ΩΦΕΛΙΜΟΙ ΚΑΙ ΟΥΣΙΩΔΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΚΑΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΑΙ!

  Ο ανακαινισμένος τάφος του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου στην Κέρκυρα.

 1958: Η πρώτη ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου.

Τον Οκτώβριο του 1958, ο πατήρ Παΐσιος (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης) έκανε την πρώτη ανακομιδή. Τα λείψανα, του Γέροντος Αρσενίου, μεταφέρθηκαν από τον π. Παΐσιο στην Κόνιτσα και το 1970 στο γυναικείο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Σουρωτή. Εκεί ο Άγιος, έκανε πολλά θαύματα. (Βλ.σχ. Γέροντος Παΐσίου Αγιορείτου, «Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης», εκδ. Ι. Ησυχαστηρίου Ευαγγ. Ιωάννης ο Θεολόγος, Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2001, σ. 6-9).

Η ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ, ΑΠΟΤΕΛΕΙ «ΤΟΝ ΠΟΛΥΤΙΜΟΝ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΝ»!!

 

ΤΟ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΝ ΧΑΡΙΣΜΑ, ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΑΓΗ ΤΟΥ ΜΠΑΣΙΑ!!

 

<<Ο πατέρας μου, όταν ήτο 14-15 ετών, ήταν πολύ κοντά στον Άγιο παπά-Παναγή Μπασιά, τον οποίο διακονούσε και επίστευε βαθειά στην αγιότητά του! Σε αυτό συνέβαλαν και όσα άκουγε από τον πατέρα του!

Κάποια οικογένεια, δεν ενθυμούμαι πλέον το όνομά τους, είχε κάποιον ασθενή. Παρακάλεσαν λοιπόν τον πατέρα μου, να τους πάει τον παπά-Παναγή, γιά να διαβάση και να ευλογήσει τον άρρωστο, ελπίζοντας ότι έτσι θα ιατρευθή.

ΑΙ ΣΠΑΝΙΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΔΩΡΕΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΕΙΚΕΙΑΣ!!

 

«ΟΥ ΒΟΥΛΟΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΤΟΥ ΑΣΕΒΟΥΣ ΩΣ ΤΟ ΑΠΟΣΤΡΕΨΑΙ…ΚΑΙ ΖΗΝ ΑΥΤΟΝ» (Ιεζεκιήλ ΛΓ’11’)!!!

 

Κάποιας νέας, που λεγόταν Ταϊσία, πέθαναν οι γονείς και έμεινε ορφανή. Αυτή τότε μετέτρεψε το σπίτι της σε ξενώνα των πατέρων της Σκήτης και γιά πολύ καιρό τους δεχόταν και τους φιλοξενούσε. Όταν όμως ξόδεψε όσα είχε, άρχισε  να  στερείται.  Την  επλησίασαν  τότε  άνθρωποι  διεστραμμένοι  και  την έβγαλαν  από  τον  καλό  δρόμο.  Και  ζούσε  πλέον  αμαρτωλά.  Έτσι, κατάντησε και στην πορνεία...

Όταν το έμαθαν οι πατέρες, λυπήθηκαν πάρα πολύ και κάλεσαν τον αββά Ιωάννη τον Κολοβό και του είπαν:

«Ακούσαμε αδελφέ, γιά την τάδε αδελφή ότι, ζει στην  αμαρτία.  Αυτή,  όταν  μπορούσε,  είχε  δείξει  αγάπη  σ’  εμάς. Ας  τη βοηθήσουμε και εμείς τώρα, όπως μπορούμε. Κάνε λοιπόν τον κόπο να πας σ’ αυτήν, και με την σοφία που σου έδωσε ο Θεός, φρόντισε να την διορθώσεις».

Πήγε λοιπόν ο γέροντας σε αυτήν, και είπε στη γηραιά θυρωρό που φύλαγε στην πόρτα:

«Πες στην κυρία σου ότι ήλθα και θέλω να την δω».

