ΤΑ ΗΓΙΑΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΜΗΛΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!

  

Κάποια χρονιά, τον μήνα Φεβρουάριο, είχαν πάει στην κορυφή του Άθωνος, ο Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής, μαζί με τον συνασκητή του γέροντα Αρσένιο, γιά να προσευχηθούν και να κάνουν πολλές μετάνοιες, κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας τους. Και ενώ προσεύχονταν, άρχισε να χιονίζει. Έτσι εισήλθαν στο Ναό της Μεταμορφώσεως και συνέχισαν τον αγώνα τους.

Το χιόνι, όμως, άρχισε να πυκνώνει και το κρύο ήταν πολύ δυνατό...

Σε κάποια στιγμή, λέει ο γέροντας Ιωσήφ:

«Αρσένιε, πάμε να φύγουμε αμέσως, γιατί δεν θα αντέξουμε, εάν αποκλεισθούμε».

Με κίνδυνο της ζωής τους, λοιπόν, και μέσα από τα χιονισμένα μονοπάτια, κατέβηκαν μέχρι το Εκκλησάκι της Παναγίας και εισήλθαν μέσα. Κάθησαν στα στασίδια, γιά να ξεκουρασθούν και να ζεσταθούν, λέγοντας συνεχώς την ευχή:

«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με!»!

Ξαφνικά, λέει ο γέροντας στον πατέρα Αρσένιο:

ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ ΚΑΙ ΑΦΕΣΙΣ ΑΜΑΡΤΙΩΝ!!

 

 

ΕΟΡΤΙΟΝ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΝ ΜΗΝΥΜΑ, 15ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2023!!

 

H Μήτηρ του Θεού ημών, μετέστη εις Ουρανούς, αλλ’ ουκ απέστη αφ’ ημών!!!

Κυοφορήσασα εκ Πνεύματος Αγίου και Τέξασα τον Λυτρωτήν και Φιλάνθρωπον Κύριον, κατέστη συγχρόνως, η Παντάνασσα Μήτηρ της αγάπης και της υπομονής, δι’ άπαν το γένος των βροτών, ιδία δε ημών των Χριστιανών!!

«Η ΜΕΤΑ ΘΕΟΝ, ΘΕΟΣ»!!!

 

Η ΠΑΡΡΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΩΤΟΥ!!!

 

Ο δεκαπεντάχρονος Ιωάννης από την Μονεμβασία, ευρέθηκε μαζί με την μητέρα του αιχμάλωτος σε κάποιο Τούρκο. Και βάλθηκε ο Αγάς να τον τουρκέψει. Και όταν έφθασε η νηστεία του Δεκαπενταυγούστου, ο Τούρκος δεν του έδινε νηστίσιμα φαγητά, γιά να χαλάσει ο νέος την νηστεία της Παναγίας και να αρχίσει να γίνεται πλαδαρή η συνείδησή του. Αλλά ο Ιωάννης δεν υποχώρησε! Δεν κάμφθηκε! Έμεινε δύο και τρεις ημέρες νηστικός!

Η μητέρα του, τότε, του έλεγε:

«Φάγε, παιδάκι μου. Να μην πεθάνεις. Ο Θεός συγχωρεί, αφού δεν το κάνεις με την θέλησή σου. Άφησε προσωρινά την νηστεία. Είναι μικρό πράγμα. Την πίστη να μην χάσουμε! Αυτή είναι το μεγάλο!».

Η ΑΓΙΑ ΓΕΘΣΗΜΑΝΗ ΚΑΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!

«ΟΤΙ ΕΠΟΙΗΣΕ ΜΟΙ ΜΕΓΑΛΕΙΑ Ο ΔΥΝΑΤΟΣ» (Λουκ.Α’49’)!!!

 

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΥΝΔΥΑΣΜΕΝΗ ΜΕ ΠΙΣΤΙΝ, ΤΑΠΕΙΝΩΣΙΝ, ΠΟΝΟΝ, ΕΠΙΜΟΝΗΝ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗΝ!!!

