Η ΑΔΙΑΨΕΥΣΤΟΣ ΤΡΑΓΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΣ...!!

 

Η ΠΑΡΕΛΘΟΥΣΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΙ Η ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ!!!

 

Με το πέρας του Όρθρου και προ της Θείας Λειτουργίας της Γ΄ Κυριακής της Μ. Τεσσαρακοστής, δηλαδή της Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως, ο Τίμιος Σταυρός μεταφέρεται από τον Ιερέα, με πομπή, στο κέντρο του Ναού, όπου τελείται, όπως ορίζει το Εκκλησιαστικό τυπικό, η Ακολουθία της προσκυνήσεως του Ζωοποιού Σταυρού!

Στη συνέχεια, οι πιστοί ασπάζονται τον Τίμιο Σταυρό και λαμβάνουν από το χέρι του Ιερέα ως ευλογία διάφορα άνθη, βασιλικό ή κλαδάκια από δενδρολίβανο, τα λεγόμενα Σταυρολούλουδα. Αυτά, μετά τα φυλάσσουν στο εικονοστάσι των σπιτιών τους, όπως και τα άνθη του Επιταφίου.

Παίρνουμε λοιπόν από την Εκκλησία τα λουλούδια που μας δίνει ο Ιερέας και, δυστυχώς, δεν ξέρουμε για ποιόν σκοπό μας τα δίνει...

Ποιά είναι η χρήση τους; Τί να τα κάνουμε;

Η ΑΛΩΣΙΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΗΣ ΥΠΟ ΤΩΝ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΩΝ, ΤΗΝ 12ην ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1204...

 

Ο στόλος των Ενετών και Σταυροφόρων έφθασε προ των τειχών της Κωνσταντινουπόλεως, στις 23 Ιουνίου 1203. Οι νεοφερμένοι έμειναν κατάπληκτοι από όσα έβλεπαν τα μάτια τους:

«Δεν μπορούσαν να φαντασθούν ότι υπήρχε στον κόσμο τόσο οχυρή Πόλις! Είδαν τα υψηλά τείχη, τους ισχυρούς πύργους, τα θαυμαστά παλάτια, τις μεγάλες Εκκλησίες, που ήταν τόσες πολλές, ώστε κανείς δεν θα το πίστευε αν δεν τις έβλεπε με τα μάτια του! Το μήκος της, το πλάτος της, έδειχναν πως ήταν Βασιλεύουσα!», με τα λόγια αυτά περιγράφει τις πρώτες του εντυπώσεις ο ιστορικός και εκ των ηγετών της Σταυροφορίας Γοδεφρείδος Βιλλεαρδουίνος.

Ο ΟΝΤΩΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ!!!

 

ΤΑ ΕΠΑΙΝΕΤΑ ΔΕΥΤΕΡΕΙΑ!!

 

Προ πολλών ετών, επικειμένης της εκλογής Βοηθού τινος Επισκόπου, ενεγράφη δεύτερος εις το τριπρόσωπον ψηφοδέλτιον (ο πατήρ Ιωήλ ο Γιαννακόπουλος). Ο τότε Μητροπολίτης Μεσσηνίας, ελθών εξ’ Αθηνών εις Καλάμας, ανεκοίνωσε τούτο εις τον π. Ιωήλ, όστις ουδέν εγνώριζε, και προσέθηκεν:

«Άντε, την άλλη φορά θα έλθης πρώτος».

ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ, ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ!!!

 

ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ, ΣΥΝΕΤΗ ΚΑΙ ΣΟΦΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ!!

 

«Στο μονοπάτι της ζωής, θα συναντήσετε ανθρώπους, που θα σας πλησιάσουν, προσπαθώντας να εκμεταλλευθούν τις ευαισθησίες σας, την καλωσύνη και την αγαθότητά σας... Θα κάνουν τα πάντα, γιά να συνδεθούν μαζί σας, αφού έχουν νοιώσει το χάρισμά σας, να βοηθάτε και να δίνεσθε στους άλλους.