Εκείνη αντέδρασε και ήθελε να τον διώξει, λέγοντας του:

«Εσείς της φάγατε όλη την περιουσία της και τώρα είναι πτωχή…».

Ο γέροντας, όμως, επέμενε:

ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ!!

 

Ο ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΘΗΣΑΥΡΟΣ!!

1. Η Γεύση του Θεού δεν έχει κορεσμό ή τέλος! Αλλά όσο γεύεται και απολαμβάνει κανείς αυτά τα άπειρα πνευματικά αγαθά τόσο θεωρεί τον εαυτό του νηστικό και πτωχό. Οι Χριστιανοί δεν θεωρούν πολύτιμη τη ζωή τους, αλλά νοιώθουν να είναι ένα μηδενικό μπροστά στον Θεόν και θεωρούν τον εαυτό τους δούλο όλων των ανθρώπων. Πολύ «χαίρεται» και «αναπαύεται» ο Θεός, με μία τέτοια ταπεινή ψυχή. Αν λοιπόν έχει κανείς κάποιο καλό ή και είναι πνευματικά πλούσιος, να μη νομίζει ότι είναι κάτι ή έχει κάτι. Διότι ο Κύριος «σιχαίνεται» την οίηση η οποία έχει διώξει τον άνθρωπο από τον Παράδεισο. Σκέψου ότι, ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς «εκένωσε» τον Εαυτό Του παίρνοντας δούλου μορφή και σταυρώθηκε και συγκαταριθμήθηκε μεταξύ των κακούργων. Αν έτσι έγινε με τον Θεόν, εσύ το σκουλήκι ο άνθρωπος, που είσαι τελείως ακάθαρτος, πώς έχεις μεγάλη ιδέα γιά τον εαυτό σου και υπερηφανεύεσαι;; Αν έχεις λοιπόν, κάτι καλό που έλαβες από τον Θεόν, να λες: «Αυτό δεν είναι δικό μου, από  Άλλον το πήρα, και αν Αυτός θέλει, θα μου το πάρει πίσω». Έτσι κάθε καλό να το αποδίδεις στον Κύριον και κάθε κακό στον εαυτό σου!

Η ΑΠΛΟΤΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΣΥΝΩΝ!!

 

ΤΑ ΤΡΟΜΕΡΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ, ΤΟΥ ΦΟΒΕΡΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ...

<<Κατά το έτος 1924, στην αρχή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, καθήμενος εις το κελλίον μου και μελετών, άκουσα γοερές κραυγές. Σκύβοντας από το παράθυρό μου, είδα στο προαύλιο της Μονής ένα νέο, «φορτωμένο» πάνω σε ένα  γαϊδουράκι. Τον  βάσταζαν  δύο  άνθρωποι, οι  οποίοι  αφού  τον κατέβασαν από το υποζύγιο, κρατώντας τον από τα χέρια, τον ωδήγησαν προς τον Iερό Nαό της Μονής. Κατέβηκα και εγώ στην Εκκλησία, γιά να πληροφορηθώ τί συμβαίνει.

Είδα το παιδί αυτό, πεσμένο στην πόρτα του Ναού, εντελώς παραμορφωμένο στο πρόσωπο... Όλο του το σώμα, χέρια, πόδια, στόμα, μύτη,  είχαν  στρεβλωθή,  σε  μία  αλλόκοτη,  τερατώδη  και  δαιμονική έκφραση. Διαπίστωσα επίσης ότι, ήταν και τυφλό...

Αυτοί  που  τον  συνόδευαν,  μπήκαν  μέσα  και  προσκύνησαν  τις Εικόνες. Ήταν, όπως έμαθα, ο πατέρας του και ένας ξάδελφός του. Ξαφνικά βλέπω αυτόν τον νεαρό, να σέρνεται σαν φίδι μέσα στην Εκκλησία και αφού έφθασε στην μέση, γονατιστός, στάθηκε μπροστά στις Άγιες Εικόνες και άρχισε να βλασφημάει. Τον επλησίασα αγανακτησμένος γιά την ασέβειά του και χαστουκίζοντάς τον δυνατά, του είπα:

«ΔΟΞΑ ΔΕ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΝΤΙ ΤΩ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩ ΤΟ ΑΓΑΘΟΝ» (Ρωμ. Β’10’)!!!