 

<<Μία φορά είχε πρησθή το μάτι μου και πονούσε. Πήγα, λοιπόν, τρεις φορές στην Εικόνα της Παναγίας και Τήν παρεκάλεσα να το κάνει καλά, γιά να μπορώ τις νύκτες να διαβάζω το Ψαλτήρι. Πήρα και λίγο λαδάκι από το κανδήλι Της και άλειψα το μάτι μου, αλλ’ όμως δεν θεραπεύθηκε…

Σε λίγες ημέρες, μάλιστα, άρχισε να χειροτερεύει η κατάσταση του ματιού μου... Πέρασαν 15 μέρες και τότε πήγα πάλι, με πολλή συστολή, στην Εικόνα της Παναγίας και Τής είπα:

«Παναγία μου, να με συγχωρείς, πάλι θα Σέ ενοχλήσω...»!!!

Η ΕΙΣΑΚΟΥΟΜΕΝΗ ΥΠΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΗ!!!

 

Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΥΣΕΠΙΤΕΥΚΤΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ!!!

 

Ερώτησαν τον αββά Αγάθωνα κάποιοι αδελφοί:

«Πες μας, Γέροντα, ποιά αρετή ζητάει τον πιο πολύ κόπο;».

Και ο αββάς είπε:

«Δεν υπάρχει άλλος κόπος πιό δύσκολος, από το να προσεύχεσαι».

Απόρησαν οι αδελφοί και του είπαν:

«Δεν υπάρχει άλλος κόπος πιό δύσκολος από το να προσεύχεσαι; Μα δεν είναι η επικοινωνία με τον Θεόν χαρά και τέρψη και αγαλλίαση και ανάταση ψυχής και ειρήνη βαθειά και απόλαυση Θεϊκή;».

Και απάντησε ο αββάς:

ΕΙΣ, ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΑΠΛΟΥΣ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ!!

 

ΤΟ ΦΟΒΕΡΟΝ ΠΑΘΟΣ ΤΟΥ ΦΘΟΝΟΥ.

Γιά το πάθος του φθόνου, μία παραδοσιακή ιστορία αναφέρει:

Κάποτε, ένα φίδι, άρχισε να κυνηγάει μία πυγολαμπίδα. Ύστερα από πολλές ώρες αδιάκοπης καταδίωξης, χωρίς δυνάμεις πιά, η πυγολαμπίδα σταμάτησε και μίλησε στο φίδι:

«Μπορώ να σου κάνω μιά ερώτηση;»

«Δε συνηθίζω ν’ ακούω τα θηράματά μου, αλλά αφού, έτσι κι αλλιώς θα σε καταβροχθίσω, μπορείς να ρωτήσεις», είπε το φίδι.

Και η πυγολαμπίδα, ερώτησε:

ΕΠΑΙΝΕΤΑΙ ΑΜΦΟΤΕΡΑΙ ΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΙ!

 

ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟΝ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ!!!

Ταπεινόν αφιέρωμα εις την Μητέρα του Θεού ημών 

και Μητέρα πάντων ημών των Ορθοδόξων Χριστιανών!!!

 

«ΜΗΔΕΙΣ ΤΟ ΕΑΥΤΟΥ ΖΗΤΕΙΤΩ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΟΥ ΕΤΕΡΟΥ ΕΚΑΣΤΟΣ» (Α’Κορινθ.Ι’24’)!!!

 

ΟΥΤΩ ΠΩΣ, ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ!!!

 

ΙΕΡΑ ΔΙΔΑΧΗ, ΕΚ ΤΗΣ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑΣ!!!

Αν λησμονήσεις:

Τον Απόστολο Παύλο που είπε:

α)«Ἀλλ᾿ ὑποπιάζω μου τὸ σῶμα καὶ δουλαγωγῶ, μήπως ἄλλοις κηρύξας αὐτὸς ἀδόκιμος γένωμαι» (Α΄Κορινθ.Θ΄27΄)!!!

β)«Ὥστε ὁ δοκῶν ἑστάναι βλεπέτω μὴ πέσῃ» (Α΄Κορινθ.Ι΄12΄)!!!

γ)«Ἀδελφοί, ἐὰν καὶ προληφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι, ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν, μὴ καὶ σὺ πειρασθῇς» (Γαλάτ.ΣΤ΄1΄)!!!

Τις πτώσεις και τις αμαρτίες του Σολομώντα, υστέρα από τόση Χάρη:

ΤΑ ΑΓΝΩΣΤΑ, ΑΛΛΑ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΑ ΚΡΙΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!

 

Έχει τη γνώμη ο άνθρωπος ότι, όταν θλίβεται και περνάει κάποια δοκιμασία, ο Θεός δεν είναι Παρών. Ας θυμηθούμε, όμως, τί απάντησε στον Μέγα Αντώνιο ο Θεός, όταν τον «άφησε» γιά τριάντα ολόκληρα χρόνια να βασανίζεται από τα πονηρά πνεύματα.

Με παράπονο, μετά από αυτή την πολυετή «εγκατάλειψη», ερώτησε ο Μέγας Αντώνιος τον Θεόν:

«Κύριε που ήσουνα τόσα χρόνια;».

«Εδώ ήμουν δίπλα σου», απάντησε ο Κύριος.

ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑΙ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ ΔΙΔΑΧΑΙ, ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ ΤΟΥ ΣΧΟΛΑΡΙΟΥ!!

 

ΘΕΙΑ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΣΥΝΗΘΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΝ!!!

 

Πέρασαν από το Καλύβι δύο Ρωμαιοκαθολικοί αρχιτέκτονες από την Ρώμη. Είχαν άγνοια, αλλά καλή διάθεση.

«Τί κάνουν οι μοναχοί», μου λένε, «και κάθονται εδώ; Γιατί δεν πηγαίνουν στον κόσμο να κάνουν κοινωνικό έργο;».

«Οι φάροι», τους λέω, «δεν πρέπει να είναι πάντοτε πάνω στα βράχια;;

Τί, πρέπει να πάνε στις πόλεις, να προστεθούν στα φανάρια;;

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ!!!

 

ΤΟ ΘΑΒΩΡΙΟΝ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ!!! (2/2)

«ΠΤΩΧΟΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΔΕ ΠΛΟΥΤΙΖΟΝΤΕΣ» (Β’Κορινθ.ΣΤ’10’)!!!

 

ΤΟ ΘΑΒΩΡΙΟΝ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ!!! (1/2)

ΕΚ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ!!!

 

Ο ΠΕΡΙΦΗΜΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ, ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ – ΣΥΡΟΥ!! (2/2)

ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΚΙΝΔΥΝΟΣ, Η ΕΞ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΤΑΠΕΙΝΗ ΔΙΔΑΧΗ!!

 

Ο ΠΕΡΙΦΗΜΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ, ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ – ΣΥΡΟΥ!! (1/2)

 

Ο ΑΓ.ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ Ο ΜΑΚΡΗΣ, ΑΠΟΦΘΕΓΓΕΤΑΙ ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ!!

ΔΙΔΑΚΤΙΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑΙ ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ, ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ!!

 

-Από Αύγουστο χειμώνα κι από Μάρτη καλοκαίρι!

-Από Μαρτιού πουκάμισο κι απ' Αύγουστο σεντόνια!

-Αύγουστε καλέ μου μήνα, να 'σουν δυό φορές το χρόνο!

-Αύγουστε τραπεζοφόρε, να 'σουν τρεις βολές το χρόνο!

-Αύγουστος άβρεχτος, μούστος άμετρος!

ΤΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΙΚΗΣ ΘΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΟΛΓΟΘΑ!!!

 

Η ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΟΛΙΣΘΗΣΙΣ, ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ…

Είπε κάποιος στον Άγιο Παΐσιο:

«Γέροντα Παΐσιε, οι άνθρωποι σήμερα δεν ευλαβούνται τους Αγίους όπως παλαιά».

 

Και ο Άγιος γέροντας απήντησε:

«Παλαιά, και αυτοί που έλεγαν ότι είναι άπιστοι, είχαν μέσα τους Θεό.

Θυμάμαι, την εποχή που ήταν οι Ιταλοί στην Κόνιτσα, πήρε φωτιά το δάσος και διαδόθηκε ότι, την είχαν βάλει οι Ιταλοί, γιά να πάνε οι Κονιτσιώτες να την σβήσουν και να τους συλλάβουν. Όταν το άκουσαν αυτό οι Κονιτσιώτες, σκορπίσθηκαν και άφησαν το δάσος να καίγεται... Οι Ιταλοί, τότε, πήγαν και βρήκαν τον πρόεδρο, ο οποίος ήταν άπιστος, και του είπαν:

“Πού είναι οι άνθρωποι;”.

“Στις δουλειές τους”, απάντησε εκείνος.

Ο ΣΟΦΟΣ π.ΙΩΗΛ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΦΘΕΓΓΕΤΑΙ!!

 

ΣΟΦΑΙ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ!!

 

Φίλους κατ’ εξοχήν του Θεού, ω ιερέ φίλε, εμείς οι "αμόρφωτοι", θεωρούμε τις   Νοερές και Ασώματες Δυνάμεις των Αγγέλων!!

Γνησίους δούλους του Θεού, εκείνους που εξετέλεσαν και εκτελούν το Πανάγιο Θέλημά Του, ακούραστα και χωρίς καμμία παράλειψι!!

Αχρείους   δούλους, ονομάζουμε αυτούς που αξιώθηκαν μεν να λάβουν το Άγιον Βάπτισμα, δεν εφύλαξαν όμως γνήσια τις προς τον Θεόν υποσχέσεις τους.

Ως   ξένους και εχθρούς του Θεού, θα εννοήσωμε αυτούς που είναι αβάπτιστοι ή δεν έχουν ορθή πίστι.

Αντίπαλοι τέλος του Θεού, είναι εκείνοι οι οποίοι όχι μόνον απέκρουσαν και απέρριψαν από την ζωή τους το Θέλημα του Κυρίου, αλλά και πολεμούν με πάθος αυτούς που το τηρούν.

ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΑΤΑΝΙΚΗΤΑ ΟΠΛΑ, ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΟΥ ΕΧΘΡΟΥ!!!

 

ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΙΣ ΤΑΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΝ ΜΑΣ.

 

Μία κυρία, περίμενε την πτήση της στην αίθουσα αναμονής ενός μεγάλου αεροδρομίου. Ανακοινώθηκε, όμως, ότι, η πτήση της τελικά θα είχε καθυστέρηση. Αποφάσισε τότε,  να αγοράσει ένα βιβλίο, γιά να περάσει η ώρα και ένα πακέτο μπισκότα, διότι είχε αρχίσει να πεινάει.

Αγόρασε, λοιπόν, το βιβλίο και τα μπισκότα, κάθισε αναπαυτικά σε μία πολυθρόνα στην αίθουσα αναμονής και άρχισε να διαβάζει το βιβλίο της. Παράλληλα, άρχισε να τρώει ένα-ένα τα μπισκότα που ήταν δίπλα της. Στο ακριβώς διπλανό κάθισμα, καθόταν ήδη κάποιος κύριος, ο οποίος διάβαζε και αυτός το δικό του βιβλίο. Παραδόξως, αυτός ο κύριος, άρχισε να τρώει και αυτός, μπισκότα από το ίδιο κουτί… Εξ άλλου το κουτί βρισκόταν στο τραπεζάκι ανάμεσά τους.

Η κυρία έπαιρνε ένα μπισκότο και ο διπλανός της κύριος έπαιρνε και αυτός άλλο ένα...

Η κυρία αισθάνθηκε ενοχλημένη, αλλά δεν είπε τίποτε...

Για κάθε μπισκότο που έπαιρνε αυτή, ο κύριος έπαιρνε και αυτός άλλο ένα...

Αυτό την εξαγρίωνε, αλλά δεν θέλησε να κάνει σκηνή.

Όταν έμεινε μόνο ένα μπισκότο, σκέφθηκε:

«Α! Γιά να δούμε τώρα, τί θα κάνει αυτός ο αναιδέστατος;».

ΕΚ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ, ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ!!

«ΠΟΙΗΣΙΝ ΔΕ ΧΕΙΡΩΝ ΑΥΤΟΥ (ΤΟΥ ΘΕΟΥ) ΑΝΑΓΓΕΛΛΕΙ ΤΟ ΣΤΕΡΕΩΜΑ» (Ψαλμ. ΙΗ΄2΄)!!!

Το  1974, μας  επισκέφθηκε  ο  Γέροντας  Βησσαρίων  από  την  Ι. Μονή Αγάθωνος.  Μάλιστα, στην επιστροφή τον γυρίσαμε εμείς στο Μοναστήρι με το αυτοκίνητό μας.

Στο δρόμο, λοιπόν, τον ερώτησα:

«Γέροντα, στο καφενείο με κοροϊδεύουν, διότι διοργανώνω εκδρομές σε προσκυνήματα και πηγαίνω συχνά στην Εκκλησία. Μου λένε επίσης ότι, δεν υπάρχει Θεός και άδικα τρέχω στις Εκκλησίες και στα προσκυνήματα. Τί να τους απαντήσω;».

Και απάντησε ο Άγιος γέροντας:

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΙΣ, ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ!!

 

ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΖΗΣΑΜΕ!!!

 

Μετά από εξάωρη συζήτηση,παρισταμένων και τρίτων προσώπων, με έναν ευγενέστατο ιατρό, που ήταν στα τελευταία του λόγω βαρυτάτης επιδεινώσεως τής υγείας του από μεταστατικό καρκίνο, αλλά δυστυχώς, μέχρι τέλους της συζητήσεως, εδήλωνε αγνωστικιστής και άθεος, πλην όμως, εθαύμασε την επιχειρηματολογία του σοφού αειμνήστου π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου, ο αοίδιμος γέροντας του είπε:

"Γιατρέ μου, διακρίνω στο βάθος της ψυχής σου καλοπροαίρετη διάθεση. Πιστεύω, λοιπόν, ότι, ο Θεός δεν θα σε αφήσει. Θα εθεωρούσες ότι  προσβάλλει τις αθεϊστικές ιδέες σου μιά μικρή επίκληση;;"

Ο γιατρός εδέχθηκε να την ακούσει.

Τότε, ο γέροντας τού είπε το εξής καταπληκτικό:

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ Ο ΘΕΟΦΟΡΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ!!

 

Ο ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΚΑΛΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ, ΑΝΑΠΑΥΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ!!

            Μιά φορά, πριν από χρόνια, μπήκαμε σ’ ένα φορτηγό που είχε γιά καθίσματα κάτι σανίδες, γιά να πάμε από την Ουρανούπολη στην Θεσσαλονίκη. Μέσα, ήταν άνω-κάτω, βαλίτσες, πορτοκάλια, ψάρια, βρώμικα καφάσια από ψάρια, παιδιά από την Αθωνιάδα, άλλα καθιστά, άλλα όρθια, καλόγεροι, λαϊκοί...
        Ένας λαϊκός, λοιπόν, ήλθε και κάθισε δίπλα μου. Ήταν και χονδρός και επειδή κάπως στριμώχθηκε, έβαλε τις φωνές: «Τί κατάσταση είναι αυτή;», φώναξε.
            Πιό εκεί ήταν ένας μοναχός που, ο φουκαράς, ήταν κουκουλωμένος μέχρι πάνω από τα καφάσια και μόνο το κεφάλι του είχε έξω... Εν τω μεταξύ, όπως κουνιόταν το φορτηγό και ο δρόμος ήταν ένας καρρόδρομος χαλασμένος, έπεφταν τα στοιβαγμένα καφάσια και ο καϋμένος ο μοναχός προσπαθούσε να τα πετάει αριστερά και δεξιά με τα χέρια του, γιά να μην τον κτυπήσουν στο κεφάλι...
            Ο άλλος βέβαια,  φώναζε, επειδή καθόταν λίγο στριμωχτά…
            «Δεν βλέπεις», του λέω, «εκείνος ο μοναχός πώς είναι, και εσύ φωνάζεις...!!!;;;».
            Ρωτάω και τον μοναχό:

Η ΑΔΙΑΚΡΙΤΟΣ ΥΠΑΚΟΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΩΝ!!!

 

ΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΑΙ ΑΠΟΛΑΒΑΙ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΟΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΤΟΥ!!!

5. Σκέψου το εξής: Έστω, ότι μπορείς να γίνεις μοναδικός Βασιλιάς σ’ όλη τη Γη και να εξουσιάζεις μόνος σου όλους τους θησαυρούς της Οικουμένης. Ας πούμε ακόμη ότι, η αρχή της Βασιλείας σου συμπίπτει με την αρχή της Δημιουργίας των ανθρώπων και το τέρμα της με τη συντέλεια, όταν αυτά τα ορατά και όλος ο κόσμος θα αλλάξουν και θα μεταποιηθούν. Πες μου λοιπόν τώρα, εάν ήταν να διαλέξεις, θα προτιμούσες αυτή την επίγεια Βασιλεία, αντί της Αληθινής και Σταθερής, που δεν έχει απολύτως τίποτε το παροδικό και φθαρτό; Εγώ θα απαντούσα πώς όχι, αν βέβαια έκρινες σωστά και σκεφτόσουν καλά το συμφέρον σου. Διότι λέει ο Κύριος: «Τί θα ωφεληθή ο άνθρωπος, εάν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο, χάσει όμως την ψυχή του;». Και ξέρουμε ότι, η ψυχή δεν ανταλλάσσεται με τίποτε! Αφού και από όλο τον κόσμο και από την κοσμική Βασιλεία, αυτή μόνη της η ψυχή έχει πολύ μεγαλύτερη αξία, πόσο περισσότερο βέβαια η Βασιλεία των Ουρανών!! Λέμε ότι έχει μεγαλύτερη αξία η ψυχή, διότι σε κανένα άλλο ορατό και υλικό ον δεν ευαρεστήθηκε ο Θεός να δώσει την ένωση και την κοινωνία με το Πνεύμα Του! Ούτε στον Ουρανό, ούτε στον Ήλιο, ούτε στην Σελήνη, ούτε στ’ Άστρα, ούτε στην Θάλασσα, ούτε στην Γη, ούτε σ’ άλλο δημιούργημα απ’ όσα βλέπουμε, παρά μόνο στον Άνθρωπο, τον οποίον αγάπησε περισσότερο από όλα τα κτίσματα. Είναι, λοιπόν, απόλυτη ανάγκη να προστρέξωμε εις τον Θεόν, να εξαρτήσωμε από Αυτόν τον εαυτό μας, να σταυρωθούμε ψυχικά και σωματικά και να πορευώμασθε σύμφωνα με όλες τις Άγιες Εντολές Του!

«ΙΔΟΥ ΝΥΝ ΗΜΕΡΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ» (Β΄Κορινθ.ΣΤ΄2΄)!!!

«ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΞΗ!…, ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ...»!

 

Ένας τυφλός γέροντας, ένα ανοιξιάτικο πρωϊνό, καθόταν στις σκάλες της Εκκλησίας και επαιτούσε. Είχε μάλιστα ένα καπέλο δίπλα του και μία ταμπέλα που έλεγε:

«Είμαι τυφλός, σας παρακαλώ, βοηθήστε με».

Κάποια στιγμή, πέρασε δίπλα από τον τυφλό ένας άνδρας, ο οποίος παρατήρησε πως μέσα στο καπέλο του, υπήρχε μόνο ένα κέρμα. Έριξε, λοιπόν, μέσα άλλο ένα κέρμα, πήρε όμως την ταμπέλα του τυφλού, έσβησε την παλαιά επιγραφή, έγραψε κάτι άλλο και έφυγε χωρίς να γίνει αντιληπτός από τον τυφλό γέροντα.

«ΕΑΥΤΟΝ ΕΚΕΝΩΣΕ ΜΟΡΦΗΝ ΔΟΥΛΟΥ ΛΑΒΩΝ»(Φιλιππισ.Β΄7΄)!!!

 

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗΣ ΥΠΟΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΟΣ!!

 

«Γιατί στα αυτοκίνητα έχουν βάλει ρόδες από ελαστικό και με αεροθαλάμους;

Γιά να υποχωρούν, να βουλιάζουν λίγο σε κάθε μικρή πέτρα ή λακκούβα του δρόμου, και έτσι να ξεπερνούν τα εμπόδια. Εάν οι ρόδες ήταν συμπαγείς και “ανένδοτες”, δεν θα μπορούσε να προχωρήσει το αυτοκίνητο. Θα διαλυόταν σε μικρή απόσταση, λόγω των κραδασμών, από τις μικροανωμαλίες του εδάφους.

ΤΟ ΑΝΗΛΕΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ ΤΗΣ ΥΓΙΟΥΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ!!

 

ΤΟ ΕΚ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΑΣΙΩΝ ΟΦΕΛΟΣ!!

 

Ερώτησε κάποιος τον Όσιο Παΐσιο:

«Γέροντα Παΐσιε, οι δοκιμασίες πάντοτε ωφελούν τους ανθρώπους;».

 

Και απάντησε ο Αγιασμένος γέροντας:

«Εξαρτάται, από το πως αντιμετωπίζει κανείς τις δοκιμασίες.

Όσοι δεν έχουν καλή διάθεση, τα βάζουν με τον τον Θεόν, όταν τους βρίσκουν διάφορες δοκιμασίες.

Λένε νευριασμένοι ή με βαρυγκώμια: