Η ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΣ, ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ!!!

 

<<Όταν λειτουργείς, να έχεις υπ’ όψη σου, ότι είσαι μεσίτης! Παραλαμβάνεις από τον κόσμο πόνο, δάκρυα, ασθένειες, παρακλήσεις και τα αναφέρεις επάνω εις τον Θρόνο της Θεότητος. Και μεταφέρεις κατόπιν στον κόσμο παρηγοριά, θεραπεία, ό,τι έχει ανάγκη ο καθένας. Μεγάλο αξίωμα σ’ έχει αξιώσει, παιδί μου, ο Θεός! Να το καλλιεργήσεις. Το Αυτί του Θεού είναι στο στόμα του ιερέως!

            Μεγάλη δύναμη έχει το πετραχήλι!

Το πετραχήλι είναι η καταλλαγή του πεπτωκότος ανθρώπου με τον Πατέρα, με τον Δημιουργό του!

Γι’ αυτό, όσο μπορείς περισσότερα ονόματα να μνημονεύεις!

Οσο μπορείς περισσότερα!

«ΟΥ ΣΥΓΧΩΡΕΙ ΣΥΓΚΑΤΑΒΑΣΙΣ ΕΙΣ ΤΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ» (Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός)!!!

 

Η ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΟΣ!!

«Όταν ελεήσεις τον πτωχό, όταν βοηθήσεις τον πλησίον σου, το δίδεις στον Θεόν!

Αλλά γιά πείτε μου: Ποιός είναι σ’ εμάς ο πιο πλησίον που έχει την ανάγκη μας και ζητεί να τον ελεήσουμε;

Η ψυχή μας!

Η ψυχή μας είναι ο πλησίον μας, την ψυχή μας να βοηθήσουμε και να την ελεήσουμε! Να ελεήσουμε αυτή την πτωχή ψυχή με αρετές! Αν θέλεις να ελεήσεις την ψυχή σου, να καλλιεργείς τις αρετές. Θα πρέπει, λοιπόν, να αγωνίζεσαι, γιά να είσαι:

«ΙΔΟΥ ΝΥΝ ΚΑΙΡΟΣ ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΟΣ» (Β’Κορινθ.ΣΤ΄2΄)!!!

 

Η Ι.ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΟΥ–ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ!! (1/3)

 

ΛΙΑΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!

ΙΕΡΑ ΕΜΜΟΝΗ ΜΟΝΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΝ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΝ!!!

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΙΑΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!

 

Κάποτε, εταξίδευε από την Αθήνα γιά την Θεσσαλονίκη με το τραίνο, ένας σεβάσμιος και διακριτικός ιερέας. Δίπλα μου, συνταξίδευαν και τρεις φοιτήτριες, οι οποίες και ερώτησαν τον ιερέα, να τους εξηγήσει το μυστήριο της Αειπαρθενίας της Θεοτόκου. Δηλαδή, πώς η Υπεραγία Θεοτόκος εγέννησε τον Κύριο και ταυτόχρονα ήταν και παρέμεινε Παρθένος.

«Ακούστε, παιδιά μου·» είπε ο ιερέας, «βλέπετε τώρα που ταξιδεύουμε, ο ήλιος ρίχνει τις ακτίνες του στην γη. Κάποιες δεσμίδες φωτός, μπαίνουν μέσα στο βαγόνι μας, από το τζάμι. Χρειάζεται να σπάσουν το τζάμι, γιά να μπουν μέσα;»

Ο ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΣΟΦΟΣ, ΟΣΙΟΣ ΔΑΝΙΗΛ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ!!!

 

ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΟΥ ΖΩΟΔΟΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!!!