 

Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΓΕΙΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΠΟΥΡΑΝΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!!

 

Μία νύκτα, εξημέρωνε η εορτή του Αγίου Ιερομάρτυρος Φωκά. Είχαν συγκεντρωθή όλες οι αδελφές που διακονούσαν τον παπά-Νικόλα, γιά τον  Όρθρο. Μία από τις κατά πνεύμα θυγατέρες του, ήταν κοντά στον γέροντα και παρόλο που ήταν όρθια, την επήρε ένας ελαφρύς ύπνος. Και βλέπει πίσω από τον Άγιο παπά-Νικόλα, να ευρίσκεται ένας μεγαλοπρεπής Ιερέας και να παρακολουθεί την Ακολουθία. Συνήλθε αμέσως και λέει σιγά στον παπά-Νικόλα:

«ΙΝΑ ΩΣΙΝ ΕΝ ΚΑΘΩΣ ΗΜΕΙΣ ΕΝ ΕΣΜΕΝ» (Ιωάνν. ΙΖ’22’)!!!

 

ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΕΞΑΓΟΡΕΥΣΙΣ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ!!

 

Είπε γέρων:

 «Βλέπουμε πολλές φορές ένα άνθρωπο να αμαρτάνει. Λυπείται και μετανοεί πραγματικά, εξομολογείται και έτσι έχει την Θεία παρηγοριά. Και όταν δεν νοιώθει αυτή την παρηγοριά, τότε πρέπει να καταλάβει ότι, κάτι τον πειράζει μέσα του.

ΕΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΓΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ, ΔΙΔΑΣΚΕΙ!!

 

Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΗΣΥΧΙΑΣ!!

 <<Ζούσε κάποτε στην Αλεξάνδρεια ένας μορφωμένος άνθρωπος, που τον έλεγαν Κοσμά. Ήταν αξιοθαύμαστος και πολύ ενάρετος, με ταπεινό φρόνημα, σπλαγχνικός, εγκρατής, παρθένος, άνθρωπος της αληθινής ησυχίας, φιλόξενος και φίλος των πτωχών.

Κάποτε τον ερώτησα:

«Κάνε αγάπη αδελφέ και πες μου, πόσο καιρό ζεις τη ζωή της ησυχίας;».

Επειδή σώπαινε και δεν απαντούσε, πάλι του λέγω:

«Γιά χάρη του Κυρίου, πες μου».

Και εκείνος διστακτικά, μου λέει:

«Έχω τριάντα τρία χρόνια».

Πάλι του λέγω:

«ΜΗ ΜΕΡΙΜΝΑΤΕ ΤΗ ΨΥΧΗ ΥΜΩΝ» (Ματθ. ΣΤ’25’ )!!!

  

 

Η ΔΕΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΠΑ-ΠΑΝΑΓΗ ΜΠΑΣΙΑ ΣΩΖΕΙ ΠΛΟΙΟ ΠΟΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ!!

 Κάποτε όταν ο παπά-Παναγής Μπασιάς ήτο εις το κελλί του εις τα Τυπαλδάτα, μία νύκτα, τον ήκουσε η αδελφή του να φωνάζει και να παρακαλεί:

«Παναγία μου βοήθησέ τους!».

Ο Άγιος δεν σταματούσε να φωνάζει και να παρακαλεί όλη την νύκτα.

Μόνο τα ξημερώματα ηρέμησε, και τον ήκουσε η αδελφή του να δοξολογεί τον Κύριον λέγοντας:

Η ΘΑΝΑΣΙΜΟΣ ΠΑΓΙΣ ΤΗΣ ΑΠΟΓΝΩΣΕΩΣ...

