Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ!!!

 

Ένας αγιορείτης ασκητής έστειλε τον υποτακτικό του να πουλήσει το εργόχειρο τους στις Καρυές. Εκεί ο υποτακτικός, άκουσε στο Πρωτάτο ωραιότατες ψαλμωδίες και ύμνους.

Στην επιστροφή του, λέει στον γέροντά του:

«Γέροντα έχω ένα λογισμό: Εμείς εδώ πέρα στην έρημο δεν δοξάζουμε τον Θεό, δεν κάνουμε τίποτα. Να δεις πώς εκεί υμνούν τον Θεό με ψαλμωδίες και χορωδίες… Εμείς εδώ μόνο κομποσχοίνι, μόνο “Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με”».

Λέει, τότε, ο διορατικός και σοφός γέροντας στον υποτακτικό του:

«Ας πάμε παιδί μου, να δούμε, πώς προσεύχονται εκεί οι Πατέρες».

ΠΑΝΤΑ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ!!!

 

«ΤΗΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΑΝ ΤΩΝ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ» (Μεγαλυνάριον της Θεοτόκου)!!!

 

«Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΨΕΥΤΗΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΩΡΑ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ» (Λαϊκή παροιμία).

 

Κάποτε, ωδηγούσαν κάποιον στην φυλακή και τον ερώτησαν, ποιά είναι η τελευταία του επιθυμία.

Αυτός απάντησε:

«Φέρτε, την μητέρα μου εδώ να τιμωρηθή, βλέποντάς με να οδηγούμαι στην φυλακή»…

Εκείνοι απόρησαν και τον ερώτησαν:

«Γιατί να τιμωρηθή μ’ αυτόν τον τρόπο η μητέρα σου;;».

Kαι εκείνος απάντησε:

«ΠΡΟΣΕΥΞΑΙ ΤΩ ΠΑΤΡΙ ΣΟΥ…» (Ματθ. ΣΤ’6’)!!!

 

Η ΙΕΡΟΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΡΙΑ!!!

 

Πιστεύομε ακράδαντα στον Τρισυπόστατον και Προαιώνιον Θεόν:

1. Τον Πατέρα!!!

2. Τον Υιόν!!!

3. Και το Άγιον Πνεύμα!!!

 

Υπάρχουν τρία στοιχεία στη ζωή, που, αν φύγουν, δεν επιστρέφουν ποτέ:

1. Ο Χρόνος.

2. Τα Λόγια.

3. Η Ευκαιρία.

 

Υπάρχουν τρία στοιχεία στη ζωή που μπορούν να καταστρέψουν έναν άνθρωπο;

1. Ο Θυμός.

2. Η Έπαρση.

3. Η Άρνηση της Συγχώρησης και της Συγγνώμης.

 

«ΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ… ΠΑΡΑΙΤΟΥ» (Τιτ. Γ’10’)!!!

 

«ΜΕΤΑ (ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ) ΚΡΙΣΙΣ» (Εβραίους Θ’27’)!!!

 

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει:

• Γιά το πόσο μεγάλο σπίτι είχαμε, αλλά γιά το πόσους φιλοξενήσαμε σε αυτό!
• Ούτε γιά τα ακριβά μας ρούχα, αλλά γιά το πόσους φτωχούς ντύσαμε!
• Ούτε γιά τις αποδοχές μας και τα πλούτη μας, αλλά γιά τη νομιμότητα που τα αποκτήσαμε και το πώς τα διαχειρισθήκαμε!

«ΙΔΟΥ ΝΥΝ ΚΑΙΡΟΣ ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΟΣ» (Ρωμ. ΙΓ’12’)!!!

 

 

«ΑΠΕΙΡΕΣ ΔΟΞΕΣ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟΔΥΝΑΜΟ»!!!

 (ΚΑΛΟΓΝΩΜΗ ΕΥΧΗ ΤΩΝ ΠΑΠΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΙΑΓΙΑΔΩΝ ΜΑΣ)!!