Όπως, κατά την Πρόνοια του Θεού, δίνεται θαυματουργική ιαματική δύναμη στο αγιασμένο Νερό ή στο αγιασμένο Έλαιο, αντιστοίχως η ίδια δύναμη μεταδίδεται και στις Εικόνες! Ο Μέγας Αθανάσιος παραθέτει ένα θαυμάσιο παράδειγμα της θαυματουργικής δυνάμεως των ιερών Εικόνων:

Στην πόλη της Βηρυττού, ζούσε κάποτε ένας Χριστιανός, σ’ ένα σπίτι το οποίο ενοικίαζε. Όταν έφυγε απ’ αυτό το σπίτι οριστικά, ξέχασε εκεί μία Εικόνα του Σωτήρος Χριστού. Ύστερα μετακόμισε στο ίδιο σπίτι ένας Εβραίος. Στη Βηρυττό υπήρχαν πολλοί Εβραίοι, που έτρεφαν ιδιαίτερα πικρά αισθήματα γιά την Χριστιανική Πίστη… Έτσι, λοιπόν, όταν ευρέθη η Εικόνα στο σπίτι, οι Εβραίοι την μετέφεραν εκεί όπου έκαναν τις συνάξεις τους και άρχισαν να την χλευάζουν, όπως και οι πρόγονοί τους είχαν άλλοτε χλευάσει τον Ίδιο τον Ζωντανό Σωτήρα... Επίσης, έκαναν στην Εικόνα, ό,τι και οι πρόγονοί τους είχαν κάνει στον Σωτήρα, δηλαδή, τρύπησαν τα χέρια και τα πόδια με καρφιά, άλειψαν με ξίδι τα χείλη της εικόνας, εβεβήλωσαν με κάθε δυνατό τρόπο την Εικόνα του Σωτήρος... Τέλος, κάποιος απ’ αυτούς, πήρε μία λόγχη και έπληξε την αγία Εικόνα κάτω απ’ το Πλευρό του Κυρίου...

ΕΠΩΦΕΛΗΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!!

 

Ένα ζευγάρι, μετακόμισε σε ένα καινούργιο σπίτι. Κάθε πρωΐ, συνήθιζαν να τρώνε μαζί το πρωϊνό τους, μπροστά στο παράθυρο. Η γυναίκα, κάποια στιγμή, είδε τη γειτόνισσα της να απλώνει τα ρούχα της, και είπε:

«Χάλια η μπουγάδα της, όλα τα ρούχα βρώμικα φαίνονται. Μάλλον δεν θα βάζει καλό απορρυπαντικό…».

Ο άνδρας παρέμεινε σιωπηλός.

Κάθε φορά που η γυναίκα έβλεπε την γειτόνισσα να απλώνει, έκανε τα ίδια αρνητικά σχόλια, αλλά ο άνδρας της δεν αντιδρούσε καθόλου. 

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΜΑΝΙΑ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ…

 

ΑΙ ΕΥΧΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΑΣΧΟΝΤΑΣ, ΑΛΛΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΣ ΩΡΙΜΟΥΣ!!!

 

Σήμερα, μου είπε μία νεφροπαθής, που χρόνια τώρα κάνει αιμοκάθαρση:

«Παππούλη, σταυρώστε, σας παρακαλώ, το χέρι μου. Οι φλέβες είναι όλο πληγές και δεν μπορώ να κάνω αιμοκάθαρση…».

«Αυτές οι πληγές», της είπα, «στην άλλη ζωή θα είναι διαμάντια, μεγαλύτερης αξίας από τα διαμάντια αυτού του κόσμου! Πόσα χρόνια κάνεις αιμοκάθαρση;»

«Δώδεκα», μου λέει.

ΕΞ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΙ!!

 

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ!!!

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΘΩΝΙΤΟΥ!!!

 

Ο Όσιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης, ήταν άνδρας υψηλός, μεγαλόσωμος και ρωμαλέος τόσο, ώστε έσερνε μεγάλους κορμούς δένδρων, δεμένους με ένα σχοινί, όταν εκτίζετο η ιερά και πανσεβάσμιος Μονή της Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, από τον Ίδιον ως ηγούμενο και τους άλλους αδελφούς.