 

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ!

Ο λύκος κάποια στιγμή γέρασε και αδύναμος όπως ήταν, δεν μπορούσε πλέον να κυνηγήσει. Επήγε λοιπόν σε μία σπηλιά, εκάθησε εκεί και άρχισε να φωνάζει στα περαστικά ζώα:

«Αχ καλά μου ζώα, γέρασα πια, και δεν ξέρω πόσο ακόμα θα ζήσω. Όμως, θέλω έστω και αργά να ξεχάσουμε όλα τα παληά, τότε που σας κυνηγούσα, γιά να σας φάω. Θέλω τώρα να κάνουμε συνθήκη ειρήνης, αγάπης και να μονιάσουμε. Να γίνουμε “ένα”».

Από την σπηλιά του λύκου πέρασαν ο λαγός, το ελαφάκι, το κουνάβι, και άλλα πολλά ζώα. Τον επίστεψαν, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά του και επήγαν κοντά του, γιά να γίνουν “ένα”. Αυτός όμως τα κατασπάραξε και εχόρτασε την πείνα του, γεμίζοντας την είσοδο της σπηλιάς με κόκκαλα...

ΣΟΦΗ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΗ ΣΥΣΤΑΣΙΣ!!

 

Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΚΑΙ Η ΚΟΛΑΣΙΣ, ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ!!

<<Δεν πρέπει να θεωρούμε την κόλαση ως έκφραση της τιμωρού διαθέσεως του Θεού. Κόλαση σημαίνει, παντελής απουσία του Θεού. Και ως τέτοια, είναι αποτέλεσμα της ελευθέρας επιλογής μας.

Όταν κάποιος λέει στον Θεό: «Ἀπόστα ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὁδούς σου εἰδέναι οὐ βούλομαι» (Ιώβ ΚΑ΄14΄), τότε Αυτός, καίτοι Πανάγαθος, δεν τον σώζει με το ζόρι... Δίκαιος Ων, τον αφήνει να «απολαύσει» την επιλογή του, δηλαδή, την κόλαση, ακριβώς όπως προσφέρει στον Άγιο την τρυφή του Παραδείσου.

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ, ΚΑΤΑΤΡΟΠΩΝΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ!!

  

«ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ» (Ιωάνν.ΙΓ’34’)!!!

 

<<Κατά  τον  καιρόν  εκείνον,  ήτον  ένας  άνθρωπος  και  ελέγετο Μωϋσής.  Αυτός,  από  μικρόν  παιδίον  οπού  ήτον,  έλαβε  δύο χαρίσματα εις την καρδίαν του:

Αγάπην εις τον Θεόν και εις τους αδελφούς  του!

Ώστε,  πρέπει  και  ημείς  οι  ευσεβείς  Χριστιανοί,  να έχωμεν αυτάς τας δύο αγάπας, και αυτή είναι η εντολή του Κυρίου : «Αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ ἡ ἐμή, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς.» (Ιωάνν. ΙΕ'12')!!!

Ακούετε, αδελφοί μου, τί λέγει ο Χριστός;

Ότι καθώς Εγώ υβρίσθηκα, εδάρθηκα,  επείνασα,  εδείψασα,  και  εσταυρώθηκα,  και έχυσα το Αίμα Μου διά την αγάπην σας, διά να σας ελευθερώσω από τας χείρας του διαβόλου, έτσι πρέπει και σεις να αγαπάτε τον Θεόν και τους αδελφούς σας, και αν τύχη και ανάγκη, να χύνετε και το αίμα σας διά την αγάπην του Θεού και του αδελφού σας!

Η τέλεια Αγάπη είναι να πωλήσης όλα σου τα πράγματα και να τα δώσης ελεημοσύνην, και συ να πωληθής σκλάβος, και όσα παίρνεις να τα δίδης  ελεημοσύνην!

ΑΓΑΠΗ!! ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ!! ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ!!

 

 

Η ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΧΕΣΙΣ, ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΥ!