Στην αρχή θα σας αποθεώσουν, αλλά μην ξεχνάτε ότι, ο προδότης είναι πάντα κάποιος που μας εδόξασε… Θα  σας τονίζουν το πόσο υπέροχος άνθρωπος είσθε... Αλλά με την πάροδο του χρόνου, και αφού έχουν παίξει με την ψυχή σας, ο θαυμασμός θα γίνεται αδιαφορία, απομάκρυνση και λήθη. Απλά και μόνο, διότι δεν θα εξυπηρετήτε πιά τις ανάγκες τους.

«ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ» (Όσιος Πορφύριος)!!!

 

ΘΕΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ, ΕΙΣ ΕΥΛΑΒΗ ΝΕΟΝ ΜΟΝΑΧΟΝ!!

 

<<Κάποιος νέος μοναχός, είχε την εξής απορία:

«Πώς ο σατανάς αντιλαμβάνεται την νοερά προσευχή του ανθρώπου και απομακρύνεται απ’ αυτόν, εφόσον δεν έχει τη δύναμη να του διαβάσει τον λογισμό,  δηλαδή, δεν γνωρίζει το τί σκέπτεται ο άνθρωπος μέσα του;;».

Ένα βράδυ, λοιπόν, του παρουσιάζεται κάποια Αγία στον ύπνο του και του λέει:

Ο ΑΔΙΚΩΣ ΠΑΣΧΩΝ, ΑΛΛΑ ΘΕΑΡΕΣΤΩΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ!!!

 

Κάποια σύζυγος, μητέρα τριών παιδιών, συνήθιζε να προσβάλλει και να κτυπά τον άνδρα της σε κάθε ευκαιρία, χωρίς αυτός να ανταποδίδει τις προσβολές και τα κτυπήματα!

Ο γείτονας και φίλος αυτού του «ταλαίπωρου», εγνώριζε τί βίωνε ο φίλος του, όπως επίσης εγνώριζε πόσο καλός και ήσυχος άνθρωπος ήταν, οπότε αποφάσισε, χωρίς να του το πει, να επισκεφθή τον κοινό τους εξομολόγο.

Και του είπε:

«Πάτερ, θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν ο τάδε, που είναι φίλος μου και εξομολογείται σ’ εσάς, σας έχει αναφέρει ποτέ, πώς περνάει με την οικογένειά του ή εάν εσείς τον έχετε ρωτήσει ποτέ, πώς περνάει στο σπιτικό του».

«Πού να θυμηθώ παιδί μου;», απήντησε ο εξομολόγος.

ΣΟΦΩΤΑΤΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ!!

 

ΤΟ ΔΙΑΡΚΩΣ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ!!!

 

ΤΟ ΟΝΤΩΣ ΑΝΩΤΑΤΟΝ ΑΞΙΩΜΑ!!!

 

Έτερον πρόσωπον ηυχήθη εις τον π. Ιωήλ:

«Πάτερ μου, εύχομαι γρήγορα Δεσπότης.

Θα ωφελήσετε πολύ περισσότερον την Εκκλησίαν».

Ο ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΟΥ ΠΟΛΕΜΟΣ, ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΣΚΗΤΩΝ!!!

 

«Τις πρώτες δύο-τρείς βραδιές που ήλθα και έμεινα στο ασκητήριο του γέρο-Ιωσήφ ως κοσμικός, ο διάβολος τέτοια λύσσα είχε, που δεν με άφηνε να κοιμηθώ και να κάνω προσευχή…

Πάω να κοιμηθώ και να, ο διάβολος επάνω μου ολόκληρος... Πότε σαν σκύλος, πότε σαν άνθρωπος, πότε σαν λιοντάρι… Εγώ από τον φόβο μου σηκωνόμουν και έκανα προσευχή. Έμενα άϋπνος τελείως, και την ημέρα δεν μπορούσα ούτε να κάνω τα καθήκοντά μου, αλλά ούτε και να προσευχηθώ…

ΟΡΘΗ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΗ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΙΣ!!

 

ΥΠΑΚΟΗ – ΠΡΟΣΕΥΧΗ – ΘΕΟΛΟΓΙΑ!!!

 

ΤΑ ΑΝΕΞΙΧΝΙΑΣΤΑ ΚΡΙΜΑΤΑ, ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΑΘΟΥ ΘΕΟΥ!!!

