεπτά. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή!

Πρέπει να βλέπωμε το κάθε τι, με αγαθό τρόπο! Τίποτε το κακό να μη σκεπτώμεθα γιά τους άλλους. Κι ένα βλέμμα κι ένας στεναγμός επιδρά στους συνανθρώπους μας. Και η ελάχιστη αγανάκτηση κάνει κακό. Να έχωμε μέσα στην ψυχή μας αγαθότητα και αγάπη! Αυτά να μεταδίδωμε!

Να προσέχωμε να μην αγανακτούμε γιά τους ανθρώπους που μας βλάπτουν. Μόνο να προσευχώμεθα γι’ αυτούς με αγάπη! Ό,τι κι αν κάνη ο συνάνθρωπός μας, ποτέ να μη σκεπτώμεθα κακό γι’ αυτόν! Πάντοτε να ευχώμεθα αγαπητικά! Πάντοτε να σκεπτώμεθα το καλό!

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ!!!

Ο ΟΡΘΟΣ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ!!!

Κατ' άλλην συζήτησιν, λόγου γενομένου περί κηρύγματος, έλεγε (ο πατήρ Ιωήλ Γιαννακόπουλος):

«Τo κήρυγμα πρέπει να είνε  α π λ ο ύ ν  και  β α θ ύ!