 Κάποτε ένας φωτισμένος Γέροντας έλεγε:

 Προσέξετε μη γκρινιάζετε! Η γκρίνια κουράζει αυτούς που ζουν κοντά σας και δυσαρεστεί τον Θεόν… Αρχίζετε την ημέρα σας με προσευχή και με χαμόγελο! Να θυμάσθε, αυτό που έκαναν οι παλαιότεροι:

Στους καθρέπτες και στα προσόψιά τους γράφανε, το «Καλημέρα» και το «Δόξα Σοι ο Θεός»!

Εγνώριζαν πώς να ζήσουν!! Μήπως δεν είχαν και τότε βάσανα, ασθένειες και φτώχεια;;

«ΜΕΙΝΑΤΕ ΕΝ ΕΜΟΙ, ΚΑΓΩ ΕΝ ΥΜΙΝ» (Ιωάνν. ΙΕ’,4’)!!!

 

«ΟΥ ΔΥΝΑΣΘΕ ΘΕΩ ΔΟΥΛΕΥΕΙΝ ΚΑΙ ΜΑΜΩΝΑ»(Ματθ. ΣΤ’24')

 

Όταν οι Ρωμαίοι ενίκησαν τον βασιλιά της Συρίας Αντίοχο, του επέβαλλαν, μεταξύ των άλλων, να τους παραδώσει και τον μισό στόλο του. Ο Αντίοχος χάρηκε, που θα του έμενε ο άλλος μισός. Όταν όμως ήλθε η στιγμή να εφαρμοσθή αυτός ο όρος, είδε με οδυνηρή έκπληξη τους Ρωμαίους, να πριονίζουν στη μέση όλα τα καράβια του! Μ’ αυτόν τον σκληρό τρόπο οι νικητές, εξευτέλισαν τον ηττημένο βασιλιά και τον κατέστρεψαν τελείως…

«ΝΙΚΗΣΑΤΩ ΣΟΥ ΤΟ ΑΠΕΙΡΟΝ ΕΛΕΟΣ»!!!

 

 

ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ!!

 

    Ένα απόγευμα, ανάμεσα στους πολλούς που πήγαν να εξομολογηθούν και να πουν μικρά και ασήμαντα, κατά τη γνώμη τους αμαρτήματα, επήγε και ένα φοβερός ληστής, ο οποίος ήταν πολύ σκυθρωπός. Είπε και αυτός τα αμαρτήματα του, τα οποία όμως ήταν πολλά και μεγάλα.
    Όταν εξομολογήθηκαν όλοι, ο πνευματικός τους κάλεσε γιά να τους συμβουλεύσει:
    «Θέλω να σας βάλω έναν κανόνα. Εσείς από εδώ, και δείχνει τους ανθρώπους που εξομολογήθηκαν μικρά αμαρτήματα, θα πάρετε από μία μικρή πετρούλα και θα την ρίξετε όσο μπορείτε πιο μακριά. Και εσύ, λέει στον ληστή, πάρε αυτόν εδώ τον ογκόλιθο και πέταξε τον, όσο μπορείς πιο μακριά».
    Αφού έκαναν όλοι αυτό που τους υπέδειξε ο πνευματικός, συνέχισε λέγοντας τους:

Η ΥΠΕΡΠΟΛΥΤΙΜΗ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΛΟΓΙΣΜΩΝ!!

 

 

«ΑΥΤΗ Η ΠΙΣΤΙΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ»!!!

 

 Στην εποχή του Ιερού Χρυσοστόμου (4ος αιώνας), ζούσε κάποιος πλούσιος, που ανήκε μαζί με τη γυναίκα του, στην αίρεση των Πνευματομάχων.

Κάποτε, ακούγοντας τη διδαχή του Αγίου, μετανόησε και επέστρεψε στην αλήθεια της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Η γυναίκα του, όμως, ενώ με το στόμα ωμολογούσε την πίστη της στο Ορθόδοξο δόγμα, με την καρδιά της συνέχισε να ακολουθή την αίρεση.

Σε μία μεγάλη εορτή της Εκκλησίας, που συνήθιζαν να κοινωνούν πολλοί Χριστιανοί, συνέβη το εξής περιστατικό:

 

Η γυναίκα του πλουσίου, επήγε κρυφά στους ιερείς των αιρετικών, γιά να κοινωνήσει. Δεν εκοινώνησε όμως, αλλά αφού επήρε στα χέρια της τον άρτο, τον έκρυψε με προσοχή.

Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΜΕΛΕΤΗΣ!!

 

«ΔΙΚΑΙΟΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΖΩΣΙ…» (Σοφ. Σολομ. E’15’)!!!

 

Στις 15 Ιουλίου 1990, ημέρα Κυριακή, το πρωί, μόλις ο γέρων Ιάκωβος ο Τσαλίκης κατέβηκε από το κελλάκι του στο Ναό γιά την Θεία Λειτουργία, περιέγραψε μέσα στο Ιερό, με πρόσωπο εκστατικό, σε Πατέρες της Ιεράς Μονής του Οσίου Δαυΐδ, όσα ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος, «πνευματικώ τω τρόπω», του είχε αποκαλύψει την νύχτα που επέρασε, όταν με θαυμαστό τρόπο τον μετέφερε εμπρός στην Ιερά Λάρνακα, με το Άφθορο Σκήνωμα Του, στον Ι. Ναό Του στο Προκόπι:

« “Νομίζουν πως είμαι πεθαμένος, ότι είμαι νεκρός και δεν με υπολογίζουν οι Χριστιανοί. Εγώ όμως είμαι ζωντανός!!! Όλους τους βλέπω!!! Το σώμα μου είναι μέσα στην Λάρνακα, αλλά εγώ εξέρχομαι πολλές φορές από αυτήν!!! Τρέχω ανάμεσα στους ανθρώπους, γιά να τους βοηθήσω!!! Πολύς είναι ο πόνος... Αυτοί δεν με βλέπουν, εγώ, όμως, τους βλέπω και τους ακούω τι λένε!!! Αλλά άκουσε Πάτερ μου, να σου πω: Πολλή αμαρτία υπάρχει στον κόσμο, πολλή ασέβεια και πολλή απιστία”…

ΕΥΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΣΤΑΛΜΕΝΟΙ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ!!

 

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΥΜΟΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ!!

 

 “ Παιδί ήμουν, και δεν ξεχνώ τον παρακάτω διάλογο που είχα με τον πατέρα μου, γιά κάποιο απλό περιστατικό το οποίο με διδάσκει μέχρι σήμερα:

 

«Πατέρα, ακούω τον θόρυβο ενός κάρου που έρχεται…».

«Πράγματι», μου απαντά  ο πατέρας μου, «είναι ένα κάρο που έρχεται και μάλιστα είναι άδειο, κενό, χωρίς φορτίο».

Παραξενευμένος τον ερώτησα:

«Πώς ξέρεις, ότι το κάρο είναι άδειο, αφού δεν το έχουμε δει ακόμη;».

Και ο πατέρας μου, μού απάντησε ως εξής:

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΜΑΣ, ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ, ΕΜΠΝΕΟΥΝ ΚΑΙ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΟΥΝ!!

 

 

Η ΚΥΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΤΑΙ ΤΗΣ ΜΟΝΑΣΤΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ!!!

“ Σε μία Μονή του Αγίου Όρους συνέβη το εξής:

 

Σύμφωνα με την ευλογημένη συνήθεια, ο μοναχός που έχει τη διακονία του τραπεζάρη φεύγει λίγο πριν από την απόλυση της Θεία Λειτουργία, γιά να πάει να ετοιμάσει την τράπεζα γιά τους Πατέρες. Παρόμοια ενεργεί και αυτός που έχει το διακόνημα του φούρναρη, και φεύγει γιά να ξεφουρνίσει το ψωμί.  

Φεύγουν, αφού πρώτα πάρουν ευλογία από τον Γέροντα, γιά τα διακονήματά τους.

Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ.

 

 

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ!

    Τρία κορίτσια, περπατούσαν κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών, όταν ξαφνικά βρέθηκαν ανάμεσα σε δύο κινούμενα τρένα. Τα τρένα, πέρασαν σύριζα από μπροστά τους και ως εκ θαύματος δεν έπαθαν απολύτως τίποτα!
    Σε κάποιον διορατικό γέροντα, αποκαλύφθηκε ολόκληρο το περιστατικό, αλλά συγχρόνως, και κάποια άλλα εκπληκτικά, πνευματικής φύσεως, στοιχεία:
    Είδε, δηλαδή, νοερώς, κοντά στα κορίτσια τρία δαιμόνια, που δέχονταν με οργή την επίπληξη άλλων δαιμόνων, και άκουσε τον εξής συγκλονιστικό διάλογο, που διαμείφθηκε μεταξύ τους:

ΚΑΘΑΡΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΝΤΡΟΠΗΝ!!

 

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΟΥ!!

 

«ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΚΟΠΟΙΣ ΚΤΩΝΤΑΙ»!!!

 

ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΟΙ ΗΔΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΝΗΡΕΣ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ

 

«Μητέρα όλων των κακών, είναι η ηδονή συνδυασμένη με την πονηρία. Όποιος τις διατηρεί και συντηρεί μέσα του, και δεν αγωνίζεται να τις αποβάλλει, δεν πρόκειται να ατενίσει τον Κύριον»!!

 

Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης (523-606),

«Κλίμαξ», ΚΣΤ’30.

Η ΟΡΘΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΣΩΦΡΟΝΕΣΤΕΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ!!

 

Ένας φιλανθρωπικός οργανισμός, που είχε ανάγκη προσλήψεως ενός σοβαρού Διευθυντικού στελέχους, έθεσε στους υποψηφίους του διαγωνισμού, το εξής ερώτημα, θέλοντας να διακρίνει ανάμεσά τους τον καλλίτερο:

«Είναι  μία  κρύα  χειμωνιάτικη  νύχτα,  φυσάει  πολύ  και  έχει  δυνατή καταιγίδα. Εσύ οδηγείς ένα διθέσιο αυτοκίνητο και κάπου στην ερημιά περνάς μπροστά από μιά στάση. Εκεί βλέπεις, ότι περιμένουν το λεωφορείο τρεις άνθρωποι: Μία άρρωστη ηλικιωμένη γυναίκα, ένας γιατρός που σου είχε σώσει τη ζωή παλαιά και η μέλλουσα  σύζυγος σου.  Το  αυτοκίνητο  σου, μην ξεχνάς,  είναι  διθέσιο  και  πρέπει  να  επιλέξεις  ποιόν  θα  πάρεις.  Τι  θα κάνεις;».

ΜΟΝΟ Η ΧΡΙΣΤΟΜΙΜΗΤΗ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΥΨΩΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!!!

 

ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΕΝ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΙ ΚΑΙ ΗΣΥΧΙΑ!!

 

«Η μελέτη που γίνεται στην ησυχία, βοηθεί αφάνταστα την προσευχή, όταν αυτή απευθύνεται  προς τον Θεόν με καθαρή καρδιά»!!

 Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός,

«Φιλοκαλία» (σε μετάφραση), τ.Γ’. σ.83.

«ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΝΟΙΞΟΝ ΜΟΙ ΠΥΛΑΣ ΖΩΟΔΟΤΑ»!!!

 

Ο ΘΕΟΣ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΕΙ ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΜΕΛΕΙΑ.

 

        Ο Αντώνης Μ., από την Ανατολική Μακεδονία, σπούδαζε φιλόλογος στη Θεσσαλονίκη. Στερούνταν οι δικοί του, γιά να τον μορφώσουν. Ένιωθε τις θυσίες τους και διάβαζε φιλότιμα, να τελειώσει τη Σχολή του. Καθώς έφθανε στο τέλος κι αναμετρούσε την πτυχιακή ύλη και τις δυνάμεις του, κόβονταν οι ελπίδες του. «Αδύνατον!… Δεν βγαίνει πέρα με τίποτε!… Δεν μπορώ να τελειώσω γρήγορα…», μονολογούσε κι αγωνιούσε λιγάκι. Και ξανάπεφτε στο διάβασμα, κάνοντας τη νύχτα μέρα. Οι δικοί του δεν άντεχαν οικονομικά. Το έβλεπε. Μα πώς να πάρει πτυχίο; Και σε πόσον καιρό θα το πάρει; «Θα κάνω ό,τι μπορώ… Βοήθησε, Θεέ μου!», έκραζε ενδόμυχα.

---

Τέταρτο έτος: Κοντά στα Χριστούγεννα ο Αντώνης έπεσε στο κρεββάτι με βαρειά υπερκόπωση. Κι όλα σταμάτησαν. Οι δικοί του σιωπούσαν. Το πτυχίο… στ’ αζήτητα πλέον, προς το παρόν. Κι ο καιρός περνούσε δύσκολα. Δεν γινόταν όχι μόνον βιβλίο ν’ ανοίξει ο Αντωνάκης, αλλ’ ούτε καν μπορούσε να σκεφθή κάτι χωρίς να αισθανθή υπερκόπωση.

Πλησίαζε το Πάσχα.

«Αντώνη, παιδί μου», του λέει μία μέρα ο πνευματικός του πατέρας, «διάλεξε ένα απ’ τα κύρια μαθήματα του πτυχίου, και πήγαινε να το δώσεις τώρα τον Ιούνιο… Έτσι… χωρίς διάβασμα… Τι έχεις να χάσεις; Αφού τόσα χρόνια διάβαζες…».

«ΚΡΕΙΤΤΟΝ ΤΟ ΣΙΓΑΝ ΤΟΥ ΛΑΛΕΙΝ»!!!

 

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΓΡΑΦΙΚΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΣ...!

 

Και πάλι στο προσκήνιο ο γνωστός και μη εξαιρετέος κ. Δερμιτζάκης...! Του λείπει η δημοσιότητα ή μήπως η προκλητική εμμονή του έχει καταντήσει επικίνδυνη νοσηρότητα;;;

Είναι, πράγματι, αξιοθρήνητη η συμπεριφορά αυτού του ανθρώπου, που επιμένει με τόσο πείσμα, στηριζόμενος σε μιά θεωρητική και παντελώς ανεπιβεβαίωτη λογική στο θέμα της Θείας Κοινωνίας των πιστών Χριστιανών, χωρίς να επικαλείται ούτε ένα (!!!) περιστατικό, που σε κάποιον από την Θεία Μετάληψη να μεταδόθηκε ο κορονοϊός, έτσι... για τα μάτια του κόσμου...!

Θυμίζει η σκληροπυρηνική αυτή εμμονή του, τους  σταλινιστές (εγχώριους και ξένους) των δεκαετιών του ‘40 και του ‘50...

ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΟ: «ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ»!!!

 

ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΚΑΙ ΣΚΑΝΔΑΛΙΣΜΟΣ.

 

«Όταν παρακαλείς θερμά τον Θεόν, γιά εκείνον που σε εσυκοφάντησε, τότε, πολύ σύντομα πληροφορεί ο καλός Θεός αυτούς που εσκανδαλίσθηκαν και τους ανοίγει τα πνευματικά μάτια, γιά να αντιληφθούν την πραγματικότητα και την αλήθεια»!!!

 

Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής (580-662 μ.χ.).

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΟΦΟΡΙΑΣ!!

 

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ!!!

 «Ο Θεός ποτέ δεν επιτρέπει καμμία θλίψη, αν μέσα από αυτή ο άνθρωπος δεν εξέλθη ωφελημένος, και μέσα από αυτή την δυσκολία δεν του χαρίσει κάτι πολύ καλλίτερο από αυτό που ανθρώπινα εθεωρούσε ότι είναι το παν. Αρκεί να έχωμε ταπείνωση, πίστη, εμπιστοσύνη, υπομονή και αληθινή αγάπη εις Αυτόν»!!!

 

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (1924-1994).

ΑΠΛΟΤΗΣ, ΤΑΠΕΙΝΩΣΙΣ, ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΘΑΡΟΤΗΣ, «ΝΟΥΣ ΟΡΩΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ»!!!

 

ΑΛΛΟ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΥΠΕΡΦΥΑΛΗ ΜΟΡΦΩΣΗ

 

«Η αγράμματη και ταπεινή πίστη, ευρίσκει στα σίγουρα τον δρόμο του Θεού! Η άθεη και εγωιστική, όμως, μόρφωση και παιδεία, δεν θα Τον εύρη ποτέ!»!!

 

«Ο Παπουλάκος» (Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος, 1780-1861).

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ!!!

 

Η ΜΑΣΚΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ.

        «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθητω μοι»!! Ε, λοιπόν, όταν κάποιος προσπαθεί να απαρνηθεί τον εαυτό του και να θυσιαστεί για τον οποιονδήποτε άλλον, φαντάζομαι, πως δεν τον ενδιαφέρει, εάν τα χαρακτηριστικά αυτού για τον οποίον θα θυσιαστεί κρύβονται ή όχι από μάσκα. Έτσι δεν είναι αδέλφια Χριστιανοί;
         Εγώ, όμως, πού συνήθως προσπαθώ να επιβάλλω την γνώμη μου και να καθυποτάξω τους άλλους, ώστε να υπηρετούν τις επιθυμίες μου και τα πάθη μου, είναι απαραίτητο, οπωσδήποτε να βλέπω το πρόσωπό τους χωρίς μάσκα, για να μπορέσω να τούς «μετράω» και να τούς «ζυγίζω» και να κανονίζω ανάλογα την συμπεριφορά μου, μέχρι να τους χειραγωγήσω και να κάνουν αυτό που θέλω. Πολύ με βοηθάει να έχω το feedback της έκφρασής τους, ή μήπως όχι;
        Ποιός υπολογίζει τον άλλον και ταπεινώνεται;;

«…Ω ΓΛΥΚΥΤΑΤΗΣ ΣΟΥ ΦΩΝΗΣ» (Από την Θ’ Ωδή του Πάσχα)!!!

 

«Ω ΑΓΓΕΛΕ ΘΕΟΥ, Ο ΠΑΡΕΣΤΩΣ ΑΜΕΣΩΣ…»!!!

 

Πόση δύναμη έχει ο Άγγελος! Βοηθάει ακόμη και με την σιωπή Του!

Κάποτε ευρισκόμουν, ανθρωπίνως, σε  αδιέξοδο… Από  την  θλίψη αισθανόμουν  να  μου χτυπούν το κεφάλι με σμίλη, γιά να μου σπάσουν το κούτελο. Τα μάτια μου ενόμιζα ότι, «θα πεταχθούν έξω», ιδιαίτερα το δεξί. Πόνος ανυπόφορος! Έφερνα σβούρα,  σπαρταρούσα  από  τον πόνο. Δεν ήξερα τί να κάνω... Έκανα προσευχή και ζητούσα από τον Θεόν, να ευρεθή ένας τρόπος να ηρεμίσω.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ!!

 

«ΕΚ ΓΑΡ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΣΟΥ ΔΙΚΑΙΩΘΗΣΗ…» (Ματθ, ΙΒ’37’)!!!

 

«Το χάρισμα του λόγου και η δύναμή του στους καλούς μετατρέπεται σε όπλο αρετής,ενώ στους κακούς γίνεται όργανο κακίας»!!

 Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος (328-390 μ.Χ.).

«ΑΠΟ ΟΣΑ ΠΙΑΝΕΙΣ, ΠΙΣΤΕΥΕ ΤΑ ΜΙΣΑ»!!

 

ΑΠΟ ΤΟ ΘΗΣΑΥΡΟΦΥΛΑΚΕΙΟ ΤΟΥ π.ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΚΑΓΚΑΣΤΑΘΗ!!

           Ο αείμνηστος πατήρ Δημήτριος Γκαγκαστάθης, σε κάθε νεαρό ζευγάρι έλεγε:

          «Μάθετε από την αρχή της γνωριμίας σας και μάλιστα από την πρώτη νύκτα του γάμου σας, να κάνετε μαζί την πρώτη προσευχή, το πρώτο Απόδειπνο. Και αφού τελειώσει το Απόδειπνο (όπως γίνεται στα Μοναστήρια), να κάνετε μιά μετάνοια ο ένας στον άλλον και να ζητήσετε συγγνώμη μεταξύ σας.

          Ρώτησε, τότε, κάποιος τον γέροντα:

          «Και αν δεν έχουμε κάποια διαφωνία γέροντα, γιατί να το κάνουμε αυτό;».

          Και ο γέροντας απάντησε ως εξής:

«ΑΓΑΠΗΣΑΤΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ…» (Όσιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης)!!!