 

Ερώτησε κάποιος τον Άγιο γέροντα Παΐσιο:

«Γέροντα, μπορούμε να λέμε γιά τους διαφόρους πειρασμούς που συμβαίνουν στην ζωή μας, ότι αυτό ήταν το Θέλημα του Θεού;».

 

Και απάντησε ο Άγιος:

«Όχι! Να μην μπερδεύουμε το Θέλημα του Θεού με τον πειρασμό και με όσα φέρνει ο πειρασμός. Ο Θεός αφήνει τον διάβολο ελεύθερο, μέχρις ενός σημείου, να πειράξη τον άνθρωπο, και τον άνθρωπο τον αφήνει ελεύθερο να κάνη το καλό ή το κακό. Δεν πταίει όμως ο Θεός γιά το κακό που θα κάνη ο άνθρωπος. Ο Ιούδας λ.χ. ήταν μαθητής του Χριστού. Μπορούμε να πούμε ότι ήταν Θέλημα Θεού να γίνη προδότης;;

Ασφαλώς όχι!! Ο ίδιος ο Ιούδας επέτρεψε στον διάβολο να μπη μέσα του…

Κάποιος είπε σ’ έναν Ιερέα:

“Πάτερ, σε παρακαλώ, κάνε ένα Τρισάγιο γιά τον Ιούδα”.

Ήταν δηλαδή σαν να έλεγε:

Η ΑΣΦΑΛΗΣ ΑΝΟΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ!!!

 

<<Εκείνο το οποίο πρέπει να προσέξουμε γιά να έχουμε τον Θεό Βοηθό και τους Αγίους Του να μας βοηθούν, σε κάθε ανάγκη και περίσταση, κάθε ασθένεια και συμφορά, είναι να γίνουμε και εμείς Άγιοι!

Εάν αυτό δεν ήταν δυνατόν, δεν θα έλεγε ο Κύριος:

«Ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι» (Α´Πέτρου Α΄16΄)!!!

Εάν δεν ήταν δυνατόν, δεν θα είχαμε τους Αγίους Πάντας! Και εκείνοι άνθρωποι ήσαν σαν και εμάς. Επομένως, να μη προφασιζόμασθε “προφάσεις εν αμαρτίαις”.

Γιά να γίνουμε όμως Άγιοι, πρέπει να αγαπήσουμε τον Θεόν με όλη μας την ψυχή και με όλη μας την καρδιά, και να μιμηθούμε και εμείς τους Αγίους! Οι Άγιοι, όμως, που αγίασαν, δεν αγίασαν έτσι απλά! Αγίασαν, διότι είχαν πίστη προς τον Θεόν! Η δε πίστη οδηγεί τον άνθρωπο προς την αγάπη, όπως λέγει ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής:

«ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ, ΕΣΥ ΜΗ ΜΕ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΣ»!!!

 

ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ!! (3/3)

ΑΛΗΘΗΣ ΛΑΪΚΗ ΡΗΣΙΣ!!

 

«ΕΑΝ ΔΕΝ ΔΩΣΗΣ ΑΓΑΠΗΝ, ΔΕΝ ΘΑ ΛΑΒΗΣ ΑΓΑΠΗΝ» (Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)!!!

 

«Ας πούμε ότι:

Ένας γεωργός έχει ένα σακκουλάκι με σπόρο και τον σπέρνει.

Μετά μαζεύει τον καρπό και από αυτόν γεμίζει μία μεγάλη σακκούλα σπόρο!

Εάν σπείρει ύστερα αυτόν τον σπόρο που έχει στην μεγάλη σακκούλα, θα γεμίσει ένα σακκί!

Εάν τώρα μαζέψει πολύ σπόρο και τον σπείρει, θα γεμίσει ένα αμπάρι!

Ο ΕΚΟΥΣΙΩΣ ΠΤΩΧΟΣ ΑΓΙΟΣ, ΤΗΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ!!!

 

Ο ΣΟΦΟΣ ΠΛΑΤΩΝ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ!!

 

ΔΙΔΑΚΤΙΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑΙ ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ, ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ!!

 

-Αλί στα Μαρτοκλάδευτα και τ’ Απριλοσκαμένα! [Δηλ. Το Μάρτη δεν πρέπει να γίνεται κλάδεμα και τον Απρίλη δεν πρέπει να σκάβουμε τη γη].