Στην Τράπεζα του Μοναστηριού, ο Όσιος παρετήρησε ότι, ένας από τους αδελφούς τον περιεργαζόταν επιτιμητικά, επειδή, ενώ οι λοιποί μοναχοί έτρωγαν ένα πιάτο φαγητό, εκείνος κατανάλωνε ολίγον περισσότερο.

ΘΑΝΑΤΟΣ-ΚΡΙΣΙΣ-ΑΙΩΝΙΟΤΗΣ!!!

Κάποιος ευσεβής και ενάρετος νέος, μετά από αρκετή αναζήτηση και προσευχή, αποφάσισε να αφιερωθή εις τον Κύριον. Έτσι, εγκατέλειψε το σπίτι του, τους γονείς του, τους φίλους του, τη μεγάλη θέση που είχε σε μία σπουδαία βιομηχανία και ξεκίνησε να γίνει μοναχός. Στο κομοδίνο της κάμαράς του, άφησε το εξής σημείωμα:

«Αγαπητοί μου γονείς, φλέγομαι από τον πόθο της ολόψυχης αφιερώσεώς μου εις τον Κύριον. Τα λόγια του Χριστού: ''Ο φιλών πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος...'', με πείθουν γιά την ορθότητα της αποφάσεώς μου. Σας ευχαριστώ γιά όλα όσα μου προσφέρατε. Παρακαλώ να προσεύχεσθε γιά μένα, ώστε να φανώ αντάξιος της κλήσεώς μου. Και εγώ θα προσεύχομαι γιά εσάς»!

ΑΔΙΑΨΕΥΣΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!!

 

ΔΙΔΑΚΤΙΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑΙ ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ, ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ!!

 

-Αν ίσως βρέξει ο Τρυγητής, χαρά στον τυροκόμο!

-Βοηθάει ο Άη- Γιάννης και ο Σταυρός, γιομίζει αμπάρι και ληνός!

-Θέρος, τρύγος, πόλεμος!

-Μάρτη και Σεπτέμβρη ίσια τα μεσάνυχτα! (=ισημερία)

-Στον Τρυγητή σιτάρι σπείρε και στο πανηγύρι σύρε!

ΣΟΦΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΛΗΘΗΣ ΡΗΣΙΣ!!

 

Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ!!!

Στον αγώνα υπέρ της πατρώας Πίστεως, γράφει ο μεγάλος γέροντας Γερβάσιος, με πόνο ψυχής, γιά τούς ιερούς Κανόνες οι οποίοι συνετάχθησαν εν Πνεύματι Αγίω από τους Θεοφόρους Πατέρας:

 «Είναι θλιβερόν ότι, επί του γυμνού και ακαλλιεργήτου σήμερον αγρού των Ιερών Κανόνων επιφέρεται πνεύμα ψυχρότητος και αδιαφορίας. Λόγοις τιμώνται οι Κανόνες, από τους πλείστους, ως τα θεμέλια της Ορθοδοξίας. Έργω όμως, ελάχιστα εφαρμόζονται. Η παγερά αδιαφορία θανατώνει την φωνήν, ήτις τολμά να υπερασπίση τον Άγγελο-Φύλακα της Ορθοδοξίας.

Θεωρούνται οι Κανόνες περγαμηναί πεπαλαιωμέναι…

Είναι εν πολλοίς ο μεγάλος νεκρός...

ΤΟ ΟΛΟΦΩΤΕΙΝΟΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ!!!

 

Η ΤΕΛΕΙΟΤΗΣ ΤΩΝ ΑΠΑΘΩΝ ΚΑΙ Ο ΙΕΡΟΣ ΑΓΩΝ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ!!!

Κάποιος ασκητής, απέκτησε την φήμη ότι επί πενήντα χρόνια ζει με αυστηρή νηστεία, αποφεύγοντας και αυτό το ψωμί και το κρασί. Έλεγε μάλιστα και ο ίδιος:

«Θανάτωσα την φιληδονία, την φιλαργυρία και την φιλοδοξία».

Όταν το άκουσε ο αββάς Αβραάμ, πήγε να τον συναντήσει και του λέει:

«Εσύ είπες αυτά τα λόγια αδελφέ;».

«Ναι αββά μου», απήντησε ο ασκητής.

«Δεν μου λες: Εάν εισέλθης στο κελλί σου και εύρης μία γυναίκα, μπορείς να μείνεις τελείως αδιάφορος γιά το φύλο της;;».

ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΕΓΑΛΗ, ΚΥΡΙΩΣ, ΕΙΣ ΤΑ… ΜΙΚΡΑ!!!

 

Η ΕΝ ΚΡΥΠΤΩ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ!!

 

Το αφεντικό μου, οδηγούσε ένα πολυτελές αυτοκίνητο και εγώ είχα καθήκον να του ανοίγω την πόρτα της βίλας του, καθώς εργαζόμουν εκεί ως φύλακας. Πάντα με την καλημέρα και την καλησπέρα στο στόμα τον χαιρετούσα με μεγάλη ευγένεια, αλλά αυτός ποτέ δεν ανταπέδιδε τον χαιρετισμό μου.

Η οικογένεια μου, δεν τα έφερνε εύκολα βόλτα, όλα πτωχικά και μετρημένα, οι ελλείψεις πολλές… Κάποτε μάλιστα, με είδε το αφεντικό μου να σκαλίζω τις σακούλες με τα σκουπίδια της οικίας του… Σκοπός μου ήταν να βρω κάτι χρήσιμο ή κάποιο τρόφιμο σε καλή κατάσταση. Ντράπηκα, αλλά αυτός, πάλι, δεν έδωσε καμμία σημασία. Ήταν σαν να μην υπήρχα...

Την άλλη ημέρα, ευρήκα στο ίδιο σημείο μία σακούλα με φρέσκο φαγητό, λες και κάποιος το είχε μόλις αγοράσει. Χαρούμενος το πήρα και δεν έδωσα μεγάλη σημασία γιά το πώς ευρέθηκε εκεί. Από τότε, κάθε μέρα εύρισκα μία τσάντα με φρέσκο φαγητό και άλλα απαραίτητα γιά το σπίτι. Είχε γίνει πλέον καθημερινότητα. Στο σπίτι, το φαγητό δεν μας έλειψε από τότε, και όλοι μας αναρωτιόμασθαν ποιός ήταν αυτός που ξεχνούσε την τσάντα με τα πράγματα σε καθημερινή βάση…

Ο ΟΡΘΩΣ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ ΓΝΗΣΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ!!

 

ΙΕΡΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ, ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΙΝ!!!

  

1.Γέρων Γερβάσιος Παρασκευόπουλος (1877-1964)! 

2.Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Αντώνιος Κόμπος (1920-2005)!

3.Γέρων Αθανάσιος Χαμακιώτης (1891–1967)!

4.Πατριάρχης Σερβίας Παύλος (1914-2009)!

ΤΑ ΠΑΘΗ ΗΤΤΩΝΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!

 

Κάποιος μοναχός που μόναζε σε Κοινόβιο, οργιζόταν συχνά… Το  πάθος της οργής δεν τον άφηνε και ξεσπούσε στους αδελφούς του. Αποφάσισε λοιπόν και είπε μέσα του:

«Θα πάω να ζήσω μόνος, μακριά από ανθρώπους. Και καθώς δεν θα έχω καμμία σχέση με κανέναν, θα πάψει και το πάθος».

Έφυγε πράγματι, και κατοίκησε σε μιά σπηλιά μόνος.

Η ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΟΝΟΥ!!!

Το καλλίτερο φάρμακο γιά την κάθε δοκιμασία μας, είναι η μεγαλύτερη δοκιμασία των συνανθρώπων μας, αρκεί να την συγκρίνουμε με την δική μας δοκιμασία, γιά να διακρίνουμε την μεγάλη διαφορά και την μεγάλη αγάπη που μας έδειξε ο Θεός και επέτρεψε μικρή δοκιμασία σ’ εμάς! Τότε, θα Τον  ευχαριστήσουμε και παράλληλα θα πονέσουμε γιά τον άλλον που υποφέρει πιο πολύ και θα κάνουμε καρδιακή προσευχή να τον βοηθήση ο Θεός!

Μου έκοψαν λ.χ. το ένα πόδι, να πω:

«Δόξα Σοι ο Θεός, που έχω τουλάχιστον ένα πόδι. Του άλλου, του έκοψαν και τα δύο…».!

Και αν ακόμη μείνω ένα κούτσουρο, χωρίς χέρια και πόδια, πάλι να πω:

«Δόξα Σοι ο Θεός, που περπατούσα τόσα χρόνια, ενώ άλλοι γεννήθηκαν παράλυτοι…»!

            Εγώ, από την στιγμή που άκουσα ότι ένας οικογενειάρχης έχει ένδεκα χρόνια αιμορραγία, είπα:

Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΧΑΡΑ!!!

 

 

ΑΠΛΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΙ, ΕΝΟΣ ΕΥΛΑΒΟΥΣ ΛΑΪΚΟΥ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΟΣ!!

 

Η φύση μας διδάσκει:

«Εάν πάρουμε ένα κουκούτσι πορτοκαλιού και το ρίξουμε στη γη, τί θα βγάλει;

Νεραντζιά θα βγάλει, και έχει ανάγκη από μπόλιασμα γιά να βγάλει πορτοκαλιά με γλυκά πορτοκάλια!

Εάν πάλι πάρουμε ένα κουκούτσι καλής ελιάς και το φυτεύσουμε τί θα βγάλει;

Η ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΠΙΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ, ΕΙΣ ΤΟ ΑΠΕΙΡΟΝ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!

 

ΤΡΑΓΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΔΑΚΡΥΒΡΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΝΕΜΕΝΗ.

 

ΣΟΦΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΑΦΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ!!!

 

Ο Μεγάλος Ρώσος σκηνοθέτης Αντρέϊ Ταρκόφσκι (1932-1986), όταν ήταν μικρός, ερώτησε τον πατέρα του (Αρσένυ Ταρκόφσκι, Ρώσο Ποιητή), εάν υπάρχει Θεός.

Και ο πατέρας του, του  έδωσε την παρακάτω σοφή απάντηση:

Η ΕΤΗΣΙΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΜΗΧΑΝΙΩΤΙΣΣΗΣ!!!

ΠΩΣ ΑΠΟΚΤΑΤΑΙ Η ΣΦΡΑΓΙΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΟΣ!!

 

ΤΑΠΕΙΝΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΣ ΤΩΝ ΕΥΕΡΓΕΣΙΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!

 

ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ, ΣΟΦΗ ΚΑΙ ΣΑΦΗΣ ΔΙΔΑΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ!!

 

<<Δύο  άνθρωποι,  χριστιανοί  μου,  ήλθον  μίαν  φοράν  και εξωμολογήθησαν  εις  εμέ,  Πέτρος  και  Παύλος τα ονόματά των,  και  να  ιδήτε  πως τους  εδιώρθωσα,  καλά  ή κακά...  Εγώ σας φανερώνω την  καρδίαν μου.

Μου λέγει, λοιπόν, ο Πέτρος:

«Εγώ, πνευματικέ μου, από τον καιρόν οπού εγεννήθηκα έως  τώρα, ενήστευα, επροσευχόμην πάντοτε, έκαμνα ελεημοσύνας εις τους πτωχούς, έκτισα Μοναστήρια, Εκκλησίας και άλλα  καλά  έκαμα. Τον  εχθρόν  μου, όμως, δεν  τον  συγχωρώ...»

Εγώ τότε  τον αποφάσισα τον Πέτρο διά την κόλασιν.

Έρχεται ο άλλος, ο Παύλος και μου λέγει:

«Εγώ από  τον  καιρόν  οπού  εγεννήθηκα  ποτέ κανένα καλόν  δεν έκαμα, αλλά μάλιστα έχω κάμει τόσα φονικά, επόρνευσα, έκλεψα, έκαψα Εκκλησίας, Μοναστήρια. Όλα τα κακά τα έκαμα, μα τον εχθρόν μου τον  συγχωρώ».

Να  ιδήτε  τί  έκαμα  εγώ  εις  αυτόν.

ΤΑ, ΕΚ ΤΗΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ, ΑΠΟΡΡΕΟΝΤΑ ΘΕΙΑ ΑΓΑΘΑ!!!

 

Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ, ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΑΣ ΠΛΕΚΤΑΝΑΣ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ!!!

 

Ένας γέροντας ερημίτης, που ασκήτευε στην έρημο του Ιορδάνου, είχε πολλά χρόνια, να πειραχθή από τον διάβολο… Αυτό του είχε δώσει θάρρος και έλεγε συχνά, πώς ο εχθρός δεν τολμούσε να πειράξει τους αγωνιστές, αλλά πήγαινε μόνο στους αμελείς και οκνηρούς.

Κάποτε, όμως, παρουσιάσθηκε μπροστά του ο διάβολος και του παραπονέθηκε:

«Τί σου έχω κάνει Αββά, και με εξευτελίζεις έτσι; Μήπως ποτέ σε πείραξα;».

«Φύγε από εδώ, πονηρό πνεύμα», φώναξε άφοβα ο ερημίτης, και σήκωσε το ραβδί του να τον κτυπήσει. «Δεν έχεις δικαίωμα να πειράζεις τους δούλους του Χριστού. Πήγαινε σε εκείνους, που με την απροσεξία τους σε προσκαλούν».

«ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ, ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ» (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)!!!

 

Ερώτησε κάποιος τον Όσιο Παΐσιο:

«Γέροντα, πρέπει να λέμε “δόξα Σοι ο Θεός”, όταν όλα πηγαίνουν καλά;».

 

Και απάντησε ο Αγιασμένος γέροντας:

«Μά, αν δεν λέμε το “δόξα Σοι ο Θεός” στις χαρές, πώς θα το πούμε στις θλίψεις;; Όταν είναι αχάριστος κανείς, δεν γνωρίζει την Αγάπη του Θεού. Η αχαριστία είναι μεγάλη αμαρτία. Γιά εμένα είναι θανάσιμο αμάρτημα. Ο αχάριστος, με τίποτε δεν ευχαριστιέται. Γιά όλα γκρινιάζει, όλα του φταίνε.

Στην πατρίδα μου, τα Φάρασα, χρησιμοποιούσαν πολύ το πετιμέζι. Ένα  βράδυ, λοιπόν, μία κοπέλα έκλαιγε, γιατί ήθελε πετιμέζι. Η μάνα της (τί να κάνη;), πήγε και ζήτησε από την γειτονιά. Αυτή, μόλις πήρε το πετιμέζι, έβαλε πάλι  τα κλάματα. Κτυπούσε τα πόδια της κάτω και φώναζε:

“Μαμά, θέλω και γιαούρτι”.

“Τέτοια ώρα, παιδάκι μου, που να βρω γιαούρτι;”, της λέει η μάνα της.

“Όχι, θέλω γιαούρτι”.

Πήγε, υποχρεώθηκε η καϋμένη σε μιά γειτόνισσα, της έφερε και γιαούρτι. Το παίρνει η κόρη και βάζει πάλι τα κλάματα.

“Τώρα γιατί κλαις;”, την ρωτάει η μάνα της.

Η ΜΑΡΤΥΡΙΚΗ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗΣ!!

 

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΟΣ ΤΟΛΣΤΟΪ!!

 

Ο ΜΕΓΑΣ ΕΦΕΥΡΕΤΗΣ ΘΩΜΑΣ ΕΝΤΙΣΟΝ!!

Κάποια ημέρα, ο Αμερικανός εφευρέτης Θωμάς Έντισον (Thomas Alva Edison 1847-1931), καθώς έψαχνε ανάμεσα στα παλαιά κειμήλια της οικογενείας του, ανακάλυψε ένα διπλωμένο χαρτί στη γωνιά ενός συρταριού του παλαιού γραφείου του. Το πήρε, το ξεδίπλωσε και το διάβασε:

«Ο υιός σας είναι διανοητικά ανεπαρκής και δεν μπορούμε να του επιτρέψουμε να παρακολουθεί πλέον τα μαθήματά μας. Αποβάλλεται...».

Ήταν το ίδιο εκείνο σημείωμα, που του έδωσε ο δάσκαλός του στο σχολείο πριν πολλά-πολλά χρόνια, γιά να το δώσει στη μητέρα του.

Αφού διάβασε εκείνο το γράμμα ο Έντισον, έκλαψε γιά ώρες και έγραψε στο ημερολόγιό του:

Η ΑΝΕΞΙΚΑΚΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!

 

Κάποτε, είδε κάποιος Γέροντας, από μακρινή απόσταση, έναν κλέφτη, που παραβίαζε την πόρτα του κελλιού του. Ήταν ο ίδιος, μάλιστα, που τον είχε κλέψει και μία προηγούμενη χρονιά… Μέριασε ο Γέροντας, και κρύφθηκε στην μάνδρα, ώσπου ο κλέφτης τελείωσε το έργο του και έφυγε ανενόχλητος.

Ο γέροντας, διηγήθηκε στον υποτακτικό του, ο οποίος απουσίαζε την στιγμή της κλοπής,  τί συνέβη και γιατί έλειπαν τα πράγματά τους.

Εκείνος τότε θυμωμένος τού επιτέθηκε λεκτικά, ως εξής:

«Γιατί γέροντα δεν ήλθες να με καλέσεις, να τον πιάσουμε; Ο ίδιος μας έκλεψε και πέρυσι και μένει αμετανόητος…».

ΤΟ ΤΕΤΡΑΠΤΥΧΟΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΟΥΣ ΧΡΗΣΤΟΗΘΕΙΑΣ!!!

ΜΑΚΡΑΝ, ΑΠΟ ΤΟΥ ΦΟΒΕΡΟΝ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑΣ!!

Ο σύγχρονος άνθρωπος, δεν μπόρεσε να οργανώσει τη ζωή του κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να έχει αρκετή «σχόλη» (ελεύθερο χρόνο), γιά την προσευχή και την πνευματική θεωρία του Θεού. Και αιτία αυτού είναι, το άπληστο πάθος της «φιλοκτημοσύνης». Το πάθος αυτό της πλεονεξίας, ο Απόστολος Παύλος ωνόμασε ειδωλολατρεία!!

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΙΕΡΑΣ ΠΑΤΡΟΓΟΝΙΚΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ!!

 

Η ΒΑΘΥΣΤΟΧΑΣΤΟΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΛΟΓΟΝ!!

 

ΤΟ ΟΛΕΘΡΙΟΝ ΚΑΚΟΝ ΤΗΣ ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΤΗΤΟΣ...

 

Κάποτε, μία αλεπού, τριγυρνούσε νύκτα σε ένα χωριουδάκι, αναζητώντας τροφή σε κανένα κοτέτσι. Μες στο σκοτάδι, όμως, γλίστρησε και έπεσε σ’ ένα αφύλαχτο πηγάδι. Μέχρι να ξημερώσει έκλαιγε απαρηγόρητη γιά το πάθημά της.

Το πρωΐ, ένας τράγος, που είχε ξεφύγει από το κοπάδι του, αναζητώντας νερό,  έσκυψε στο στόμιο του πηγαδιού.

«Πολύ βαθύ το βλέπω», μουρμούρισε στενoχωρημένος.

Τότε η αλεπού χωρίς να χάσει ευκαιρία του λέει, σκεπτόμενη πονηρά:

«Φίλε μου, το νερό είναι δροσερό και θα το ευχαριστηθής πολύ. Πήδα, πιές και ύστερα ανεβαίνουμε μαζί».