<<Πέντε χρόνια με πολεμούσε ο διάβολος να φύγω από τον Γέροντά μου, τον παπά-Νικηφόρο... Ούτε ένα βήμα δεν έκανα όμως! Μέχρι που ο πόλεμος, έφυγε μονάχος του!

Το να φύγει κάποιος από τον κόσμο, εύκολο είναι. Το να εύρη άνθρωπον οδηγό, είναι πολύ δύσκολο… Είναι δύσκολο…

ΤΟ ΥΓΙΕΣ ΚΑΙ ΣΕΜΝΟΠΡΕΠΕΣ ΜΕΙΔΙΑΜΑ!

 

Η ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ «ΜΕΘΗ» ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ ΑΥΤΗΣ!!

«Ο μέθυσος και πότης από το πολύ κρασί, χωρίς την θέληση του αποκαλύπτει κάθε αλήθεια…

Εκείνος, όμως, που μεθά από Θεία κατάνυξη, με την θέλησή του, δεν λέει ποτέ ψέμματα»!!

 Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης (335-395)

«ΕΝΔΥΣΑΣΘΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ» (Ρωμ.ΙΓ’14’)!!!

«ΕΡΕΥΝΑΤΕ ΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ» (Ιωάνν.Ε'39')!!!

 

<< Ερευνάτε τας Γραφάς ότι εν αυταίς ευρίσκετε Zωήν Aιώνιον!

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, αδελφοί μου, ο Γλυκύτατος Δεσπότης και Ποιητής των Αγγέλων και πάσης νοητής και αισθητής κτίσεως, παρακινούμενος από την Ευσπλαγχνίαν και πολλήν Του Αγαθότητα και Αγάπην οπού έχει εις το (ανθρώπινον) γένος μας, μας εχάρισε και μας χαρίζει καθ’  εκάστην  ημέραν  την  αυγήν  και  Τον  δοξάζομεν!

Και εδιαβάσαμεν το Άγιον Ευχέλαιον, και εχρίσθημεν εις βοήθειάν μας, και  άμποτε  ο  Κύριος  να  μας  ευσπλαγχνισθή  διά  πρεσβειών  της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και πάντων των Αγίων, να  συγχωρήση τας αμαρτίας  μας,  και να  μας  αξιώση  της Βασιλείας των Ουρανών, να ευφραινώμεθα και να δοξάζωμεν την Αγίαν  Τριάδα!!

«ΗΓΟΥΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΖΗΜΙΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑ ΤΟ ΥΠΕΡΕΧΟΝ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΟΥ» (Φιλιππησ. Γ’8’)!!!

  

 

Ο ΠΑΤΗΡ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ, ΔΙΑ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ, ΑΓΙΟΝ ΝΕΚΤΑΡΙΟΝ ΑΙΓΙΝΗΣ!!

 

        1. <<Τον Άγιο Νεκτάριο, τον είχα Πνευματικό πατέρα, όταν ήμουν λαϊκός νέος, αλλά και όταν έγινα Μοναχός και Ιερομόναχος, και είχα ευεργετηθή υπ’ αυτού και οδηγηθή εις την πνευματική και μοναχική πολιτεία. Και από ανίατη ασθένεια, την οποία οι ιατροί δεν μπόρεσαν να θεραπεύσουν, εκείνος με εθεράπευσε· και από κίνδυνο θανάτου, τον οποίον ο ανθρωποκτόνος διάβολος επεχείρησε να μου προξενήση, με έσωσε και πολυτρόπως με ωφέλησε>>!

        2. Το 1910, επιστρέφοντας ο πατήρ Φιλόθεος από προσκύνημα στο Άγιον Όρος, επισκέφθηκε κατά τα τέλη Αυγούστου στην Αίγινα τον πνευματικό του διδάσκαλο και πατέρα, και σημείωσε τα εξής:
        <<Αφού καθήσαμε, άρχισε να με καθοδηγεί στον δρόμο της αρετής, στην κατόρθωση των εντολών του Κυρίου. Τον ερώτησα:
        «Πώς θα μπορέσω, Πάτερ, να απαλλαγώ από την θεομίσητη υπερηφάνεια;».
        Και εκείνος με αγάπη και ταπείνωση, μου απήντησε:
        «Οι Άγιοι Πατέρες ημών λέγουν ότι, κάθε αμαρτία νικάται με την αντίστοιχη ενάντια αρετή. Ο φθόνος με την αγάπη, η υπερηφάνεια με την ταπείνωση, η φιλαργυρία με την ακτημοσύνη, η πλεονεξία και η ασπλαγχνία με την ελεημοσύνη και ευσπλαγχνία, η αμέλεια με την επιμέλεια, η γαστριμαργία και κοιλιοδουλεία με την νηστεία και εγκράτεια, η πολυλογία με τη σιωπή, η κατάκρισις με την αυτομεμψία..., και εν γένει κάθε κακία νικάται με κάθε αρετή, ως λέγει και ο προφήτης Δαβίδ: “Έκκλινον από κακού και ποίησον αγαθόν”!! Εάν θέλης, να απαλλαγής και εσύ και εγώ και όλοι οι Χριστιανοί από την αμαρτία της υπερηφάνειας, την μάνα και γεννήτρια όλων των αμαρτιών και πρόξενον όλων των κακών, θα απαλλαγούμε διά της ταπεινοφροσύνης!»!!!>>.

ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΚΑΙ ΣΟΦΗ ΡΗΣΙΣ!!

 

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΝΤΩΣ ΑΓΙΟΣ!!

 

 1. Άγιος είναι εκείνος, που καθάρισε τελείως τον εσωτερικό του άνθρωπο! Κάποιος αδελφός, ενώ προσευχόταν μαζί με άλλους αδελφούς, αιχμαλωτίσθηκε από τη Θεία δύναμη, και με αρπαγή του νου του είδε την Άνω Ιερουσαλήμ και τα εκεί Φωτεινά Κατοικητήρια και Φως άπειρο και ανέκφραστο, και άκουσε φωνή, ότι αυτός είναι ο Τόπος της Αναπαύσεως των δικαίων! Μετά από αυτό, υπερηφανεύθηκε και, νομίζοντας τον εαυτό του σπουδαίο, έπεσε σε βάθος αμαρτιών και κυριεύθηκε από πολλά κακά. Αν λοιπόν αυτός έπαθε τέτοια, πώς είναι δυνατόν ο καθένας να λέει, «αφού νηστεύω και ζω σαν ξένος και δίνω ελεημοσύνη και έχω φυλαχθή από πορνεία, κλοπή και τα όμοια, άραγε είμαι άγιος»; Διότι, τελειότητα δεν είναι μόνον η αποχή από τα φανερά κακά, αλλά κυρίως η κάθαρση της διανοίας!

Η ΙΑΜΑΤΙΚΗ ΧΑΡΙΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΠΑΔΟΚΟΥ!!

 

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΣ!!

 

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΩΝΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣ 

ΓΙΑ ΤΗΝ 200η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ 1821

        Η Ελληνική Επανάσταση του 1821, υπήρξε ένα γεγονός καθοριστικής Εθνικής σημασίας, αλλά και παγκόσμιας εμβέλειας! Αυτή την πραγματικότητα ήλθε να διακηρύξει ψήφισμα του Πολωνικού Κοινοβουλίου, το οποίο τονίζει μεταξύ άλλων:

        <<Λίγοι περίμεναν τότε, το 1821, ότι το σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος», που δέσποζε στις σημαίες των Ελλήνων αγωνιστών, θα επαναλαμβανόταν σε όλες σχεδόν τις Ευρωπαϊκές γλώσσες! Η Ελληνική Επανάσταση, ενέπνευσε τις επαναστάσεις πολλών Ευρωπαϊκών Εθνών!
        Η απόλυτη επιτυχία της απέδειξε ότι, η ελευθερία μπορεί να κερδηθή, ακόμη και όταν οι αντικειμενικές συνθήκες προμηνύουν ήττα. Ο στόχος των αγωνιζομένων Ελλήνων ήταν, να οικοδομήσουν ένα σύγχρονο Κράτος, βασισμένο στην κληρονομιά της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης, στην ατομική ελευθερία, στη Δημοκρατία, στις Χριστιανικές αξίες! Η Ελληνική δοκιμασία, στον αγώνα γιά ένα ανεξάρτητο Κράτος, ήταν μία νικηφόρα δοκιμασία και αποτέλεσε έμπνευση για άλλα καταπιεσμένα Έθνη!>>!

«ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ»!

        Έτσι τιτλοφόρησε ένα άρθρο γιά την Ελλάδα, η ελβετική εφημερίδα «Neue Zurcher Zeitung», και μεταξύ άλλων έγραψε και τα εξής:

ΤΟ ΜΕΓΑ ΧΑΡΙΣΜΑ, ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ!!

 

ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ!!

 

«Η νηστεία είναι βία φύσεως συνεχής και περιτομή των ηδονών του λάρυγγα, εκτομή της σαρκικής πυρώσεως, εκκοπή των πονηρών λογισμών, απελευθέρωση από μολυσμούς ονείρων, καθαρότητα προσευχής, φωτισμός της ψυχής, διαφύλαξη του νου, διάλυση της πωρώσεως, θύρα της κατανύξεως, ταπεινός στεναγμός, χαρούμενη συντριβή, σταμάτημα της πολυλογίας, αφορμή ησυχίας, φρουρός της υπακοής, ελαφρότητα του ύπνου, υγεία του σώματος, πρόξενος της απαθείας, άφεση των αμαρτημάτων, θύρα και απόλαυση του παραδείσου»!!

 

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ ΔΙΗΝΕΚΗΣ, ΔΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ, ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ!!

 

ΤΑ ΤΡΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ, ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ ΣΟΦΟΥ!!

        Κάποτε, επήγε κάποιος στον Σωκράτη λέγοντάς του:
        «Δάσκαλε, έχω να σου διηγηθώ ότι, ένας φίλος σου...».
        «Στάσου», τον διέκοψε ο Σωκράτης, «αυτό που έχεις να μου πεις, το πέρασες από τρία κόσκινα;».
        «Ποιά είναι αυτά τα κόσκινα, δάσκαλε;».

ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΚΡΙΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΟΥΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΟΣ!!

 

Η ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ ΚΑΙ Η ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥΚΛΙΝΙΚΗΣ!!

 

Όταν ο Άγιος Πορφύριος υπηρετούσε ως ιερέας στην Πολυκλινική των Αθηνών, αρκετοί ιατροί είχαν αντιληφθή ότι διέθετε σπουδαία χαρίσματα από τον Θεόν, τον σέβονταν ιδιαίτερα και συχνά του ζητούσαν να προσευχηθή γιά κάποια δύσκολη εγχείρηση ή τον ερωτούσαν όταν επρόκειτο γιά δύσκολες διαγνώσεις.

Έτσι μία ημέρα, κάποιοι ιατροί της Πολυκλινικής, εκάλεσαν τον Άγιο γέροντα να τους πει τη γνώμη του, γιά ένα ασυνήθιστο περιστατικό που αντιμετώπιζαν. Μία κοπέλλα γέννησε στην Πολυκλινική ένα παιδί παραμορφωμένο, το οποίο είχε μελανοειδή επιμήκυνση της παρειάς, που ήταν όπως η μελιτζάνα. Ήθελαν ν’ ακούσουν τη δική του ερμηνεία γιά τη γέννηση ενός τέτοιου παιδιού.

ΤΟ ΑΦΘΑΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ!!

 

«ΧΑΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΠΙ ΕΝΙ ΑΜΑΡΤΩΛΩ ΜΕΤΑΝΟΟΥΝΤΙ» (Λουκ. ΙΕ’10’)!!!