-Αν βρέξει ο Απρίλης δυό νερά κι ο Μάης άλλο ένα τότε τ' αμπελοχώραφα χαίρονται τα καϋμένα!

-Αν βρέξει ο Απρίλης δυό νερά κι ο Μάης μιά και φίνα, αξίζει τ’ αλαφόπουλο μ’ όλη την αλαφίνα!

-Αν βρέξει ο Μάρτης δυό νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σ’ εκείνον τον ζευγά που 'χει στη γη σπαρμένα!

ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ!! (2/3)

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ, ΜΙΑΣ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΣ ΨΥΧΗΣ!!

ΣΟΦΑΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ, ΕΝΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ!!!

 

ΥΠΟ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΠΡΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ Η ΑΓΑΠΗ, ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ!!

 

Ερώτησις (προς τον γέροντα Ιωήλ) παρ' άλλου Κληρικού:

«Πάτερ Ιωήλ, πώς δεν εγίνατε ακόμη Δεσπότης, σείς που έχετε τόσα προσόντα;

Ως Αρχιερεύς, θα είχετε πολύ περισσοτέρας δυνατότητας διά το έργον σας, καθώς και πολλούς συνεργάτας».

Η «ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ» ΖΩΗΣ, ΤΗΣ ΔΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ!!!

Επιμνημόσυνος δέησις, ενώπιον του σκηνώματος της Θ. Αλεξάνδρας (εκοιμήθη την 29ην Μαρτίου 1983), υπό του αοιδίμου Μητροπολίτου Ύδρας κ.κ. Ιεροθέου Τσαντίλη. Συμπροσεύχονται εξ αριστερών, ασκεπής, ο τότε ηγούμενος του Ιερού Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου – Τροιζήνος, Αρχιμ.γ.Ησύχιος Πέππας, εκ δεξιών ο Αρχιμ. και αδελφός τού Ησυχαστηρίου π. Ιγνάτιος Πατεστής και, όπισθεν εις την αριστεράν πλευράν (εννοείται πάντοτε όπως βλέπομε την φωτογραφίαν), ο Αρχιμ. π.Πανάρετος Ασημακόπουλος.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΟ

Η θεία Αλεξάνδρα (1904-1983) μας έλεγε ότι, από οκτώ ετών, είπε στον εαυτό της:

«Αλεξάνδρα, από σήμερα αναλαμβάνεις τις υποχρεώσεις σου.

Θα μεγαλώσεις τ’ αδέλφια σου και θα βοηθήσεις την οικογένειά σου, όσο μπορείς κι όπως μπορείς καλλίτερα. Το βιβλίο της ζωής περιλαμβάνει γιά όλους τους ανθρώπους δύο τόμους.

Ο ένας έχει τον τίτλο: “Τα δικαιώματά μου”.

Ο (συγκεκριμένος) τόμος o δικός σου, όμως, έχει μόνο εξώφυλλο και καμμία σελίδα!

Ο άλλος τόμος έχει τίτλο: “Οι υποχρεώσεις μου”.

Η ΑΓΙΑ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ, ΤΩΝ ΠΑΜΠΤΩΧΩΝ ΟΣΙΩΝ ΑΣΚΗΤΩΝ!!!

 

ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΗΣ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΣΕΒΑΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ!!!

 

«Την αυταπάρνησι και την αυτοθυσία αυτής της γυναικός, τα έχω συναντήσει μόνο στα συναξάρια των Αγίων...»!!

Αείμνηστος γ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος.

 

«...Αν ο πατήρ Επιφάνιος έγινε κληρικός οφείλεται πρώτα εις την κλήσιν και εις τον φωτισμόν του Κυρίου! Αλλά εις την κλήσιν και εις τον φωτισμόν του Κυρίου, τον οποίον έλαβε χάρις και στις πολλές προσευχές και εις τον πολύ πόνον της δούλης του Θεού Αλεξάνδρας! Ξέρω ακόμα, ότι η κεκοιμημένη δούλη του Θεού Αλεξάνδρα υπήρξε γιά τον πατέρα Επιφάνιο κάτι πολύ περισσότερον από “μητέρα” σαρκική! Κάτι πολύ περισσότερον θα έλεγα και από πνευματικός πατέρας! Αν έλεγα ότι: “Ό,τι υπήρξε η Αγία Μακρίνα γιά τον Μέγαν Άγιον Βασίλειον, υπήρξε η δούλη του Θεού Αλεξάνδρα γιά τον πατέρα Επιφάνιο”, δεν θα έπεφτα έξω! Γι’ αυτό ακριβώς είπα εις την αρχήν, ότι αν ο Θεός θελήση να απογράψη τα καλά έργα, την καρποφορίαν των κόπων και των προσευχών της δούλης Του Αλεξάνδρας, θα απέγραφε εις το ενεργητικόν της, όλα όσα έχει κάμει ο πατήρ Επιφάνιος και συγχρόνως θα απέγραφε εις το ενεργητικόν της και τον ίδιο τον πατέρα Επιφάνιον...»!!

ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΙ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΡΗΣΕΙΣ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ!!!

 

ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ!! (1/3)

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΣΟΦΟΝ ΛΟΓΙΟΝ!!

 

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΠΑΔΟΚΟΥ!!!

 

Ο ΜΕΓΑΣ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΤΟ ΔΟΥΛΟΝ ΓΕΝΟΣ!!!

 

<< «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην!!!» (Γέν.Α΄1΄) και πάντα τα εν αυτοίς,  λέγει  ο  προφήτης  Μωϋσής, πεφωτισμένος  εκ Πνεύματος Αγίου, εις την Αγίαν Γραφήν.

Τον παλαιόν καιρόν, Χριστιανοί μου, εγίνοντο καλοί οι άνθρωποι. Ανάμεσα εις τους πολλούς έχομεν και ένα ονομαζόμενον Μωϋσήν. Ο Μωϋσής, αδελφοί μου, από μικρόν παιδίον έλαβε δύο πράγματα εις την καρδίαν του: Αγάπην εις τον Θεόν και εις τους αδελφούς του! Αυτάς τα δύο Αγάπας να έχετε, και χαράν και δόξαν και αγαλλίασιν και πλούτον και θησαυρόν!! Να  χαιρώμεθα με αυτάς τας δύο Αγάπας πάντοτε!

Σαράντα  χρόνους  εσπούδασεν  ο  προφήτης  Μωυσής  να  μάθη  τα γράμματα, διά να καταλάβη πού περιπατεί.

ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΗΡΩΩΝ ΜΑΣ!!!

 

Η ΕΘΝΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ!!! Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ!!! Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ!!! ΤΑ ΙΕΡΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ!!!

  

Η ΕΘΝΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ!!! 

ΜΙΑ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ, ΑΞΙΑ ΛΟΓΟΥ, ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ!!

 

Μία αξιόλογη κινηματογραφική ταινία – νουβέλα, εμπνευσμένη από τον ηρωϊκόν Εθνοαπελευθευρωτικόν αγώνα του 1821!

Το ηρωϊκόν αυτό Έπος, μοναδικόν εις τα παγκόσμια χρονικά(!!!), δυστυχώς υποβαθμίζεται τα τελευταία έτη, κυρίως λόγω του καθαρώς Εθνικοθρησκευτικού χαρακτήρος Του.

Η «παγκοσμιοποίηση» και τα όπου γης, ακόμη και εις την Ελληνορθόδοξον Πατρίδα μας, «τσιράκια» της, δεν ανέχονται τοιαύτα μηνύματα και τα υψηλά διδάγματα που απορρέουν μέσα από αυτά διά τας νεωτέρας γενεάς…

Ο ΠΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ!!

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΥ ΗΡΩΟΣ, ΤΟΥ 1821!!!

 

Ο μεγάλος αγωνιστής του 1821 Νικήτας Σταματελόπουλος («Νικηταράς ο Τουρκοφάγος»), το 1841, ήταν τόσο πτωχός, που ζητούσε ελεημοσύνη στα σοκάκια του Πειραιά... Η αρμόδια αρχή, η οποία χορηγούσε θέσεις επαιτείας, του επέτρεπε να επαιτεί, κοντά στην Εκκλησία της Ευαγγελιστρίας του Πειραιώς, κάθε Παρασκευή…

Όταν έμαθε ο πρεσβευτής της Γαλλίας, τα νέα γιά τον Νικηταρά, επήγε στο σημείο όπου   ζητιάνευε  ο  μεγάλος οπλαρχηγός. Μόλις ο Νικηταράς αντελήφθη τον ξένο, μάζεψε αμέσως το απλωμένο χέρι του!

«Τί κάνετε στρατηγέ μου;» ερώτησε ο πρεσβευτής.

ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΤΟΥ ΕΥΛΑΒΕΣΤΑΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ!!

 

Ποικίλαι Πνευματικαί Εμπειρίαι!!!

 Ο αξιότιμος κ. Εμμανουήλ Καπετανάκης (πρ. Διευθ. Δημοτικής Εκπαιδεύσεως), αφηγείται ποικίλες, προσωπικές και μη,πνευματικές εμπειρίες, με Άγιες μορφές της Ορθοδόξου πίστεως! Τον ευχαριστούμε, γι' αυτή την νέα βιντεοσκόπηση και την άδεια να την δημοσιοποιήσουμε! 

12/01/2024

 

Η ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ!!!

 

Η ΠΑΝΑΓΑΘΟΣ ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ(!!!) ΚΑΙ Η ΚΑΚΙΑ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ...

 

<<Οι δοκιμασίες που μας έρχονται, είναι μερικές φορές η “αντιβίωση” που δίνει ο Θεός γιά τις αρρώστιες της ψυχής μας και πολύ μας βοηθούν πνευματικά! Τρώει ο άνθρωπος ένα μαλακό σκαμπίλι και μαλακώνει η καρδιά του! Ο Θεός ξέρει φυσικά σε τί κατάσταση ευρίσκεται ο καθένας μας, αλλά, επειδή εμείς δεν ξέρουμε, επιτρέπει να δοκιμασθούμε, γιά να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να βρούμε τα πάθη που υπάρχουν κρυμμένα μέσα μας και να μην έχουμε παράλογες απαιτήσεις την ημέρα της Κρίσεως! Διότι, και να παρέβλεπε τα πάθη μας και να μας έπαιρνε όπως είμασθε στον Παράδεισο, και εκεί πάλι θα δημιουργούσαμε προβλήματα. Γι’ αυτό ο Θεός επιτρέπει στον διάβολο να δημιουργή εδώ πειρασμούς, γιά να μας ξεσκονίζουν, ώστε να ταπεινωθή και να εξαγνισθή η ψυχή μας με τις θλίψεις, οπότε μετά μας χαριτώνει!

                Η πραγματική χαρά γεννιέται, από την πίκρα που γεύεται κανείς με χαρά, γιά τον Χριστό που πικράθηκε, γιά να μας σώση!!! Ο Χριστιανός, πρέπει να χαίρεται ιδιαίτερα, όταν τον βρίσκη κάποια δοκιμασία, χωρίς να έχη δώσει ο ίδιος αφορμή!

                Λέμε καμμιά φορά στον Θεό:

ΘΛΙΒΕΡΑ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΩΔΩΝ ΑΦΥΠΝΙΣΤΙΚΟΣ!!

 

Ο ΩΦΕΛΙΜΩΤΕΡΟΣ ΙΕΡΟΚΥΡΗΞ!!!

 

Κάποτε,  ένας  ηλικιωμένος ιερέας,  ανηφόρησε  σε κάποιο απομακρυσμένο  χωριό, με σκοπό να στηρίξει και να παρηγορήσει τους αποκαμωμένους λίγους και γηρασμένους κατοίκους του. Το χωριό σκαρφαλωμένο στα γρεμνά, ζωντανή ζωγραφιά, είχε ένα Εκκλησάκι στη μέση και γύρω-γύρω τα παραμυθένια πέτρινα σπίτια. Πίσω από το Ιερό της Εκκλησιάς, στεκόταν το Κοιμητήριο του χωριού, με τα καντηλάκια αναμμένα, που έδενε σιωπηλά το χθες με το σήμερα!

Ο ηλικιωμένος ιερέας κτύπησε την καμπάνα και μαζεύθηκαν οι λιγοστοί χωρικοί, να ακούσουν λόγο παρηγορητικό, αφού τα μέρη τους ήταν μακρινά και καταδικασμένα στη μοναξιά... Πριν ξεκινήσει το λόγο ο γέροντας, τα μάτια των χωρικών άστραψαν και του είπαν:

«Να έρχεσαι πάτερ να μας μιλάς, είμασθε ορφανοί από λόγο Θεού.  Χρόνια  έχει  να έλθη στο  χωριό  μας κάποιος παππούλης, να μας μιλήσει γιά τον Κύριο…»!

Και ο παππούλης συμμερίσθηκε τα πονεμένα αυτά λόγια.

Στην αρχή σώπασε και μετά είπε:

Ο ΟΝΤΩΣ ΑΓΝΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ!!!

 

Η ΥΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΒΡΑΒΕΥΟΜΕΝΗ, ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ!!!

 

Ένα απόγευμα, είχαν πάει εκατοντάδες άνθρωποι στο Μοναστήρι (Ιερά Μονή
Μεταμορφώσεως στην Κύμη) γιά αγρυπνία και με την κρυφή ελπίδα πως, ίσως υπήρχε και δυνατότητα να φάνε κάτι, διότι η πείνα θέριζε τον κόσμο… Έτος 1943, γερμανική κατοχή...

Στο Μοναστήρι όμως, είχαν μόνο μια χούφτα ρεβίθια σε ένα σακκουλάκι και μία χούφτα πλιγούρι σε ένα άλλο. Ο γέρων Σίμων ο Αρβανίτης,  είπε τότε, στη μαγείρισσα, την Μοσχούλα:

«Άκουσε τί θα κάνεις: Θα βάλεις στη φωτιά τα δύο μεγάλα καζάνια και θα τα γεμίσεις ως τη μέση με νερό. Μόλις δεις να κοχλάζει το νερό, ρίξε τα ρεβίθια στο ένα καζάνι και το πλιγούρι στο άλλο, γιά να κάνουμε φαγητό και να φάει ο κόσμος!»!!

Η Μοσχούλα, είχε ζωηρές αμφιβολίες γι’ αυτά που άκουσε, αλλά ο π. Σίμων την ήλεγξε αυστηρά και της είπε:

«Κάνε, παιδί μου, υπακοή. Κάνε ό,τι σου λέω εγώ και άφησε τις κουβέντες»!!

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΦΩΤΙΚΗΣ, ΟΜΙΛΕΙ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΩΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ!!!

 

Η ΘΕΑΡΕΣΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΛΗΨΙΣ, ΤΩΝ ΑΛΛΟΤΡΙΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ!!!

 

«Πάλι νηστεία μπαμπά;», ρώτησε η κόρη και άρχισε τα πειράγματα όταν είδε τον πατέρα της, να μην αγγίζει το αρτύσιμο φαγητό του... Η μητέρα τους έφταιγε γιά την καζούρα που του έκαναν  κάθε λίγο και λιγάκι τα παιδιά του… Εκείνος είχε κάνει το «λάθος», να εξηγήσει τον λόγο που έκανε έκτακτες νηστείες, στην γυναίκα του και εκείνη…, πήγε και το φανέρωσε στα παιδιά της... Δεν το είπε βέβαια με κακό σκοπό, αλλά να που τώρα κάθε λίγο και λιγάκι, τον πείραζαν και γελούσαν μαζί του τα παιδιά του, όταν τον έβλεπαν να μην αγγίζει το αρτύσιμο φαγητό του...

Ήταν καθηγητής σε Γυμνάσιο, και όταν κάποιοι μαθητές ξέφευγαν από τα όρια, εκείνος έβαζε τον εαυτόν του σε αυστηρή ημερήσια νηστεία, πέρα από τις καθιερωμένες της Εκκλησίας μας!!

Όταν έπαιρνε κάποιος αποβολή, εκείνος νήστευε!!

Όταν ξέσπαγε σοβαρός καβγάς μεταξύ των μαθητών, εκείνος νήστευε!!

Όταν έπιανε κανέναν στην πίσω αυλή να καπνίζει, εκείνος νήστευε!!

«Και τί νόημα έχει αυτό μπαμπά;», ρωτούσε ο γιός του, που μόλις είχε μπει στην Θεολογική Σχολή.