«Οι Άγγελοι, επειδή είναι υπηρέται αγάπης και ειρήνης, χαίρονται όταν μετανοούμε και προκόπτουμε εις την αρετήν»!!

 «Φιλοκαλία»

μεταφρασμένη, Β',σ.15

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ!!

 

ΟΥΔΕΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΕΙΣ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ!!

 

<< Ο νόμος της αγάπης, αναγκάζει κάποιον να επιχειρεί πράγματα, που υπερβαίνουν την δύναμη του. Νομίζω λοιπόν -δεν δογματίζω-, ότι ύστερα απ’ όσα ελέχθησαν «περί ξενιτείας», ή μάλλον μαζί με αυτά, πρέπει να επακολουθήσουν και να λεχθούν ολίγα περί των ονείρων. Τόσα, όσα χρειάζονται, ώστε ούτε σ’ αυτόν τον δόλο των δολίων δαιμόνων να είμασθε αμύητοι…

……………………………………………………………………………………………………………………………………………….

36. Όνειρο είναι μία κίνηση του νου, ενώ το σώμα ευρίσκεται ακίνητο.

37. Φαντασία είναι μία εξαπάτηση των οφθαλμών, όταν το μυαλό κοιμάται. Φαντασία είναι ένα θέαμα που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. 

38. Είναι φανερή η αιτία που θελήσαμε, μετά τους προηγουμένους λόγους, να μιλήσουμε γιά τα όνειρα. Αφού εγκαταλείψουμε γιά τον Κύριον, τα σπίτια μας και τους οικείους μας, και με την «ξενιτεία», γιά την αγάπη του Χριστού, πουλήσουμε τον εαυτό μας, τότε οι δαίμονες επιχειρούν να μας ταράζουν με όνειρα. Παρουσιάζουν δε σε αυτά τους ιδικούς μας ότι θρηνούν, πεθαίνουν, καταστεναχωρούνται και βασανίζονται εξ αιτίας μας... Εκείνος λοιπόν που πιστεύει στα όνειρα, μοιάζει μ΄αυτόν που κυνηγά την σκιά του και προσπαθεί να την πιάσει [«ὡς δρασσόμενος σκιᾶς καὶ διώκων ἄνεμον, οὕτως ὁ ἐπέχων ἐνυπνίοις» (Σοφ. Σειράχ ΛΔ΄2')!!!].

ΑΝΕΚΤΙΚΟΤΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ!!

 

ΕΚΙΝΕΙΤΟ «ΕΠΙ ΠΤΕΡΥΓΩΝ ΑΝΕΜΩΝ» (Ψαλμ. ΡΓ’3’)!!!

 

Σύμφωνα με την μαρτυρία της αείμνηστης Ουρανίας Παπαδοπούλου (μοναχής Μάρθας), μέσα από τα περιστατικά που αφηγείται και που αποδεικνύουν εύγλωττα την αγιότητα του απλοϊκού ποιμένα, του Αγίου Νικολάου του Πλανά:

<< Μία ημέρα, επήραμε ένα αμάξι, να μας πάη, μαζί με τον παππού, από τον Προφήτη Ελισσαίον στην οδόν Χέϋδεν. Όταν εφθάσαμε, είπαμεν στον αμαξά, να πλησιάση το αμάξι κοντά στο πεζοδρόμιο, γιά να κατεβή με ευκολία ο παππούς.

Ο αμαξάς, τότε, απαντά "ειρωνικώς":

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΣΟΦΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΤΕΡΙΑΣ!!

 

«ΘΕΟΣ ΕΦΑΝΕΡΩΘΗ ΕΝ ΣΑΡΚΙ» (Α’Τιμόθ. Γ’16’)!!!

«Ο Θεός έγινε σαρκοφόρος, ώστε ο άνθρωπος να αγωνισθή διά να γίνει πνευματοφόρος»!!

 

Μέγας Αθανάσιος (295-373),

P.G. 26,996

 

Ο ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ!